Rogier Hop – De Gele Hesjes
Voorwoord
“Like Anybody I would like to live, a long life; longevity has it’s place, but I’m not concerned about that now, I just want to do god’s will.. And he’s allowed me to go up to the mountain, and I’ve looked over, and I’ve seen the promised land, I may not get there with you, but I want you to know tonight, that we as a people will get to the promised land… So I’m happy tonight, I’m not worried about anything, I’m not fearing any man, my eyes have seen the glory of the comming of the lord.”
Martin Luther King
Martin Luther King’s Last Speech
Reacties:
https://youtu.be/R-HkGdfuRTg
Op 3 april 1968 gaf Martin Luther King zijn laatste speech. Kort nadat hij bovenstaande woorden uitsprak, werd hij doodgeschoten. Enkele jaren daarvoor, in 1963, bezocht King Washington, waar hij ook een speech gaf, die nog altijd door dreunt en in al onze komende geschiedenis gehoord wordt. “I have a dream,” zei hij toen, op wat tot vandaag de grootste rally is geweest in Amerika. King vocht voor de gelijkheid van alle rassen. Het maakte hem niet uit wat voor kleur je had. Het ging om het karakter van een persoon.
“I Have a dream” speech by Martin Luther King
Reacties:
https://youtu.be/vP4iY1TtS3s
1.
Het Gele verzet
Na een traditie van eeuwen verzet tegen de elite zijn in Frankrijk de Fransen weer massaal de straat opgegaan, nu met een Geel Hesje aan. Geniaal, want de regering verplicht ons allemaal om een Geel Hesje aan te trekken bij autopech ter voorkoming van ongelukken in het verkeer. Niemand in Frankrijk doet dus iets verkeerds door het verplichte Gele Hesje aan te trekken.
Geel is het kleur van het verzet en het aantrekken van een Geel Hesje is een teken, een symbolische verzetsdaad. In Nederland doen de media er alles aan om de Gele Hesjes in een kwaad daglicht te stellen. De staatsomroep NOS laat beelden zien van rellende en plunderende Gele Hesjes, maar ze geven niet het juiste beeld weer. Als een agent te keer gaat tegen de Gele Hesjes, dan gaan de Gele Hesjes daar natuurlijk tegenin. Juist alleen dat stukje laten ze dan op de tv zien, maar niet wat eraan vooraf gaat: de politieagent, die op Gele Hesjes inslaat. Zo geraffineerd zijn de media wel, want ze willen natuurlijk niet, dat het Gele verzet in Nederland vaste voet aan de grond krijgt.
Ze hoopten, dat het zo zou gaan. ”Het zal wel overwaaien” was hun wensgedachte.
Op zaterdag 1 december 2018 ging de Gele Hesjes beweging in Nederland van start. Zo’n 50 personen waren aanwezig bij de eerste Gele Hesjes wandeling in Maastricht. De wandeling begon bij het MVV Stadion De Geusselt, dat werd ook de ontmoetingsplaats voor toekomstige wandelingen. De eerste wandeling werd ook druk bezocht door de politie, die met man en macht aanwezig waren en tot het eind toe bleven. Er waren meer politiemensen dan demonstranten. De agenten waren goed uitgerust met hun auto’s en busjes. Er werd zelfs een helikopter ingezet. Dat allemaal, deze hele inzet, voor een kleine groep mensen, die in een Geel Hesje door hun eigen stad gingen wandelen. Ze wilden niet, dat we richting het centrum van Maastricht liepen, zogenaamd in verband met de veiligheid, een smoes. De politie had in het achterhoofd, dat we de A2 tunnel gingen blokkeren en ze werden zelfs agressief toen we ergens rechtdoor wilden lopen. Bij de Groene Loper, waar we omsingeld werden door politie, werd op een bepaald moment door de voorman aangeraden om onder Gele Hesje uit te doen en zonder in de richting van het centrum te gaan. Velen hebben hun Gele Hesje uitgedaan en zijn richting centrum gaan lopen. Bij de spoorwegovergang hield de politie opnieuw een aantal mensen tegen, en de groep splitste zich op, en ging uit elkaar. Er was een groepje, dat ver voor ons uitliep. Ik liep gelijk op met de voorman, wetende, dat hij geïrriteerd begon te raken door de politie, omdat ze het vooral op hem hadden gemunt. Bij Avenue Ceramique, de belangrijke straat in dat gelijknamige stadsdeel, de uitvalsweg van Wyck naar Randwyck en verder naar het zuiden, bleef ineens een politiebusje vlak voor onze neus rijden. Ik zag, dat ze de voorman en wie met hem mee liep op wilden pakken. Ze lieten hen struikelen. en, zo op de grond gelegd, deden ze hen de handboeien om. Ik pakte mijn camera en filmde de arrestatie. Voor ik het wist kwam er iemand in burger voor mijn neus staan, die mijn camera begon op te eisen. Hij zei, dat hij een undercover agent was en bepaald niet in beeld wou komen. Met mijn fiets in de ene hand en mijn camera in de andere zei ik: “Ik weet niet eens wat ik precies heb opgenomen.” De agent reageerde: “Je wilt niet meewerken? Ik tel tot 10 en dan geef je mij de camera, anders wordt je meegenomen naar het bureau.” Ik moest dus mijn camera inleveren, anders kon ik mee, naar het politiebureau en daar had ik helemaal geen zin in. Ik kwam mijn goede vriend Olof tegen, die ook meeliep, maar achterop de groep was geraakt. Daar had ik tegen verteld, dat ze mijn camera in beslag hadden genomen. Ik zou de camera pas terugkrijgen op het politiebureau. De andere Gele Hesjes hadden inmiddels gehoord, dat de voorman en degene, die naast hem liep, gearresteerd waren en verzamelden zich alras bij het politiebureau. Ik heb inmiddels mijn camera teruggekregen, maar de beelden van de arrestatie hebben ze gewist. Ik heb nadien ook nog wat pers gesproken over het feit, dat ze mijn camera in beslag hadden genomen. Het verbaasde me, dat de in beslagname het landelijk nieuws had gehaald. De NOS meldt nu, dat de politie fout zat bij het in beslag nemen van mijn camera. Naar aanleiding daarvan heb ik ook nog met het Russische zender Sputnik News gepraat. De Gele revolutie leek te zijn begonnen in Nederland. Ook op de sociale media platforms werden er allerlei Gele Hesjes groepen opgericht en zo kwamen de Gele Hesjes uit verschillende de provincies samen.
