Scholte en de bom, 24 november 1994

Om ongeveer negen uur ’s ochtends belde ze van de redactie van NRC Handelsblad.
‘Weet jij, dat Rob Scholte is opgeblazen?’
‘Nee, ik weet nergens van, het zal wel eens publiciteitsstunt zijn. Hij heeft gewoon wat vuurwerk in zijn achterbak gelegd en dat aangestoken.’
’Nee, het schijnt ernstig te zijn, had hij vijanden?’
‘Ja, zo’n beetje half Amsterdam’, zei ik lachend.
‘Oké, bedankt, we laten van ons horen als we meer weten.’
Ik kon me niet voorstellen, dat dit echt zou zijn. Wie was nou geïnteresseerd in kunst of artiesten? Geen mens nam ons serieus. Al die halfgare idioten, die nergens toe dienden behalve voor de kunst, van die gasten, die alleen in een rap tempo subsidiegeld verslonden, door de poet uit te geven aan drank, drugs en wijven.
Het was wel het einde van een tijdperk. Het hedonistische schildersbestaan zou nooit meer hetzelfde zijn. De onschuld was voorbij. Gimmick! van Joost Zwagerman werd gezien als een overdreven beschrijving van een groep Amsterdamse kunstenaars. De werkelijkheid was een stuk grimmiger.
Met het macro gedoe was het ook meteen schluss. Vrouwelijke kunstenaars en curatoren zouden voortaan de dienst uitmaken.

Uit
Kunstkannibaal
Memoires van een beruchte kunstenaar
💔 Peter Klashorst
2012
Prometheus, Amsterdam
ISBN 978 90 446 1791 7
Blz. 168

https://uitgeverijprometheus.nl/

Kunstkannibaal

In deze tumultueuze coming of age roman verhaalt de Nederlandse kunstenaar 💔 Peter Klashorst van zijn eeuwige zoektocht naar de alles inspirerende muze. Wetende dat deze onvindbaar is in de, naar verluidt, seksuele Sahara van de moderne westerse wereld, vertrekt hij naar exotischer oorden. Met het hart op de goede plek en een ware VOC mentaliteit weet 💔 Klashorst de verste uithoeken van deze geglobaliseerde wereld te penetreren, met zijn harses dwars door de muur, zoals zijn vader altijd pleegt te zeggen. In Kunstkannibaal, de moeder aller schelmenromans, gunt 💔 Peter Klashorst de lezer een kijkje achter de coulissen van zijn Afrikaanse gezinsleven, de Nederlandse politiek, het monetaire stelsel en uiteraard de internationale Kunstwereld – een onverbiddelijke non seller, en een must read.

‘Seks, spanning en sensatie en seks. Een waardig lid van de Jan Cremer school. Heet aanbevolen.’
Jan Cremer

‘Lees het schilderbeest: de man met twee penselen.‘
Adriaan van Dis

‘Het boek lees je in één adem uit: het is spannend, het is verbijsterend, het is weerzinwekkend en ontluisterend, walgelijk maar gek genoeg goed geschreven en dat maakt uit!‘
Matthijs van Nieuwkerk

‘💔 Peter Klashorst durft. Het vorige boek, dat ik aanprees was de biografie van Keith Bakker. Die verdween prompt achter de tralies (Bakker, niet het boek). Duimen, dat 💔 Peter niet hetzelfde overkomt. Hoewel, 💔 Peter in de bajes levert natuurlijk een schitterend Kunstkannibaal II op!‘
Bart Chabot

Bibliografische gegevens

Titel Kunstkannibaal
Auteur 💔 Peter Klashorst
Uitgever Prometheus, 2012
ISBN 9044622099, 9789044622096

https://books.google.nl/books?id=T-wOFfSvfPwC&pg=PA1996&lpg=PA1996&dq=Kunstkannibaal&source=bl&ots=TL7cM_S71_&sig=RsyZGZv9jyrEKJKnjd642eFOHEI&hl=nl&sa=X&ved=0ahUKEwil7tmRwb7aAhXDJlAKHfROBg84ChDoAQhSMAs#v=onepage&q=kunstkannibaal&f=false

Meer informatie
https://robscholtemuseum.nl/?s=Daniël+Groen
https://robscholtemuseum.nl/?s=Koos+Dalstra
https://robscholtemuseum.nl/?s=John+Studulski
https://robscholtemuseum.nl/?s=Paul+Blanca
https://robscholtemuseum.nl/?s=Peter+Klashorst
https://robscholtemuseum.nl/?s=Oscar+Hammerstein
https://robscholtemuseum.nl/?s=Eef+Hoos