Willem Klumper – Kunst RAI 2001

Als er één plek is, waar je de mooiste vrouwen van Nederland kan zien, is dat wel op de Kunst RAI. Voor mij al een reden genoeg om daar heen te gaan. Dit keer waren “Pierre” Klashorst *) en consorten buiten bezig in tentje. Wellicht heel leuk, maar ik liep gauw naar binnen. Het eerste, wat me altijd weer opvalt, is het gigantische dak van de RAI, wat de gehele Europa hal bedekt. Het massief ogende dak met betonnen (?) bogen vind ik eigenlijk mooier dan alle kunstwerken bij elkaar. Ik liep snel de hal door, keek van links naar rechts en was alweer bij het einde van de zaal. Er stond een soortement Mickey*) met een kinderwagen. Net zo knap en minstens even arrogant als de echte Mickey. Er stonden allerlei dames naar het kirrende kindje te kijken en het te vertroetelen. “Dit gedrag komt in alle rangen en standen voor,” besloot ik. De Kunst RAI is een dwars doorsnede van de meest toonaangevende galeries in Nederland. Behalve ,dat je er kunst kunt bekijken, kan je het ook gelijk kopen. De meeste kunst lijdt zwaar onder het zo geheten “Epigonisme” (Epigoon, iemand, die op het gebied van kunsten en wetenschappen de grote voorgangers navolgt en geen eigen nieuwe ideeën heeft). Zo zag ik een aantal “Willem de Koonings *)” hangen, die helemaal geen ” Willem de Koonings” bleken te zijn. Ik besloot het midden van de hal op te zoeken, waar een soort overdekt terras was gevestigd. Daar zag ik bij een bekende Amsterdamse galerie enkele werken van mijn Belgische lieveling schilder “Roger Raveel*)”. De galeriehouder leek een beetje op een professor met zijn pijp en een intelligente blik. “Bent u een Raveel kenner?,” vroeg ik hem. “Ja, ja zo iets” zei hij. “Raveel doet me een beetje denken aan Mondriaan*), niet de vorm, maar de sfeer” zei ik. Daar was de professor het totaal niet mee eens. Hij keek me ongeïnteresseerd aan en zei: “Nee nee, en Raveel zelf vindt ook van niet. Hij wil niet graag met Mondriaan vergeleken worden.” Ik kreeg een folder over de Raveel Galerie in België. Zijn elitaire houding kwam me veel te bekend voor. Even dacht ik, dat alles een grote bende was van leugens en bedrog. Puur en alleen om mensen grote hoeveelheden geld afhandig te maken. Dat er helemaal geen pure belangeloze kunst zou bestaan. Totdat ik het werk van een zekere Wenda Kieskamp ontdekte. Ik zag een schilderijtje met blauwe bomen. Een soort neo impressionisme. Ik vond het geweldig. De prijs was fl. 2800,- Ik zou het dolgraag willen hebben, maar 2800,- vind ik toch vrij veel geld voor een doekje niet groter, dan twee A4tjes van een relatief onbekende schilder. Ik ging weer naar buiten en toch even kijken in het kraampje van Peter Klashorst. Hij was er zelf niet, maar wel een video opname van en hem en twee naaktmodellen op een bank. Het waren echt twee hele mooie meisjes. Ik werd ineens weer zo jaloers.

*) Peter Klashorst. Nederlandse schilder, die voor al bekend werd door zijn arrestatie in Afrika, omdat hij daar naakte inheemse dames schilderde. Er wordt gefluisterd, dat hij met ieder (naakt) model ook daadwerkelijk naar bed gaat.

*) Mickey Hoogendijk, ex vrouw van beeldend kunstenaar Rob Scholte, nu horeca uitbaatster

*) Willem de Kooning, abstract expressionistisch schilder. 1904-1997. Samen met Karel Appel de belangrijkste schilder in dat genre.

*) Roger Raveel. Belangrijkste, nog in leven zijnde Belgische schilder

*) Piet Mondrian, rules.

http://home.kpn.nl/wklumper/kunstrai.html

https://web.archive.org/web/20160822033355/http://home.kpn.nl/wklumper/kunstrai.html

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/willem-klumper-post/
https://robscholtemuseum.nl/?s=Peter+Klashorst
https://robscholtemuseum.nl/?s=Micky+Hoogendijk