Nausicaa Marbe – Het kabinet komt nu met alles weg

Nee, een grote beweging van Gele Hesjes lijkt in Nederland niet van de grond te komen. We telden een paar honderd man op de been, verspreid over vele steden, terwijl de urgentie voor protest er is.

De mysterieuze klimaattafels besluiten over de vele miljarden die de burger moet ophoesten; de energierekening, die de windmolens verdisconteert, rijst in 2019 de pan uit. In januari veroorzaakt de BTW verhoging een enorme prijsstijging. Het internationaal omstreden migratiepact is door Nederland klakkeloos ondertekend. Dan zwijgen we over de stand van de democratie, het disfunctionerende OM, de drama’s in de gezondheidszorg, de stijgende armoede, de corruptie, de zelfverrijking, het wanbestuur.

Geen zoet

Er was en is alle reden om juist voor 1 januari 2019 de steden geel te kleuren. Nederland heeft een kabinet, dat onthecht is van de levens van veel burgers. Na het zuur van de door hen betaalde crisis is er geen zoet in zicht, maar het opportunisme van de VVD, die landelijk GroenLinks beleid heeft geadopteerd. De gepeperde rekening is voor de burger. Het klimaatbeleid wordt gevoerd op grond van activistische paniekscenario’s, die lucratief uitpakken voor de duurzaamheidsondernemers in de VVD achterban. Mark Ruttes lang gekoesterde droom van ’groen rechts’ is eindelijk uitgekomen. Dezelfde pseudo liberalen bij de VVD ondertekenen grif het rampzalige migratiepact, bol van utopische aannames en totalitaire verplichtingen.

Dit tot afgrijzen van Frits Bolkestein, voormalig leider van een bétere VVD. Maar met de huidige coalitiepartners CDA of D66 aan het roer zou het niet anders zijn. Ook zij hebben hun handtekeningen gezet onder een dichtgetimmerd regeerakkoord, waardoor de oppositie tandeloos is gemaakt. Ook zij zouden in dit verbrokkelde politieke landschap coalities vormen, waarin steeds minder burgers hun politieke overtuigingen kunnen herkennen. Het besef, dat zo’n poldercoalitie de enige remedie is tegen de chaos door politieke versplintering, de garantie, dat er tenminste een regering komt, heeft dit kabinet een gevoel van onaantastbaarheid gegeven. In de praktijk resulteert dat in schaamteloosheid.

En ja, het is ze daarin makkelijk gemaakt. Door een meegaande bevolking. De bittere boodschap van de crisis werd begrepen, men paste zich aan, men slikte het zuur. Daar heeft Den Haag geen lering uit getrokken. De burger is gestraft voor zijn aanpassingsvermogen in plaats van beloond, toen de tijden beter werden. Ze pikken toch alles, niks te vrezen.

Geweld

Inderdaad. Nog steeds zijn er geen massale protestmarsen als in Frankrijk en gelukkig evenmin vernielingen en plunderingen. Prijzenswaardig, dat de Gele Hesjes in Nederland niet voor dezelfde heftige acties kozen als die in Frankrijk. Geweld is nooit een oplossing, al menen stemmen op de sociale media het tegenovergestelde. Vanuit de gedachte: zonder dreiging van geweld zal de politiek nooit luisteren. Onzin. Geweld geeft de overheid terecht alle reden om hard in te grijpen. Geweld werkt averechts.

Sommigen putten moed uit de successen van de pressiegroep Kick Out Zwarte Piet. Pas als je agressief wordt, gaan politici luisteren. Dreiging loont, wordt er dan gezegd. Ook dat is een misrekening. Ten eerste heeft KOZP geen steden in de hens gezet. Die radicale beweging heeft succes vanwege morele druk en eindeloos vergaderen met de hun goedgezinde bestuurlijke elite. KOZP heeft daarnaast een belangrijke troef in handen en dat zijn de emoties rond racisme en slavernij: schaamte, schuldgevoel, angst om voor fout door te gaan. Dat werkt. Ook omdat het doel klein en haalbaar is: verandering van schmink, niet van regeringsbeleid, waarmee miljarden zijn gemoeid.

De bestuurders en politici, die naar KOZP luisteren, hebben weer geen enkel schuldgevoel ten opzichte van de boze burger. Gemakshalve wordt die gedegradeerd tot aso en halve racist. Heel vreemd, want de ’diversiteit’ is groot onder die ’boze’ burgers: tussen links en rechts; in afkomst en in de wil om gematigd of juist extreem actie te voeren. Geen coalitiepoliticus schaamt zich voor beleid, dat aan de burger voorbijgaat en hem onnodig dupeert. Ze voelen zich aan niets en niemand meer verplicht dan aan henzelf.

Potsierlijk

Hoe verder? Hoe laat je deze politici voelen, dat ze niet met alles wegkomen? Geweld is nooit een optie. Romantische verlangens naar de totale revolutie zijn potsierlijk in Nederland, zeker als het doel is de pluriforme democratie te behouden, te herstellen, te versterken. Wat rest is: protest. Onvermoeibaar protesteren, breed georganiseerd, met heldere doelen, waarin velen zich kunnen herkennen. Met spandoeken vol woorden, die politici mishagen, niet, omdat die woorden grof of dreigend zijn, maar omdat ze op de zere plek drukken. Omdat ze leugens, opportunisme, hypocrisie, incompetentie, onwil en onverschilligheid ontmaskeren. En tegelijkertijd duidelijke eisen stellen en veranderingen aandragen. En dan blijven demonstreren, niet alleen in het weekend, maar elke dag. Betogers als stalkers, die pas ophouden als ze antwoorden en afspraken krijgen. Dan kan dit echelon politici zich niet langer verschuilen achter het excuus, dat de ’boze’ burger zo warrig, onduidelijk en ongrijpbaar is. Dan zijn de smoezen om mensen te negeren op, dan sta je echt in je hemd als je je onwetend of onaantastbaar waant. Burgers, die dat kunnen opbrengen, kunnen veranderingen bewerkstelligen. Maar dat is natuurlijk veelgevraagd. De winter komt.

De Telegraaf, 13 december 2018, 19:36, updated, 20:28

https://www.telegraaf.nl/columns/2916141/het-kabinet-komt-nu-met-alles-weg

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Nausicaa+Marbe