2.
De revolutie begint
Akte 1.
Nederland ontwaakt
Elke zaterdag kwamen we bij elkaar op de parkeerplaats voor het Geusselt Stadion, om te wandelen en ons ongenoegen te laten blijken, door een Geel Hesje aan te trekken. Door weer en wind hebben we door onze eigen stad gelopen. Wat me uit deze periode nog het meeste bijstaat is de dood van een mede Gele Hesje drager in België, die omver gereden werd door een vrachtwagenchauffeur tijdens de afzetting van de snelweg vanuit België, richting Nederlands Limburg, Maastricht. We droegen allemaal een zwart lintje en stonden stil bij een kerk om hem te herdenken. “Roger bedankt,” werd er geroepen. Op de avond, dat het gebeurde, belden mijn ouders me ongerust op, omdat ze dachten te hebben begrepen, dat ik mee was gegaan naar België om de snelweg te blokkeren. Ze hoorden steeds de naam “Roger” gescandeerd worden en schrokken zich rot. Ik was bezig met een livestream op Facebook voor mijn kanaal RHTV Live en had mijn mobieltje op de vliegtuig stand gezet, omdat ik steeds gestoord werd door allerlei bellers tijdens de uitzending. Ik heb mijn ouders gezegd, dat er niets aan de hand was. Het raakte me wel toen “Roger bedankt” gezongen werd. Ik leerde in Maastricht veel nieuwe mensen kennen in die periode, dat we gingen wandelen. Ik was ook aanwezig bij de Gele Hesjes demo te Amsterdam. Daar was een hele groep van onze Gele Hesjes uit Maastricht aanwezig en de bedoeling was, dat ik opgehaald zou worden bij het Centraal Station, maar dat is helaas niet doorgegaan. Ik wist, dat ze op de Dam zouden eindigen, dus toen ging ik daar dus later maar naartoe. Er stond daar een Geel Hesje, waarmee ik in gesprek raakte over de problemen van Nederland. Een zeer interessant gesprek vloeide daaruit voort. Zo heb ik nog veel meer mensen gesproken die dag, die zich allemaal zorgen maken om de belabberde toestand van onze Nederlandse Staat.
Acte 2.
Nederland in beweging
Tijdens deze turbulente beginperiode stond ook een grote landelijke georganiseerde wandeling in Maastricht op de planning. De uitgekozen datum om daar te gaan wandelen was 2 februari 2019. Deze wandeling werd als een internationale wandeling aangegeven. Gele Hesjes uit Duitsland en België waren uitgenodigd om met ons mee te wandelen, hoewel er uiteindelijk beduidend meer Nederlanders bij aanwezig waren. Ik had met twee leuke dames afgesproken om ze naar de Geusselt te begeleiden. Na wat gewacht te hebben kwamen ze aan, ik ben met ze naar de Geusselt. Daar aangekomen werd ik door veel mensen herkend. Er stonden daar zo’n 1.500 man; het getelde aantal, dat aanwezig was, is vastgesteld op 2.138. Door mijn YouTube kanaal en de livestreams heb ik schijnbaar toch veel mensen weten te bereiken en die zijn me gaan volgen. Er was zelfs een oudere Brabantse dame, die mij staande hield en verontwaardigd vroeg waarom ik haar vriendschapsverzoek op Facebook niet accepteer. “Sorry,” zei ik, “Ik krijg zo veel verzoeken. Ik zal u later toevoegen,” en dat heb ik later op die dag ook alsnog gedaan. 2.138 personen zijn aanwezig tijdens deze wandeling, dat is een goed begin van deze revolutie. Maar, zoals Alexander de Grote een hellenistische rijk achterliet, terwijl zijn generaals vochten om zijn imperium, werd er ook gevochten om de locatie van de volgende grote wandeling. Maastricht had Leeuwarden uitverkozen om daar de volgende wandeling te houden, maar Amsterdam kwam daartussen. Tijdens de discussies in een Facebook groep werd er een compromis bereikt. Twee steden op één dag. Maar dat wilden de beide steden niet. Tijdens de ontstane patstelling werd er uiteindelijk een knoop doorgehakt. Amsterdam zou de wandeling een maand later op zich nemen. Leeuwarden was daarop volgend aan de beurt en daarna weer Amsterdam.
Zoals ieder een pad afloopt en onderweg bijzondere zaken op dit pad tegenkomt ben ik ook een heel speciaal iemand tegen gekomen. Onze eerste ontmoeting was toen ik haar begeleidde naar het Geusselt Stadion. Ik had beloofd haar te helpen als Arnhem aan de beurt kwam. Er was namelijk een lijst gemaakt van alle steden, die na Amsterdam zouden volgen en Arnhem stond ook op het lijstje. Er kwamen allerlei relaties uit de gelederen van de Gele Hesjes voort, maar ook leverde deelname aan de Gele revolutie bedreigingen op en werd er zelfs tot een boycot van elkaar opgeroepen binnen de beweging van de Gele Hesjes. De strijd werd onderling uitgevochten in plaats van als één blok van een gemeenschappelijke onderliggende gedachte, namelijk erop gebaseerd, dat de overheid niet luistert naar haar eigen bevolking en dan samen de verandering bewerkstelligen, die daar moet plaats vinden.
