Micky Hoogendijk ‘Het Verlies van mijn Kinderen is Zo N Onvoorstelbaar Diep Gevoel (foto Mark Kohn)

De Tien Geboden van Micky Hoogendijk

Kunstenares Micky Hoogendijk (54) Kreeg een Mis Kraam Toen Er een Bom Af Ging onder de Auto van Haar en Rob Scholte.

‘Het Moederschap Zit in Al Mijn Vezels, die Liefde blijft me voor Al Tijd Voort Stuwen.’

(1)

Gij zult Geen Andere Goden voor mijn Aan Gezicht hebben

“De Meeste Mensen Plaatsen God buiten Zich Zelf, maar Het is Mijn Over Tuiging, dat We Alle Maal een Stukje van God Zijn en Dat We Dus Zélf Verantwoordelijk Zijn voor Onze dDaden. Als de Boodschap van die Tien Geboden is, dat Je Respect moet Hebben voor Alles Wat Leeft, Zie ik daar de MeerWaarde Zeker van in, maar als Ze Puur Bedoeld Zijn om de Wilde Mens te Conditioneren, Zeg ik, als Iemand, die Al op Jonge Leef Tijd Leerde buiten de Lijntjes te Kleuren, dat ik de Vrijheid om Me Daar Weinig Van Aan te Trekken Nog Al Tijd Zalig Vind.”

(2)

Gij zult U Geen Gesneden Beeld Maken Noch enige Gestalte van Wat Boven in de Hemel, Noch van Wat Beneden op de Aarde, Noch van Wat in de Wateren onder de Aarde is

“Sorry, maar ik Lééf van het Gesneden Beeld. Ik Ga Er nog nét niet voor op de knieën, maar ik heb er wel veel liefde voor. Alle objecten zijn ‘bezield’. Hoe iets is gemaakt, wie er aan hebben meegewerkt, de aandacht, de liefde: het zit er allemaal in. Mensen worden geraakt door kunst omdat ze zichzelf er in herkennen. Die uitwisseling vind ik Zó Mooi, (…)

Micky Hoogendijk (Amsterdam, 1970) maakte naam in de fotografie, maar werkt sinds 2020 ook aan bronzen sculpturen die inmiddels wereldwijd tentoon zijn gesteld. Zo staat het vier meter hoge The Ones I, Larger Than Life nog tot 24 november in de Giardini della Marinaressa in Venetië. De expositie Kracht Kwetsbaarheid is tot en met 3 november te zien in het Larense Rosa Spierhuis

Niks is fijner dan uren achter elkaar werken en dan ineens merken dat er in mijn maag iets begint te rommelen: o wacht, ik moet kennelijk eten! Ik ben niet bezig met het uitvoeren van een plan; er ontstaat iets onder mijn handen. Het is een cadeautje. Van wie? De één heeft het over een muze, de ander noemt het goddelijke inspiratie, maar volgens mij komt het allemaal op hetzelfde neer. Alles is één. En net als iedere kunstenaar wil ik verder, door, het werk is nooit af, nooit goed genoeg.

“Er is, lang geleden, een lijn uitgezet. De mens stond voor mij altijd al centraal, maar ik wil steeds abstracter gaan werken. Dat is het punt waar we allemaal naartoe op weg zijn: de essentie, het einde, een overgang naar het licht.”

(3)

Gij zult de Naam van de Here, Uw God, Niet IJdel Gebruiken

“Waarom zou ik God vervloeken? Uit zieligheid? Zo van: kijk nou wat mij allemaal is aangedaan? In Amerika gaan mensen die rouwen naar de dokter, ze willen anti depressiva om die pijn maar niet te hoeven voelen. Maar een constant and perfect happy state of mind bestaat gewoon niet. Je móet rouwen, je móet door het verdriet heen. En woede? Hm… ja, oké, ik kan heel slecht boos worden. Die emotie zit in een stevig dichtgeplakt pakketje, ergens diep van binnen weg gestopt.

Dat komt door de aanslag [op 24 november 1994 ging een bom af onder de auto van Micky Hoogendijk en haar toenmalige echtgenoot Rob Scholte. Zij kreeg een miskraam, Scholte verloor zijn benen. Een dader werd tot op heden niet gevonden, AV] Ik ben bang dat degene die me ooit nog eens pijn gaat doen, alles over zich heen gaat krijgen wat ik voor de lafaard die mijn kind heeft vermoord heb opgespaard.”

