Theo Knippenberg – Leugens (54): Unfaithful

Voor mij op tafel staat een grote oude verhuisdoos, gevuld met papieren. Het resultaat van de verzamelwoede van Dyl, Wolff en mijzelf, begonnen op Kreta, lang geleden, op het strand, nadat de zon ondergegaan was en de fles Raki leeg.
´Lies of Love´ staat met grote rode viltstift letters op de doos geschreven. In mijn handschrift. Maar ´Love´ heb ik doorgestreept en vervangen door ´Life´. De Leugens van het Leven.
Sinds eerst Dyl en daarna Wolff zijn doodgegaan ben ik het eindstation van deze verzameling. Het zijn vooral krabbels, sommigen handgeschreven, dan kan ik nog zien door wie, maar ook vaak getypt, op een ouderwetse schrijfmachine, soms zelfs als kopie op carbonpapier.
Ik rommel door de doos.
Sommige verzuchtingen zijn bijna identiek, al komen ze van totaal verschillende mensen, uit verschillende landen.

Uit Duitsland:
Ik merk altijd wanneer het weer mis is, omdat hij er zich altijd zo schuldig over voelt. Hield hij maar eens op zich schuldig te voelen tegenover mij als hij met iemand anders in bed ligt. En àls hij zich schuldig voelt, wordt ‘ie er ook niet aardiger op voor mij. Dan wordt ‘ie alleen maar vervelender. Hij ontwijkt mijn blik. Hij probeert net te doen het mijn schuld is. Hij zorgt ervoor dat het vrijen met mij niks voorstelt, wat dan zogenaamd zijn scharrel weer rechtvaardigt. En voor mij is er op die manier ook niks meer aan.

Uit Frankrijk:
Ik weet dat mijn man heel wat avontuurtjes heeft. Ik weet niet met wie en waar of wanneer en dat kan me ook niks schelen. Als hij door zijn bezigheden maar eens wat meer aandacht voor mij kreeg, zou het me niet kunnen schelen.
Als hij achteraf nou eens een bloemetje voor me meebracht, of een kadootje, of me mee uit eten nam of een keer heel aardig en teder voor me was.

Weer uit Duitsland:
Als hij gaat rondneuken, zoals hij wil, moet hij wel met me trouwen. Ik heb iets van zekerheid nodig.

Maar de volgende treft mij het meeste. Er staat niet bij waar die vandaan komt. Maar het is de moeder van alle rechtvaardigingen van een leugen:
Wij houden van elkaar. We houden allebei van haar. Zij zou kapot gaan als ze het wist. We willen haar niet stukmaken. Dus is het beter als ze het niet weet van ons. We moeten tegen haar liegen als het nodig is, in haar eigen belang, voor haar eigen bestwil.

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Leugens

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


CAPTCHA ImageChange Image