Ontwijkend (foto tenor.com)Gezang voor hemzelf (foto tenor.com)Ridderslag (foto tenor.com)Dodenherdenking 2020 op de Dam, Amsterdam (foto roodwitblauw)

Dodenherdenking 2020 (foto roodwitblauw)

Dat de koning juist op dit moment zijn boot geleverd krijgt om te gebruiken bij zijn vakantiehuisje in Griekenland moet u niet zien als potverteren over onze rug door de koning. Integendeel, de koning levert hierdoor zijn eigen bescheiden bijdrage om de lokale economie te ondersteunen. Met een beetje geluk heeft de bouwer van het ‘plezier’ vaartuig, jachtwerf Wayer Yachts in Heeg, de geleverde boot ook nog betaald gekregen. Dat zal dan gebeurd zijn uit het potje voor paleisonderhoud van vijf miljoen jaarlijks, dat de koning van onze ‘Teflon premier’ naar eigen inzicht mag besteden. Ja, zo’n potje geeft ongekende mogelijkheden en kan gezien worden als een extra zakcentje voor de koning, in deze moeilijke tijden, zeker voor hem en Maxima. Gelukkig hoeft de koning dat jaarlijkse luttele bedragje niet aan de verbouwing van zijn nederige stulpje te besteden, omdat rubberen Rutte van mening was, dat het schamele bedragje van 63 miljoen voor verbouwing van privé vertrekken ook nog wel door ons opgehoest kon worden.

U denkt misschien, dat onze koninklijke familie de schaapjes op het droge heeft, maar ik kan u verzekeren dat het beslist geen vetpot is bij de familie Von Amsberg. Maxima is niet eens in staat om de wekelijkse boodschappen te betalen. Die worden uit noodzaak door de overheid opgehaald, betaald en naar het paleis gebracht. Zeg maar een soort luxe voedselbank. De Amsbergjes zijn zelfs niet in staat om de rekeningen van de tandarts te betalen, die wacht al jaren op zijn geld. Dat was waarschijnlijk de reden, dat Maxima ook aan het werk moest om de eindjes aan elkaar te knopen. Gelukkig wist onze premier hiervoor de oplossing: een soort schuldhulpverlening tegen betaling. Maxima gaat met Willem Alexander mee op zijn vele buitenlandse snoepreisjes en krijgt daarvoor een kleine onkostenvergoeding van één miljoen euro per jaar. U ziet het, zelfs voor de Oranjes is het behelpen en is zo’n bootje datgene wat het leven iets dragelijker maakt. En wat belangrijker is: de koning hoeft de boot of andere vervoermiddelen niet te stelen, zoals zijn opa Bernhard tijdens en na de oorlog deed met dure bolides en zelfs een vliegtuig. Bernhard was de schavuit van Oranje? Nee, geen schavuit, Bernhard was niets anders dan een ordinaire dief en oplichter. Beslist geen landverrader, althans niet van zijn vaderland Duitsland. Zijn rol ten opzichte van Nederland lag iets anders.

En eindelijk zijn we terug bij ons verhaal.

In de vorige aflevering hebt u kunnen genieten van de standvastigheid van overgrootmoeder Wilhelmina, die o zo fel was in haar verzet. Of voelde u zich ook zo belazerd door de volksverlakkerij van het vorstenhuis, standvastig in het potverteren op onze zak, ondersteund door slappe politici en leugenaars, geschiedschrijvers, zoals Loe de Jong. Een salonsocialist met een blinde verering van het koningshuis. De man, die een opus schreef over het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog, terwijl hij zelf op 14 mei 1940 met achterlating van zijn familie naar Londen was gevlucht. Inderdaad op dezelfde dag als Wilhelmina! In Londen speelde hij redacteurtje bij Radio Oranje, de zender, waar de ‘standvastige baalzak’ veel minder vaak een praatje kwam houden dan deze geschiedvervalser ons na de oorlog wilde laten geloven. Voor een historicus had de Jong nogal een vreemd idee over ‘Wahrheit und Dichtung’ en wilde ons laten geloven dat die Oranje klaplopers en hun aanhang in Engeland geen idee hadden over het lot van de Joodse landgenoten in het bezette Nederland. Hier kom ik later nog op terug, maar om in stijl te blijven: hier was sprake van een ‘gotspe’. Voor de jongeren onder ons: een onbeschaamdheid, een brutaliteit in extreme vorm.