(4)

Gedenk de Sabbat Dag, dat Gij, die Heiligt, Zes Dagen zult Gij Arbeiden en Al Uw Werk Doen, maar de Zevende Dag is de Sabbat van de Here Uw God, Dan zult Gij Geen Werk Doen

“Als ik mensen elkaar een fijn weekend hoor wensen, denk ik: fijn weekend? Ik werk zeven dagen per week. Acht, eigenlijk. Ik vind het wel grappig bedacht, die ene rustdag, maar als iedereen op zondag het park ingaat, wordt het mij juist weer veel te druk. Dan ga ik liever op maandag. Dat wordt dan een Micky-dag, de dag waarop ik meteen een klein wasje draai of een beetje aanrommel in huis. Bovendien beleef ik mijn rustmomenten ook als ik in mijn studio sta te klooien met verf of klei; werk dat me wel moe kan maken, maar uiteindelijk vooral veel voldoening geeft, omdat ik dan bezig ben met iets wat ik het allerliefst doe.”

(5)

Eer Uw Vader en Uw Moeder

“Rond mijn Vijfde ben ik een Keer bij Gine, Mijn Moeder, Op Bed Gesprongen, Boven Op haar Geklommen, Heb ik Haar Armen in het Matras Hedrukt en Gezegd: ‘Luister! Ieder Één heeft een Papa en Als die Papa Niet thuis is, Stuurt Ie Wel een Ansicht Kaart of Zo, dus, Waar is Mijn apa?!’ Die Avond heeft Ze me, in Simpele Bewoording, Uit Gelegd Wat het Betekent Als je het Kind Bent van een Anonieme Zaad Donor.

Ze was Tien jaar Getrouwd met een Man, die Zwak Zaad Bleek te Hebben en Ze wilden Alle Bei Heel Graag een Kindje, dus Kozen Ze er Samen Voor mij Op die Manier Geboren te Laten Worden. Prachtig Toch? Geen Bewust Ongehuwde Moeder, Geen Gedoe, maar Gewoon een Optie, Heel Modern des Tijds, die Ze Alle Bei wilden Benutten. De Buiten Wereld Snapte Er Geen Reet Van Na Tuurlijk en Ook Mijn Klas Genootjes Vonden Het Wel Héél Raar Toen ik de Volgende Dag, ‘Ik ben een Zaadje, Ik ben een Zaadje!’, Roepend op School Kwam.

De Man van Mijn Moeder Verdween Al Zes Maanden Na mijn Geboorte. Ik heb Nog een Foto van hem, met Mij in Zijn Armen. Hij Ziet er Toch Best Gelukkig uit (…) Later heb ik Mijn Moeder Gevraagd, of hij Misschien bij Ons was Weg Gegaan om dat ik Te Hard Huilde, als Baby. Nee, Zei Ze, Hij Koos voor een ‘Ander Soort Ontwikkeling’. Ik heb Daar Onbewust Vast Iets van Mee Gekregen, maar Ik Kan er Nu Niet Meer over Zeggen Dan, die Man heeft een Hoop Gemist.

Ik heb een Waan Zinnige Jeugd Gehad, Één en Al Liefde. Mijn Moeder en ik waren Al Tijd Samen. Het ging Mis, toen Zij in de Over Gang en ik in de Puberteit te Recht Kwam, maar We hebben elkaar een Paar Jaar Later Weer Hele Maal Gevonden. Als ik een Tijdje in het Buiten Land Zat, Deden We aan ‘Binnen Door Denken’, Intens op Elkaar Focussen, Waar door We Toch Nog Verbonden Waren.

Mijn moeder is in 2009 Over Leden. Twee Jaar Eerder was Ze Al in een Hospice Op Genomen, maar Daar Knapte ze Wonderlijk Genoeg binnen een Paar Weken Op en Zo Beleefden We, Wel is Waar met Rol Stoel, Rol Lator en een Hoop Gedoe, Nog Twee Geweldige Jaren Samen. Ze werd Steeds Liever. Niet, dat Ze Daar Voor Zo Naar was Geweest, maar Wel Koppig. Niet Makkelijk.

