Theo Knippenberg – Leugens (14): (Let me tell you) ´bout the birds and the bees

Ik was op straat gevallen, mijn knie bloedde, dus zonder te kloppen rende ik thuis de spreekkamer van mijn vader in. Ik was een jaar of zes. Daar stond een vrouw, leunend op zijn onderzoekstafel, voorovergebogen alsof ze iets op die tafel van heel dichtbij wilde zien. Haar rok was omhoog, haar slipje omlaag. Mijn vader stond achter haar, hij droeg zijn witte doktersjas maar daaronder lag zijn broek op zijn schoenen. Ik herkende de vrouw pas toen ze overeind veerde, juffrouw Marieke van de derde klas.
Het had even geduurd voordat ze mij opmerkten dus dit was mijn eerste seksuele voorlichting, hoewel het niet anders was dan ik de honden op straat had zien doen, voordat iemand een emmer water over hen plensde.
Juffrouw Marieke stopte me daarna vaak wat snoep toe.
Gertrude, het dienstmeisje thuis, die zo lekker kon koken, was de volgende die mij van snoep voorzag. Dat had niets met mijn vader te maken maar begon nadat ik haar kreunend aantrof in mijn moeders slaapkamer, voor de grote spiegel boven de kaptafel. Ze had haar lippen roodgeverfd met moeders lippenstift en droeg mijn moeders jurk waar haar hand onder verdwenen was.
Op de lagere school waren mijn broertjes, zusje en ik de enige kinderen in het dorp met een moeder die haar nagels en lippen rood verfde. Soms noemden andere kinderen haar daarom een hoer. Hoewel ik niet wist wat dat betekende leek mij dat een mooie aanleiding om mijn moeders absolute vechtverbod te overtreden. Ik hield van die gevechten. Soms won ik zelfs.
En gelukkig nooit op het schoolplein een kwaad woord over mijn vader.

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Leugens