Ik ben met haar naar Leeuwarden gegaan, aan de uiterste andere kant van Nederland, we moesten overstappen in Zwolle, waar ik werd herkend door twee mede Gele Hesjes, die eveneens in de trein zaten naar Leeuwarden. Het is al lang geleden, dat ik voor het laatste keer in Leeuwarden was geweest en zij wist ook niet precies, waar we moesten zijn. Na een stukje gelopen te hebben zijn we op een plein terechtgekomen, waar de wandeling eindigde. Daar vroegen we, waar we heen moesten, aan de Gele Hesjes, die daar al aanwezig waren. Er bleken twee routes uitgestippeld te zijn, een korte voor degenen, die niet zo goed en lang konden lopen en een langere voor lui, die beter ter been waren. We liepen de korte route, zonder dat we dat wisten, om bij de verzamelplaats aan te komen. We kwamen onderweg mensen tegen, die ook begonnen waren deze korte route te belopen. Een andere groep was eerder vertrokken op de korte route vanaf de verzamelplaats , dus we moesten flink wat afstand inhalen. Uiteindelijk haalden we ze in en sloten we achter aan bij deze groep. Zo’n 500 mensen liepen deze keer mee, zoals gezegd waren er allerlei bedreigingen geuit door de Gele Hesjes onderling. Ook kwam Emmen er nog tussendoor, een week voor Leeuwarden, waar veel mensen naar toegingen. Na de strubbelingen met Amsterdam kwam Emmen als locatie, waar de mensen ook niet echt blij mee waren. Jammer, maar aan datgene wat er gezamenlijk uitgestippeld was, werd niet vastgehouden. De eerste scheuren in de revolutie waren zichtbaar. “Leeuwarden bedankt, bedankt, dat jullie allemaal gekomen zijn, uit alle windstreken van Nederland,” zei ik in een korte speech, die ik op het plein mocht houden. Ik had vijf minuten spreektijd gekregen, maar wilde eigenlijk een lange speech afsteken, maar ik bedacht me op tijd, liever kort en krachtig.
Amsterdam was de volgende stad op de lijst om naar toe te gaan. Wederom zijn we, deze keer door sponsoring, van Maastricht naar Amsterdam gereisd. In de trein kwamen we een politieagent tegen, waar we in gesprek mee zijn geraakt. Ook hij ging naar Amsterdam vanwege de demonstratie aldaar. Het begon rumoerig, toen direct twee mensen gearresteerd werden, nog voor we begonnen waren met wandelen. Dat gebeurde op het verzamelpunt bij het Centraal Station, één vanwege vuurwerk afsteken en één voor het bedekken van zijn gezicht. Daarna verliep de wandeling vrij rustig, de Gele Hesjes zijn nog ergens een doorgaande weg gaan blokkeren als reactie op wat er in Leeuwarden was gebeurd. Ik liep mee met een fan van mij, die mij een doos thee had gegeven in Maastricht. Die fan volgde mij al de hele tijd. Ineens stond ik naast hem, “Blauw, wit, rood, Nederland in nood” te roepen over de megafoon. Wat een ervaring om met je geliefde in een menigte door Amsterdam te lopen! De Dam werd het eindpunt, waar een podium klaarstond, waarop speeches werden gehouden en muziek gedraaid. Op de terugweg kwamen we weer dezelfde agent tegen, die we ook ’s ochtends al waren tegengekomen op de heenweg naar de hoofdstad.
Akte 3.
De confrontatie
Zoals ik haar beloofd had, ging ik meehelpen aan Arnhem. Eerst waren er de twee dames, die ik naar de Geusselt had begeleid. Zij zouden de wandeling door Arnhem gaan regelen, maar een onderlinge ruzie had de samenwerking compleet vernield. Dus stond mijn lief helemaal alleen bij het regelen van Arnhem, ze had een picknick in een park bedacht. Eerder, twee maanden van tevoren, had zij al flyers lopen uitdelen in de binnenstad, samen met anderen uit Maastricht. Op de dag van het flyeren door Arnhem werden we niet zo aardig behandeld door de bedrijfsleider van de Coop, waar we eventjes voor gingen zitten om te pauzeren. In een aantal gesprekken met gemeente en de politie werd een route uitgestippeld en akkoord bevonden. We hadden alleen nul budget om iets te beginnen. Hulde aan de daklozen in Arnhem, die ons hielpen allerlei dingetjes te regelen. Ook deze mensen zien het belang van onze beweging. Maar, zoals gezegd, was er een boycot beweging ontstaan binnen de Hesjes, die allerlei zaken in Nijmegen regelden. Het denkbeeld van twee steden op één en dezelfde dag kwam opnieuw in de lucht, nog daterend uit de tijd, dat mijn twee dames samenwerkten. Na de ruzie is het idee van de ’twee samen één’ niet meer ter sprake gekomen. We gingen ieder onze eigen weg. Ook zien we, dat er minder aandacht gegeven is aan Arnhem dan aan Nijmegen. De boycot bende wilde een BBQ houden in plaats van een picknick tijdens de demo in Arnhem. Daarmee zaaiden ze verwarring, was de bedoeling nou een BBQ of een picknick? Ik had ook in een van die gesprekken tegen een gast van de boycot bende gezegd, dat die zich opstelde als het schoothondje voor iemand anders. Dat was deze persoon niet vergeten. Hij confronteerde mij er na de wandeling mee. “Wat zei je nou eigenlijk? Zeg dat nog eens,” zo begon hij me op te fokken. “Ik zei niks tegen jou,” zei ik terug. Hij wilde me op mijn bek slaan, omdat ik hem een schoothondje had genoemd. De wandeling op zich was al hectisch, je moet toch veel regelen, ook mensen begeleiden, die de weg naar het park niet kennen, dan weer van het park terug naar het station, waar de verzamelplaats was. Omdat er nul budget was, werden we geholpen door lui uit Rotterdam, waar de volgende wandeling zou plaatsnemen. Deze hebben ons gesponsord met eten, drinken en een aggregaat. In Arnhem ontstond wel wel iets, dat later een gebruik werd, de picknick gedachte, met z’n allen op een bepaalde plek gaan staan, alleen werd er een BBQ benut Die gast, die mij wou slaan, heeft een week later zijn excuses aangeboden, dat hij zo onaardig deed tegen mij.