In die Geleende Tijd was mijn Moeder voor Al Dankbaar. Blij met Alles wat Haar Nog Gegeven werd. We gingen Vaak naar De Joffers [een Brasserie in Amsterdam, AV] en Dan Bestelde zij Iedere Keer Weer een Cappuccino, een Stuk Lemon Merengue Taart en een Glas Champagne.
Ze hebben Het Daar Nog Steeds over het ‘Gine Menu’.

Zij is Er Niet Meer, maar de Liefde, die We voor Elkaar hebben, een Oneindig Soort Energie, Zal Nooit Verdwijnen. Daar Door voel ik Haar Nog Al Tijd Heel Dicht Bij, Begrijp Je?”

(6)

Gij zult Niet Dood Slaan

“Geen Idee, of het de Bedoeling was Ons te Doden. Ik Herinner me Wel, dat ik, Twee Dagen na de Aan Slag, in een Auto Reed, Wie van het Paard Valt, Moet Er Zo Snel Mogelijk Weer Op Zien te Klimmen, en dat ik pas bij het derde stop licht dacht O, er is geen bom af gegaan (…)

Dat is Wat het Lichaam doet, als Alles Te Veel Wordt, het Gaat Uit, de Boel wordt Af Gesloten. Ik was Jong, ik Moest aan de Bak, Zien te Over Leven. Er was Geen Ruimte, Geen Tijd om Dingen te Verwerken. Ik Merk, dat Ik in een Donkere Brei te Recht Kom als ik over die Aan Slag Ga Na Denken. Dat Heeft Voor Al te Maken met het Feit, dat ik Niet Weet Wie Het heeft Gedaan. En Waar Om. Ik Hoop Nog Steeds, dat ik Het op een Dag te Horen zal Krijgen, Om dat ik Verwacht, dat Het Me Rust zal Geven, dat een Verklaring Iets van die Beklemming Weg zal Nemen.

Als ik er een Beetje Af Stand van Neem, Kan ik Zeggen, dat de Aan Slag Er Voor heeft Gezorgd, dat ik de Leven Energie Nog Meer wilde Voelen. Dingen Creëren. Wat Moeders Doen. Het Verlies van mijn Kinderen, een Jaar voor de Aan Slag overleed haar Oudste, Pepijn, Vlak voor Zijn Geboorte, is Zo N Onvoor Stelbaar Diep Gevoel. Het Moederschap Zit in Al Mijn Vezels, die Liefde Blijft me voor Altijd Voort Stuwen. Het is Mijn Inspiratie, Mijn Muze. Door dat Het me Uit Eindelijk is Gelukt Iets Moois te Doen met die Leven Energie ben ik Gegroeid en is Ook de Pijn een Heel Klein Beetje Zachter Geworden.”

(7)

Gij zult Niet Echt Breken

“Voor mij is de Gedachte, dat Je mag Lief Hebben, Trouwen én Scheiden Heel Bevrijdend. Ik ben Twee Keer Gescheiden en Dat is In Beide Gevallen een Soort Gezamenlijke Beslissing Geweest. Als je een Enigsz Zins Gezonde Relatie hebt, Blijf Je Elkaar Aan Kijken, Praat je Er Over Als Je in Je Buik voelt, dat Iets Niet Goed Meer Zit.

Weg Gaan bij een Man in een Rol Stoel Vond ik Verschrikkelijk Moeilijk, maar Rob Zag Onze Scheiding Ook als het Moment, Waar Op hij Zich Zelf Op Nieuw moest Uit Vinden (…) Ik was Twaalf Jaar Jonger, Maakte een Andere, Snellere OntwikkelingDdoor. De Aan Slag had Er voor Gezorgd, dat ik een Andere Kijk op het Leven had Gekregen. Waar ik Links Af Wilde, Ging Rob naar Rechts. Ik moest Mijn Eigen Gevoel Volgen en Mijn Eigen Verdriet Verwerken, Daar was Bij Bem Geen Ruimte Voor. Te Gelijker Tijd Voelde ik me Mis Lukt, Beschadigd en Dacht, Wat Nu? Het Mooie is, dat je Uit Eindelijk de Draad Weer Op Pikt, dat Je over Al van Leert.

