Vlasleeuwenbekje’s OOTEETEE – Balanceren
Izerina vroeg, of het naar meer smaakte, mijn wandeling en zo. Ja en nee.
Ten eerste ben ik dolblij met alles, wat ik heb en kan en voel me er gezegend mee. Ten tweede heb ik wel afgeleerd de boog altijd gespannen te houden. Proberen op te rekken kan heel snel leiden tot een instorting van wat is, met slechts langzaam moeizaam wat herstel. Ten derde is mijn levensinstelling meer van meeveren dan van stretchen. Afwisseling van rust en actie werkt beter dan steeds de tank helemaal leeg rijden.
Natuurlijk heb ik ook wel eens dromen, wensen, hoop, dat die misschien ooit nog wel eens uit kunnen komen, maar realiseer me meteen, dat mijn huidige actieradius ooit ook een verre wens was. Hopen mag, maar het is minder belangrijk, dan superblij zijn met wat is.
Donderdag bijvoorbeeld wordt er een zware storm voorspeld. Op die dag heb ik afgesproken met vrienden, die van ver met de trein zullen komen om me te ontmoeten en gezamenlijk het beruchte Rob Scholte Museum te bezoeken. Die storm kan wel eens de plannen dwars zitten; treinproblemen zijn er nogal eens bij zulk link weer en ikzelf kan dan niet de deur uit met mijn scootmobiel. Ik wacht nog even af en ben niet al te teleurgesteld als alles weer afgezegd moet worden, er zal altijd wel weer een gelegenheid komen en veiligheid voor alle partijen is veel belangrijker. Go with the flow.
Zwemmen is leuk, drijven nog leuker.
Vlasleeuwenbekje’s OOTEETEE, maandag 15 januari 2018
Plaats een reactie