De confrontatie, dat de Gele Hesjes voorbij waren, kregen we in Rotterdam te zien. In Arnhem waren er al weinig mensen, maar Rotterdam nog minder. “Dit was de laatste stuiptrekking,” zei ik tegen mijn meisje na de wandeling, niet wetend, dat het ook voor mijn relatie met haar gold. Op de heenweg naar Rotterdam kwamen we een ander Gele Hesjes stelletje tegen, die een hyperactief kind bij zich hadden. Dat kind had in Arnhem mijn vlag afgepakt en wilde die vlag niet teruggeven. “Power to the people,” riep hij steeds, in zowel Arnhem als het Rotterdamse. Ook dit jong van zes snapte wel waarom mensen aan deze wandelingen meededen. Wellicht zal dat joch de revolutionair zijn van de toekomst? Wie zal het zeggen. De revolutie was op een dood spoor gekomen na Rotterdam. De revolutie heeft zichzelf opgegeten, iets wat ik meteen na Leeuwarden al voorspelde. De wandeling op zich was niet zo erg, wel we aangesproken werden door iemand. “Wat had je over mij gezegd?” was de vraag, maar daar ging ik verder niet op in. Bij een temperatuur van zo’n 30 graden zijn we als groep gaan wandelen door Rotterdam. Er was deze keer ook een brassband bij, die de stemming er goed inhield. Bij de internationale wandeling waren er ook al niet veel, die vanuit het buitenland kwamen, op een paar Fransen na. Bij de verzamelplaats kwamen we dezelfde agent tegen, die we onderweg naar Amsterdam al tegenkwamen.
Rotterdam was de laatste demo. Tiel, de stad van Flipje, is de volgende plek, waar de Gele Hesjes doorheen zullen wandelen. Al is het vooruitzicht niet gunstig voor de Gele Hesjes, want veel mensen zijn na bedreiging en uitsluiting gestopt. Velen zagen er het nut niet van in om met ongenoegen door een stad te lopen, op een vreedzame manier. Ze wilden hardere actie, anderen gingen solo met acties door. Daarop is het stuk gelopen. Terug naar af! Deze keer verder met wat van Arnhem is overgenomen: een koffiepunt of BBQ plek voor de Gele Hesjes. Zo kon men in contact komen met de Gele Hesjes, in plaats van een wandeling. Bepaalde mensen binnen de Gele Hesjes vonden het intimiderend naar buiten toe overkomen als een groep mensen rondloopt met een Geel Hesje aan. Zo ontstond het idee om gewoon ergens te gaan staan en zo met mensen in contact te komen. Dat heeft ons niet veel vruchten afgeworpen. De Gele Hesjes zijn door de media als asociale laaggeschoolde werkelozen weg gezet, sinds een Geel Hesje geen hand heeft willen geven aan Mark Rutte. De inkadering staat klaar, er wordt niet gekeken naar wat gezegd wordt, nee, wel of niet de hand schudden is veel belangrijker.
3.
Reflecties vanuit het heden over verleden en toekomst
Akte 2.1.
Addendum 5.
Het verleden
Veelgestelde vragen zijn: “Waarom doe je een hesje aan? We hebben het hier toch goed? We mogen toch niet klagen.” Zo werd ik benaderd door een vrouw uit Leeuwarden, die mij een dergelijke vraag stelde. Ik begon over de doofpotcultuur, die Nederland beheerst, zoals de kwestie MH17 en de illegale interventies, die Nederland samen met de NATO uitvoert. Deze mevrouw was helemaal niet ingelicht over de toestand in de wereld, of wat voor rol Nederland daar internationaal gezien in speelt. Het is moeilijk om mensen wakker te schudden, maar ik heb het geprobeerd. Gebeurtenissen in het heden, waaruit blijkt, dat er corruptie bij Justitie heerst en machtsmisbruik plaatsvindt in alle lagen van onze maatschappij, in dat wat vroeger nog ‘samenleving’ heette. Vroeger was alles beter, krijg je ook vaak te horen. Laten we even een kijkje nemen naar dat verleden.
Grotius – De iure belli ac pacis
In het verleden heeft Hugo de Groot (Grotius), rechtsgeleerde en stamvader van het Nederlands recht, bekend van zijn ontsnapping in de boekenkist, in zijn boek ‘De iure belli ac pacis’, ‘Over het recht van oorlog en vrede’, geschreven in 1625, gezegd: “Waar de rechtspraak tekort schiet, begint het geweld.” Dit citaat gaat nu al eeuwen op. De Groot heeft gelijk.
In 1789 begon de Franse revolutie als kettingreactie op vele misstanden: de oorlogen, die Frankrijk onophoudelijk voerde, de zware belastingdruk op de armlastige en honger door schaarste van brood, om maar een paar conflicten op te noemen. Er was een grote kloof tussen arm en rijk (wat nu nog steeds gaande is), waardoor de bevolking in opstand kwam.
De vraag is, of macht hebben wel is weggelegd voor de mensheid? De gebroeders Johan en Cornelis de Witt werden in Den Haag gelyncht, omdat zij weigerden deze gecentraliseerde macht aan één persoon over te dragen, in dit geval aan onze koning, waarna de royalisten hen van het leven beroofden. Dit is in tegenspraak en contrasteert met het schrikbewind, dat Maximilien de Robespierre invoerde na de onthoofding van de Franse monarch Lodewijk XVI, toen deze revolutionair zelf de absolute macht greep. Zijn doorgedraaide ideologie, namelijk de opvatting over een perfecte mens en diens voortdurende streven naar revolutionaire vrijheid, heeft vele mensen de kop gekost, inclusief uiteindelijk die van hemzelf. Hij heeft een onuitwisbaar stempel gedrukt op de verhouding tot de macht, namelijk dat bloed moet vloeien: er kan geen vrijheid komen zonder tegengeweld, dat was en is de tirannie. De druk van de overheid op de mensen gaat niet met zachte hand, maar met de sterke arm en die is keihard. Ook de Russen hebben dat gemerkt na hun Oktoberrevolutie met Vladimir Lenin en daarna Jozef Stalin. De Goelag, waar Aleksandr Solzjenitsyn over schrijft, lijkt tot een ver en grijs verleden te behoren, maar wordt in werkelijkheid tot op heden als aanklacht tegen Rusland gebruikt.
