Mark Rutte (foto Twitter)

Rutte . Is . De . Henk . Bres . Van . De . Politiek

Geweld tegen hulpverleners op straat? Onacceptabel vindt Mark Rutte. Hij zou de daders daarom het liefst ‘persoonlijk in elkaar willen slaan’. De zelfverklaarde ‘normstellende’ premier stelt hier een duidelijke grens. En dat is ook wat staatsmannen doen. Ze behoren het volk uit te leggen wat wél en vooral wat beslist niet mag. Maar kan dat eigenlijk wel, zo’n verkapte oproep tot eigenrichting?

We boffen maar met zo’n geweldige minister-president. Eentje, die al zijn voorgangers bij elkaar doet verbleken. Vorig jaar ontvielen ons Ruud Lubbers en Wim Kok, twee hele groten in de geschiedenis van het politieke leiderschap van ons land. Maar Rutte? Dat is inmiddels buiten categorie vaderlandse politiek.

Waar zijn illustere en door velen gemiste voorgangers vooral incrementele leiders van de kleine stapjes waren, is Rutte veel meer de staatsman van het grote gebaar. Toen Turks Nederlandse jongens in de Schilderswijk een NOS verslaggever live op televisie belaagden, zei Mark Rutte tijdens een drie uur durende campagne spot bij de VPRO, genaamd Zomergasten, dat deze jongeren beter konden vertrekken uit Nederland. ‘Pleur op’ klonk het onparlementair uit de mond van de VVD premier.

Salonfähig

Rutte beschikt over de gave om het te zeggen, zoals het is. Waar ‘Rot op naar je eigen land’ tot die bewuste televisie uitzending, voorafgaand aan de verkiezingen in 2017, nog was voorbehouden aan onhygiënische politici op de rechterflank van het politieke speelveld, maakte Rutte dit type gedachtegoed in een klap salonfähig.

In dezelfde zin, waarin hij aankondigde, dat uitgerekend hij als minister-president de taak had de normen te bewaken (je bedreigt geen journalisten op straat) overtrad hij er ook één (het populistisch terugsturen van Nederlandse staatsburgers naar hun ‘eigen land’). Het was de introductie van Rutte 2.0.

Rutte is daarmee bewust in de voetsporen getreden van de Haagse hooligan Henk Bres, die furore maakte met zijn volkse benadering van complexe vraagstukken. Net als Henk Bres zegt staatsman Rutte, waar het op staat. In simpel Nederlands. Zodat iedereen het snapt. Een boodschap vooral gericht aan de ontevreden burgers in dit land, die dreigen te stemmen op Wilders of Baudet.

Rutte is bewust in de voetsporen getreden van de Haagse hooligan Henk Bres.

Hoe anders dan Lubbers en Kok, die zich altijd bewust waren van hun verantwoordelijkheid en daarom hun woorden in het debat zorgvuldig kozen. Woorden, die soms afstand creëerden tot het ontevreden electoraat. Dat was de prijs, die zij graag betaalden voor het in stand houden van de beschaving.

Niet Mark Rutte. Een echte liberaal, die zegt wat hij echt denkt en niet schroomt om zijn emoties te tonen. Zo ook afgelopen vrijdag toen hij enkele treffende observaties maakte bij het geweld tegen ambulancemedewerkers, brandweerlieden en politieagenten tijdens de jaarwisseling op straat.

Terwijl zij anderen probeerden te helpen, werden ze dwarsgezeten door rellende omstanders. Zo zeer, dat ze hun werk nog nauwelijks naar behoren konden doen. Het is een groeiend maatschappelijk probleem, dat inmiddels ook de volle aandacht heeft van de bewoner van het Torentje, zo weten we sinds de laatste persconferentie van de minister-president na afloop van de ministerraad.

Naar eigen zeggen was Mark ’emotioneel’ toen hij de woorden sprak, die hij overduidelijk had geleend van hooligan Henk Bres: “Ik zou ze wel in elkaar willen slaan,” sprak de hoeder van de rechtsstaat in Nederland ten overstaan van de pers. Even was het stil in het land. Want wat had de minister-president daar nu eigenlijk gezegd?

Eigenrichting

Riep de premier en staatsman Rutte op tot geweld? Zijn voorgangers Lubbers en Kok draaiden zich langzaam om in hun graf. Maar de minister-president keek er vrolijk bij, zoals het hoort in de partij van Klaas Dijkhoff en Rutte zelf. Een lans breken voor eigenrichting, dat past wel bij het populistisch liberalisme, zoals de twee VVD’ers, dat voor ogen hebben.

Riep de premier en staatsman Rutte op tot geweld? Zijn voorgangers Lubbers en Kok draaiden zich langzaam om in hun graf.

Dat vrijwel dagelijks gewone Nederlanders door rechters worden veroordeeld wegens geweldsdelicten, omdat ze net als Rutte emotioneel werden, ‘iemand in elkaar wilden slaan’ (en dat ook daadwerkelijk deden) maakt voor de popi liberalen niets uit. Er komen verkiezingen aan en zoals Machiavelli al zei; “Het doel heiligt de middelen”.

Wij hebben een unieke VVD premier, een mens van vlees en bloed, het staatsmanschap ver voorbij. Of op z’n VVD’s: Rutte.Is.De.Henk.Bres.Van.De.Politiek. En wij gehoorzame, gezagsgetrouwe, burgers, die zijn opgevoed door Lubbers en Kok, moeten het er maar mee doen. Of we het leuk vinden of niet.

HP/De Tijd, 14 jan 2019

https://www.hpdetijd.nl/2019-01-14/het-popi-liberalisme/

Meer informatie
https://robscholtemuseum.nl/?s=Ton+van+Dijk
https://robscholtemuseum.nl/?s=Mark+Rutte