Helaas was Wilhelmina niet de enige aan wie Loe de Jong een heroïsch verzetsverleden toeschreef. Nee. onze inspecteur generaal werd ook een magisch verzetsverleden toegekend. En magisch moet het echt geweest zijn, door alle bezigheden van de prins in de oorlog. Wanneer moest hij zich met het verzet bezighouden, maar vooral waarom. Bernhard was vanaf begin jaren dertig een overtuigd lid van de NSDAP en werd na de SA lid van de Reiter SS en was maar al te trots op zijn bij een dure kleermaker aangemeten zwarte SS uniform met de swastika op de rood witte armband. De nazi in optima forma. Dat opgeteld bij zijn inlichtingenwerk voor de Abwehr en IG Farben NW7, geeft ons een mooi inkijkje in de belevingswereld van het ‘Paard van Troje,’ dat door het lelijke prinsesje het land werd binnengetrokken. Het Paard van Troje opende zich en de Abwehr kon via de nazi familie Zur Lippe met het spionagewerk beginnen. Broer Ashwin, zijn moeder Armgard en de palfrenier Pantchoulidzew.

Binnen de kortste keren wist de prins zich op te werken in de Nederlandse militaire hiërarchie, wat leidde tot – als we het verhaal moeten geloven dat generaal Rabe von Pappenheim vertelde na zijn terugkeer uit Russische krijgsgevangenschap over de oorzaak van de korte weerstand van het Nederlandse leger – weet u het nog: ‘De Tachtigurige Oorlog’. Dat is nog eens wat anders dan de tachtigjarige oorlog van hun ‘zogenaamde’ voorvaders. Een van de oorzaken hiervan was het ‘verraad van Brunhilde’, de codenaam van generaal Hasselman, die gezien wordt als de grote verrader binnen het Nederlandse militaire hoofdkwartier in de meidagen van 1940. Dat mogelijke verraad staat te lezen in het boek ‘Geheimen van Oranje’ van Ton Biesemaat, die de gebeurtenissen rond Bernhard niet met een Oranje bril bekijkt maar zich richt op het onderzoek van Jan Heitink en Anne Snippe. De een adjunct hoofdredacteur van De Telegraaf, de ander een naar de inlichtingendienst van de Telegraaf overgestapte oud politie inlichtingenfunctionaris.
Hasselman (Brunhilde) zou dat verraad gepleegd hebben in samenwerking met Jan Somer, die in 1939 betrokken was bij het Venlo incident, waarbij twee Britse geheim agenten werden ontvoerd en luitenant Klop van de inlichtingendienst GSIII om het leven kwam. Ook prins Bernhard zou bij dat verraad betrokken zijn via zijn rol als inspecteur, die onderzoek deed naar Duitse troepenconcentraties aan de grens en de controle van de paraatheid van de Nederlandse troepen. Een zware beschuldiging met daarbij ook nog een link naar ‘Het Englandspiel,’ waar prins Bernhard eveneens een kwalijke rol in zou spelen. Ook de affaire King Kong deed geen goed aan de reputatie van Bernhard, zodat opnieuw Loe de Jong, indertijd werkzaam bij het RIOD in stelling werd gebracht om dat alles in de doofpot te stoppen. De Jong deed dat met verve. Niet mannetjesmaker Ben Korsten was de eerste Spin dokter van Nederland. Dat was met straatlengte voorsprong Loe de Jong.

Als deze verhalen allemaal kloppen heeft koning zeeman Willem Alexander nog veel meer om zich over te verontschuldigen. Wat is hier van bewijsbaar? We proberen het verhaal van Jan Heitink en Anne Snippe te analyseren en aan te vullen met eigen informatie en andere publicaties.

Wordt vervolgd.