Ierland had ook zijn revolte tegen de Engelsen, die Noord Ierland wilden annexeren. De turbulente periode, bekend als “The troubles”, staat vers in het geheugen van de Ieren gegrift. Deze revolutie wilde niet de monarchie omverwerpen, maar was een revolutie tegen een imperialistisch macht, die hun land bezette. Hetzelfde zien we terug bij de Palestijnen ten opzichte van Israël. De strijd gaat daar door. Dat is natuurlijk een andere vorm van revolutie, er zijn gradaties en verschillen in de revolutionaire strijd.
Acte 2.2
Addendum 6.
Het heden
We komen terug op de vraag van de mevrouw, die mij in Leeuwarden aansprak: “Waarom doe je een hesje aan? We hebben het hier toch goed? We mogen toch niet klagen“. Je moet natuurlijk een gegronde reden hebben om te gaan demonstreren. Mijn reden is de doofpotcultuur, waar Nederland onder gebukt gaat, zoals ik verklaarde tegenover die vrouw. Uiteraard valt veel onder doofpotcultuur. Het is een vaag begrip. Laat ik het daarom verder specificeren door te zeggen, dat er geen transparantie heerst bij de machthebbers en hun partijen, die ons volk zogenaamd vertegenwoordigen. Rutte gaat jaarlijks naar zijn globalistische elite clubje, naar gala’s van de Bilderberg groep, maar je hoort hem er nooit iets over zeggen.
Ons wordt niet verteld, dat deze club in het geheim alles bepaalt. Daar zoeken ze toekomstige kandidaten uit voor internationale machtsposities. Zij bepalen de agenda, die regeringen voor hen uit moeten voeren. Daar gaat iets fundamenteel mis met de democratie. Het woord democratie is Grieks van herkomst: samengevoegd zijn de woorden demos (= bevolking) en kratia (= regeren), wat inhoudt, dat de bevolking regeert of zou behoren te regeren. Niets is minder waar. We hebben in onze tijd nog steeds volksvertegenwoordigers, maar zij dienen ons belang al lang niet meer, maar wel bijvoorbeeld de belangen van de Telecom bedrijven.
Bedrijven staan boven de consument. Een consument mag niet eens meer naar het toilet gaan tegenwoordig. Zo lees ik, dat een vrouwtje van 81 darmklachten had en ergens in een winkel stond, het liep langs haar broekspijp naar beneden. Klant is koning? Welnee, niet in deze tijd van hyper consumptie. Geld is het enige, dat telt. Geld gaat boven de mens en staat ook voor macht. Om een ander te kleineren of te onderdrukken heeft men macht nodig. Is dit de maatschappij, waarin we moeten leven? Dat we alleen nog de illusie van vrijheid hebben, omdat ons lichaam en geest al van jongs af aan geïndoctrineerd worden om ons aan de macht te onderwerpen. De globalisten hebben hun plan klaar. De bevolking is gehypnotiseerd door het nieuwste mobieltje. Al komt er steeds iets tussen, dat hun plannen vertraagt, zoals de Brexit, Donald Trump, Vladimir Putin, Viktor Orban, Matteo Salvini, Jair Bolsonaro en wellicht ook Boris Johnson. Leiders, die opkomen voor hun eigen land, want dat is nodig, Dat gebeurt niet met zo’n marionet als Rutte.
De bevolking hoort te regeren en niet deze club mensen, die allerlei dingen tegen onze wil bepalen. De bevolking krijgt nooit de macht, zelfs niet als je gaat stemmen. Je hebt geen invloed op de koers van ons land. Het blijven projecties op de muur. Alles wat je te zeggen hebt betekent niks. Dat is wat de macht wil, maar niet de bevolking. Het probleem is, dat de politiek, evenals de media, gecorrumpeerd zijn geraakt door allerlei belangenverstrengelingen.
De globalisten hebben een globaal wereldbeeld. Ze willen de wereld verdelen in kleinere imperia. De EU is zo’n klein imperium, dat ze zonder democratie op de kaart hebben gezet. Zo willen ze ook een Aziatisch, Amerikaanse en Afrikaanse unie realiseren. De wereld verdelen in unies, landen bij elkaar voegen en een interne markt structureren, zoals ze dat hier in Europa gedaan hebben met de euro. Dat is gemakkelijker te besturen volgens hen. Daarmee haal je wel het fundament onder de democratie vandaan, burgers moeten een echte stem hebben, anders komt er onvrede. Zie hoe de revolutionaire Fransen het aanpakken, hun stem wordt ook genegeerd, dus daarom doen ze een Geel Hesje aan en gaan ze elke zaterdag demonstreren voor betere leefomstandigheden.
Hier in Nederland werd het ook geprobeerd, maar het momentum is nu weg. De Nederlander is ongeduldig, die denkt, dat de structuur, die ze jaren lang mee hebben helpen opbouwen, niet zo maar te veranderen valt. De globalisten grinniken om de verwoede pogingen, die de Nederlandse leeuw doet om los te komen van de ketting en uit de kooi, die hem weerhoudt. De enkele Nederlanders, die het doorhebben, hebben geen eigen revolutionaire gedachte: “Als een ander het doet, doe ik pas mee“. Nederland is geen land, dat snel in opstand komt. In 1918 werd geprobeerd om de socialistische beweging op te doen komen, naar aanleiding van de Oktoberrevolutie een jaar eerder. Deze poging raakte bekend als: “De vergissing van Troelstra“. Pieter Jelles Troelstra dacht, dat het momentum gekomen was om Nederland een ander koers te laten varen. Er was alleen niet veel achterban, wat dus eigenlijk zijn enige grote vergissing is geweest. Nederland speelt nu een heel andere rol in de wereld dan toen. We zijn een onderdeel van de EU geworden. Gehouden aan belangenverstrengeling, zoals onze deelname aan de NATO, waar onze kinderen als soldaten worden uitgeleend voor een overzeese vredesmissie.