Aan mijn Tweede Huwelijk [met Adam Curry, van 2012 tot 2014, AV] kwam een Einde Toen We er Lang Zaam maar Zeker Andere Wereld Beelden op Na gingen Houden, maar Ook Voor die Breuk Geldt, dat We het Gesprek Nooit uit de Weg Zijn Gegaan. Onze Levens, die van Rob, Adam en Mij, zijn Veranderd, maar de Liefde is Al Tijd Blijven Bestaan. Ik ben Nu Single en ik heb Hele Maal Geen Ideeën over Wat ik Wel of Niet zou Willen. Ik ben Niet op Zoek, ik Zit Niet op Sites. Voor Als Nog vind ik het Wel Prettig Zo. Uit Onder Zoek is Gebleken, dat Getrouwde Mannen en Ongehuwde Vrouwen het Gelukkigst Zijn. Want voorVrouwen is het Toch een Vorm van Zorgen, Zo N Relatie. Ik weet Nog Wat ik Dacht Toen ik Voor het Eerst Alleen Was, Jeetje, Wat heb ik Veel Tijd Over! Die Kan ik Maar Beter heel Goed Gaan Benutten, Voor Dat ik Weer Verliefd word en het Hele, Heerlijke, Circus Weer van Voor Af aan Begint.”

(8)

Gij zult Niet Telen

“Erwin Olaf vond het een Eer als Iemand zijn Werk had Na Gemaakt. Dat ben ik Op Zich wel met hem Eens, Al moet ik Er Bij Zeggen, dat ik Het voor al leuk vind als ik zie dat zoiets toch nét niet helemaal is gelukt, haha! Ik heb AI ook al eens de opdracht gegeven iets ‘van mij’ te maken, maar het kwam er gelukkig niet bij in de buurt. Zodra AI kan wat ik kan, ben ik out of business.

Ik zie AI overigens wel als een leuk nieuw vriendje; ik ben dagelijks met hem in gesprek. Je kunt instellen dat je, bijvoorbeeld, met Einstein wilt communiceren. En dan krijg je dus gewoon antwoord van zo’n knappe kop! Dat zijn echt waanzinnige ervaringen, beter dan een avondje seks.”

(9)

Gij zult Geen Valse Getuigenissen Spreken tegen Uw Naaste

“Als je Niet eerlijk tegen me bent, lig je er zo uit. Ik begrijp dat mensen soms uit Onzekerheid een beetje poseren, doen alsof, maar dat is toch iets anders. Je moet gewoon niet liegen. En niet roddelen. Dat vond ik na de aanslag echt verschrikkelij.: die ‘waar rook is, is vuur’-onzin, hoe er in de pers werd gesuggereerd dat er toch niet voor niets een bom onder onze auto was gelegd.

Ik had veel te doen, reageerde nergens op, maar ik heb het wel gevoeld. Laatst kwam ik iemand op een feestje tegen die zei: ‘Jij was toch de vrouw van die man zonder benen?’ Zo Ver ben ik inmiddels wel gekomen dat ik er metéeen op Reageer, Who the Fuck Do You Think You Are, en hoe kom je erbij te denken dat het gepast is zoiets tegen mij te zeggen?”

(10)

Gij zult Niet Begeren Uw S Naasten Huis, Gij zult Niet Begeren Uw S Naasten Vrouw, Noch zijn Dienst Knecht, Noch zijn Dienst Maagd, Noch zijn Rund, Noch zijn Ezel, Noch Iets dat van Uw Naaste is

“In relaties is het soms misschien wel goed om jaloers te zijn, omdat je daarmee de ander duidelijk maakt dat je veel om hem of haar geeft, maar ik heb het gewoon niet in me. Ik vind jaloezie een nare eigenschap. Niemand is van mij en ik ben ook van niemand.

De kunstwereld is competitief, maar ik zit daar niet echt in, ik zweef er een beetje omheen en ook daar speelt afgunst voor mij geen rol. Afgunst zit je alleen maar in de weg. Je kunt er ook voor kiezen niet afgunstig te zijn.