Acte 2.3
Addendum 7.
De Toekomst
De toekomst ziet er voor de Nederlander uiterst onzeker uit. Zal Nederland zich blijven houden aan allerlei belangenverstrengeling en getekende verdragen? Ook als het Nederland niet goed van pas komt? We zien, dat het wankelende kabinet Rutte III voor een energietransitie gekozen heeft vanwege de zogenaamde ”’klimaatproblemen”, die we schijnen te hebben. C02 (een aardgas) is onze grote vijand geworden. Je kan zien, dat een overheid helemaal doorgedraaid is als ze een onzichtbare vijand gaan aanpakken. Ze zullen nog radicaler worden, sinds ze in onderhandeling zijn over de oprichting van een speciale nep nieuws afdeling binnen de EU, die al het zogenaamde nep nieuws aan gaat pakken. Kunnen ze gelijk de leugens opruimen over Irak, Syrië en Libië, maar de gevestigde media, die juist deze leugens verspreiden, pakken ze natuurlijk helemaal niet aan. De staatspropaganda moet natuurlijk op hoog tempo blijven doorgaan. Het zijn juist degenen, die dit tegenspreken, die ze aanmerken als nep nieuws en ze zullen er alles aan doen om deze stem van de bevolking tegen te gaan.
Met andere woorden: de weg, die we bewandelen, ziet er donker uit. Ons recht kunnen we niet meer te halen in dit land. Ons land bestaat eigenlijk niet meer. We zijn een staatje binnen de EU geworden. Een Duits parlementslid deed een wetsvoorstel om drie jaar gevangenisstraf op te leggen aan EU ingezetenen, die de Europese vlag niet eren of Ludwig von Beethovens negende symfonie weigeren te accepteren als Europees volkslied. Beethoven zou zich in zijn graf omdraaien als hij wist, dat zijn muziek na zijn dood gebruikt zou worden als het volkslied voor een imperium. Toen hij nog leefde schreef hij de derde symfonie en droeg deze op aan Napoleon Bonaparte. Later smeet hij de eerste versie in het vuur van de open haard, toen hij er achter kwam, dat Napoleon zichzelf tot keizer had gekroond.
Jean Auguste Dominique Ingres – Napoléon Ier sur le trône impérial, 1806 (foto Musée de l’Armée, Hôtel des Invalides, Parijs)
Kort gezegd de toekomst ligt geheel in de handen van het volk. Van politiek, media en of rechterlijke macht moeten we het niet hebben. Zoals al eerder geconstateerd is het momentum voor de Gele Hesjes voorbij. Dit zal in een andere vorm op een ander tijdstip moeten gaan terugkeren. Helaas is het vermogen tot empathie bij velen al weg. Het maakt de ander niet meer uit hoe het jou vergaat. Waar zetten we als bevolking een streep in het zand? Hoe lang laten we ons nog wegzetten als ”complotgekkie’s” ,”extreem links” of “extreem rechts”?
De blokkeerfriezen zijn allemaal veroordeeld. Zij, die opkomen voor de kinderen door een paar verdwaalde idioten niet door te laten om zo een kinderfeest te beschermen, worden hard afgestraft. Het gaat snel bergafwaarts met dit land. De toekomst ziet er grauw en deprimerend uit als de bevolking zich niet langer met politiek of gerechtelijke uitspraken bemoeit. Het gaat tenslotte om mede Nederlanders. Je kan in dit land geframed worden voor kwesties, die je niet hebt uitgespookt of zelfs maar hebt gezegd hebt. Zo kennen we, tenminste dat hoop ik, de kwestie rond Hüseyin Baybassin, de voor een leven lang op grond van bewezen vervalste telefoontaps opgesloten Koerd, de gevraagde herziening is afgewezen. Zo kennen we de zaak van Rob Scholte, die een huurcontract en het recht van koop had en de gemeente Den Helder trekt dat eenzijdig in en zet hem en zijn familie met politie en ME het pand uit, waar hij al vijf jaar met eigen geld en vrijwilligers een museum runde. Zo kennen we de dramatische geschiedenis van Micha Kat, een politiek vluchteling, die als journalist zaken heeft onderzocht, waar de macht liever niet van wil, dat het naar buiten komt. Zo kennen we de journalist rn WikiLeaks oprichter Julian Assange, die vastzit, omdat hij de waarheid over het Amerikaanse optreden in Irak naar buiten bracht. Ongeacht wat je persoonlijk van deze mensen vindt, het zal jóu maar overkomen.
4.
De revolutionair zonder revolutie
Acte 1
Adendum 8.
De politiek en het draaideur effect
Sinds kort ben ik samen met een ander, die ik bij de Gele Hesjes leerde kennen, die overigens dat Gele Hesje niet meer draagt, naar de gemeenteraad van Maastricht gegaan. Wij zijn als politieke atheïsten tussen al die partijen en fracties gaan zitten. Je waant je tussen de mensen, die het belang van de bevolking zouden moeten dienen, maar als het erop aankomt, hun macht uitsluitend voor hun eigen belang of partijbelang inzetten. Het grote gemeenschappelijke maatschappelijk goed is verdwenen, foetsie, weg. Zo was er gisteren een rondje, waar wij onze inbreng konden geven. Het debat ging over armoede en hoe dat te bestrijden.
Ik droeg het argument aan, dat de bevolking de eigen geldcreatie in handen zouden moeten krijgen in plaats van dat dit aan de banken wordt overgelaten. Ik gebruikte als argumentatie de uitgezonden VPRO Tegenlicht documentaire over de geldcreatie, waar met de klik van een muis zoveel miljard wordt gemaakt door de Europees Centrale Bank (ECB). Een VVD prominente zat naast me en zei, dat het een revolutionair idee was, maar daar werd snel overheen gepraat. Nog zien ze de oplossing niet. Hoe kan je over armoedebestrijding spreken als er tegelijk miljarden worden gemaakt door een muisklik? Alleen niet voor ons.
Het is schijnbaar moeilijk voor te stellen, dat armoede wordt gecreëerd. Dat is het hele systeem, dat “Je moet werken voor je geld“. Maar zodra je werkt, kan je het geld weer inleveren om vaste lasten mee te voldoen en boodschappen te bekostigen. Je bent afhankelijk van geld, afhankelijk van werk, dat we moeten doen om dat geld te verdienen en in leven te blijven. Dit zijn de onzichtbare kettingen, die ons gevangen houden. Hou jij de mensen arm, dan zorg ik, dat ze dom blijven. Zo gaat het al veel te lang, al eeuwen, daar moeten we ons van bevrijden.
Plato had het over een grot, waar mensen opgesloten zitten, die naar een muur tuurden. Achter hen is een brug, waarop ze andere mensen zien lopen als schimmen voor een voor een vuur. Zij, die over de brug heengaan, reflecteren hun schaduwen op de muur voor de gevangenen, die hier naar opgesloten kijken. Zij kennen niets anders dan de schaduwen en het holle geluid, dat het grot geeft. Een van hen wordt vrijgelaten en ziet nu een heel ander wereld. Voor het eerst ziet hij groen en de andere kleuren, andere mensen. Hij moet terug gaan naar de mensen in de grot, die vastgeketend waren om hen te vertellen wat hij allemaal zag. Maar niemand geloofde hem, omdat zij alleen maar de reflectie op de muur zien.
Dit zou je ook kunnen vertalen naar onze hedendaags wereld, alleen kijken wij nu naar het scherm van onze mobieltjes. De revolutie blijft uit, omdat we het te druk hebben met werken en na die inspanning geen puf meer hebben om ons ook nog eens voor de plaatselijke politiek in te zetten. De partijen, die in de raad komen, zitten vastgeroest in hun ideaal, partij en eigenbelang. Een stagnatie van ideeën in een vastgeroest systeem leidt tot besluiteloosheid binnen de gemeenteraad. En steeds is er weer een andere nieuwe raad met andere besluiten. Zo is een kwestie, die zich hier afspeelt na 20 jaar nog niet is opgelost. Als ik naar een restaurant ga en een bestelling doe, ga ik niet langer dan 20 jaar wachten tot mijn eten geserveerd wordt.
Zoals eerder gezegd heeft de revolutie in Nederland zich zelf opgegeten. In Frankrijk houden ze buurtmeetings met introductie avonden, om de mensen nader tot elkaar te brengen. In Nederland ontbreekt dat. Het is een groot verschil als je naast landgenoten staat, die je persoonlijk kent en als je weet van elkaar hoe je in het leven staan, dan is anders, wanneer je naast mensen, staat, waarvan je de naam niet eens weet.
Jammer, dat de vlam van revolutie is gedoofd. Maar kijkend naar zo’n gemeenteraadsvergadering snap ik heus ook wel waarom er geen beweging zit in de politiek. Je moet lid zijn van een bepaalde partij om je zegje te mogen doen. Dat heet uitsluiten. Zo zou ik het woord niet mogen voeren, omdat ik niet geaffilieerd ben aan een politieke partij. Democratie komt van de bevolking, daar ben ik een onderdeel van, en natuurlijk mag ik daarom wat zeggen.
De revolutionair zit zonder revolutie. Het draaideur effect gaat on volle gang en niemand zegt er iets over. Zo is er een oud raadslid weer opnieuw in de raad gekomen, gaat op hetzelfde plaats, waar ie zat, toen ie vertrok. Wat is er dan veranderd? Helemaal niks. Betalen we hieraan mee, aan deze gekte? Het zijn zij, die hier besluiten voor mij en de rest van de bewoners in deze stad.
Acte 2.
Addendum 9.
In de openbaarheid van chaos en orde
Dankzij RHTV Live heb ik toch een bepaalde bekendheid voor mezelf gecreëerd. Zo zijn er ook veel trollen, die mij op de voet volgen en alles verdraaien wat ik zeg. Het leek wel, of iedereen bij de Geusselt mij herkende: “Hoi Rogier” werd er geroepen door allerlei groepjes binnen de Gele Hesjes. Het is een staat van euforie, waar je in terecht komt, maar ik zat ook met de wetenschap, dat ik daardoor ook een doelwit wordt.
Het is een hele opgave om je maatschappelijk in te zetten, je wilt eigenlijk overal bij aanwezig zijn om voor ieders recht te pleiten. Wie is deze overheid om jou zo in de hoek te drijven? Wie zijn die rechters om over jou te mogen oordelen en je te veroordelen? Wie is de politie om jouw camera af te pakken tijdens het filmen van een arrestatie? De grenzen van mensen worden overschreden door mensen zelf. Relativeren is een kunst in deze gekke tijd. Je verschilt niet veel van elkaar, maar het blijft het nette pak, de functie en het ego, dat de mensen van elkaar onderscheidt. Er is weinig verschil tussen een zwerver en een advocaat, behalve dan het verschil in inkomen, motivatie en andere achtergrond.
Uit deze chaos is een structuur voortgekomen, waardoor orde is ontstaan. Zoals Thomas Jefferson zei: “The tree of liberty must be refreshed from time to time with the blood of patriots and tyrants.” Er is momenteel zoveel orde, dat je een wandeling moet aanvragen en dan ook nog een politie escorte krijgt. Demonstreren vloeit altijd voort uit onvrede; denk je, dat mensen ooit, lang geleden, een vergunning gingen aanvragen? Nee, ze gingen de straat op, omdat ze het ergens niet mee eens waren. Nu moet het binnen de kaders van de gemeentelijke verordening vallen. Wie is de Gemeente om een wandelroute te bepalen voor mensen, die demonstreren?
Er vond overigens ook nog een landelijke wandeling van de Gele Hesjes plaats in Tiel. Maar ook in Tiel wilt de gemeente liever niet, dat er interactie komt tussen de hesjes en het langs lopende winkelende publiek. Jammer, want deze mensen wil je op de of andere manier bereiken. Het proces van wakker worden is wellicht niet leuk voor velen, omdat zij er liever niet aan willen denken in wat voor systeem ze gevangen zijn komen te zitten. Maar in de toekomst van de mensheid zullen er toch meer mensen ontwaken uit de door hen zelf gecreëerde bubbel. Het is juist in een bubbel, waar zij zijn. De sociale engineers, die je daarin willen houden middels hersenspoeling via tv en radio door de gevestigde media. Het internet hebben ze gelukkig nog niet in handen, maar ook dat willen ze beperken. De vrije flow van informatie is hun genadeslag, want veel info verkiezen ze om liever niet te vertellen..
Edward Bernays, de vader van de propaganda, heeft het over een onzichtbare mechanisme, dat het systeem laat draaien. We lezen een stuk uit zijn boek Propaganda uit 1928: “The conscious and intelligent manipulation of the organized habits and opinions of the masses is an important element in democratic society. Those who manipulate this unseen mechanism of society constitute an invisible government which is the true ruling power of our country. (…) We are governed, our minds are molded, our tastes formed, our ideas suggested, largely by men we have never heard of. This is a logical result of the way in which our democratic society is organized. Vast numbers of human beings must cooperate in this manner if they are to live together as a smoothly functioning society. (…) In almost every act of our daily lives, whether in the sphere of politics or business, in our social conduct or our ethical thinking, we are dominated by the relatively small number of persons (…) who understand the mental processes and social patterns of the masses. It is they who pull the wires which control the public mind.”
Zo houden ze de massa slapend. Kunnen zij hun akelige plannen doorvoeren, terwijl de mensen het nog met hun eens zijn ook? Dit komt niet door publieke consensus, maar door dat gene, dat je verteld wordt, als waarheid wordt gezien, omdat de media het er over heeft. Het zijn juist de media, die de waarheid verdraaien. Net als de vast geketende in Plato’s grot, die alleen schaduwen kan zien, kan het grote publiek daardoor de waarheid niet geloven..
De waarheid zal je vrijmaken. ‘The truth will set you free‘. De waarheid is, dat de orde structuur begint in te storten. De waarheid is, dat je niet meer in je recht kan staan in dit land. Oh nee, we staan… Europese wetten staan boven de Nederlandse wetgeving, zodat we weten, dat ons land op de tocht staat. Samensmelting met de EU moeten we juist niet willen, maar we hebben leiders gekozen, die daarvoor kiezen. We kunnen dus niet onze eigen toekomst bepalen, want we zitten onder het juk van Brussel.Te veel orde is niet goed.
Het grote vraagstuk is eigenlijk, hoe groot is de invloed van de bevolking op politieke besluitvorming? Wat wil de bevolking? In hoeverre willen wij invloed? Het is de bevolking, die zou moeten regeren, niet een coalitie van partijen, die goedgekeurd moet worden door onze monarch. We zullen, net zoals in Frankrijk, nader tot elkaar moeten komen om een consensus te bereiken. Maar ja, dan zal het wel een revolutionair idee zijn. Is niet de eerste keer, dat het mij gezegd is.
5
De revolutie leeft voort
Er wordt velen in dit land door de staat onrecht aangedaan. Dit doofpot kabinet in Nederland moet ermee ophouden. Laatst weer een schrijnend voorbeeld gezien, waarin een 29 jarige vrouw dood ging in een GGZ instelling in Eindhoven. Het zal je dochter of vriendin maar zijn. Zulke gebeurtenissen, daar maak ik me goed kwaad over. Dat houdt mij strijdbaar voor de revolutie. Ook wat Rob Scholte is aangedaan, daar ben ik zeer kwaad over. Maar goed, wat wil je doen in je eentje? We blijven hoop houden.
Ik wil in ieder geval Rob bedanken voor de mogelijkheid, die hij me biedt om mijn Gele Hesjes verhaal te doen op zijn Rob Scholte Museum website.. Hopelijk heeft de lezer er iets van opgestoken. Ben je er in ieder geval bewust van, dat het een onzichtbare oorlog is, waar we allen inzitten. Ik ben klaar voor de strijd, voor volk en vaderland.
De revolutie leeft in ons allen, als je je maar goed kwaad maakt over maatschappelijke issues.. RHTV Live staat aan het front verslag te doen. Bedankt Rob, dat ik jouw platform kan gebruiken. We strijden door!
Gegroet,
Rogier Hop
RHTV Live
Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Rogier+Hop
https://robscholtemuseum.nl/?s=Olof+van+Doorn
https://robscholtemuseum.nl/?s=gele+hesjes
https://robscholtemuseum.nl/?s=yellow+vests
https://robscholtemuseum.nl/?s=gilets+jaunes
https://robscholtemuseum.nl/?s=gelbe+westen
https://robscholtemuseum.nl/?s=chalecos+amarillos
“Het grote vraagstuk is eigenlijk, hoe groot is de invloed van de bevolking op politieke besluitvorming? Wat wil de bevolking? In hoeverre willen wij invloed? Het is de bevolking, die zou moeten regeren, niet een coalitie van partijen, die goedgekeurd moet worden door onze monarch.”
Het is niet de politiek hoor, die alles bestuurt. Enigszins naïeve veronderstelling. Wellicht is, dat de reden van een kansloos succes tot revolutionaire gedachtes en gedragingen.
Daar stond Rutte dan: zo trots dat hij 130 kmph heeft aangewezen als maximum snelheid. Tsja, nu mag je maar 100 kmph. Heeft de bevolking die besluiten gemaakt? Of de kliek die regeert?
Het is juist naïef om te zeggen dat de bevolking nog iets te zeggen heeft in dit land.
Maar goed, altijd makkelijk om langs de kant te staan en te zeggen dat mensen naïef zijn. Heb je zelf een geel hesje aangetrokken? Vast niet, maar wel mensen wegzetten als…
“Het is juist naïef om te zeggen, dat de bevolking nog iets te zeggen heeft in dit land.”
Dat is dan ook mijn conclusie.
Ageren tegen de politiek is derhalve zinloos. De macht ligt niet bij de politiek.
Waar lees je, dat ik mensen wegzet als…?