Micha Kat – Lees mee met vluchteling Micha Kat (99): Aart Bode | Gay Pride Amsterdam

2 oktober 2019Businessplan, Home, Locatie, Media, Video1

In augustus 1998 schreef ik een artikel in NRC Handelsblad, dat een tsunami aan reacties veroorzaakte, onder de kop ‘Erotische genotscultuur duidt op verval‘. Aanleiding voor het stuk was de Canal Parade van homoseksuelen (thans Gay Pride) door de Amsterdamse grachten, die zich dat jaar voor het eerst wist op te werken tot een groot thema in het landelijke nieuws (de eerste homo vaartocht door de grachten vond plaats in 1996). De kern van het stuk was, dat ik de opkomst van deze parade verklaarde aan de hand van het morele verval van onze samenleving. Ik zag in deze parade een soort ‘kanarie in de kolenmijn‘, die ons waarschuwde voor het complete verval van de maatschappij en het einde van alle normen en waarden, die we tot op dat moment koesterden. Via deze link is het stuk nog te lezen: http://retro.nrc.nl/W2/Lab/Gaygames/G13.html. Hier enkele sprekende citaten:

Niet alleen de erotiek van de grachtenparade brengt mij tot de conclusie, dat deze tijd voldoet aan alle klassieke kenmerken van een decadent tijdperk, maar ook de opkomst van 06 lijnen, van kinderporno op internet, van seksvakanties, van parenclubs, van seks in reclame en de media (de fixatie op Paula Jones en Monica Lewinsky), van luxe badkamers met felgekleurde tegels, van de Viagra pil, van de plastische chirurgie, van erotiek in de mode, van tal van nieuwe drugs en afrodisiaca, van ongewenste intimiteiten op het werk, in uitgaansgelegenheden en in zwembaden, enzovoort. De extravagantie, waarmee homoseksuelen zich in een samenleving kunnen uiten en nadruk kunnen leggen op hun seksualiteit, is wel een duidelijk en typerend kenmerk van een samenleving in verval.

Met ‘verval‘ bedoel ik hier een samenleving, die wordt gekenmerkt door ‘bederf van de traditionele waarden‘, uiteraard niet alleen in seksuele zin. Voor onze samenleving geldt dit bederf zeker, precies zoals het gold voor de nadagen van het oude Rome. Wat Cyprianus schreef in 250, is zelfs naadloos van toepassing op onze tijd: “Er is geen onschuld meer in de politiek, geen rechtvaardigheid meer in de rechtbanken, geen meesterschap meer in de kunsten en geen discipline meer in het moreel gedrag.”

De constatering, dat onze tijd decadent is, maakt veel van de huidige ontwikkelingen begrijpelijk en inzichtelijk. Het zinloos geweld bijvoorbeeld blijkt allerminst zinloos. Het is een gevolg van het bederf van traditionele waarden en heeft als functie de degeneratie van de samenleving te versnellen, waardoor ruimte wordt geschapen voor iets nieuws. Voor de opkomst van kinderporno en andere seksuele perversiteiten geldt hetzelfde.
Ook de crisis in de rechtsstaat, die Cyprianus noemt, blijkt een gevolg van decadentie. Hoe kan een samenleving in verval tenslotte nog weten wat rechtvaardig is? Hetzelfde geldt voor de toenemende corruptie en gezagsloosheid. In een decadente periode denkt de mens louter aan zichzelf en jaagt zijn eigen genot na. Het geld, dat daar voor nodig is, verklaart de ongebreidelde geldzucht van nu. Met recht worden de Gay Games ook wel de Pay Games genoemd.
Fascinerend is wat Cyprianus zegt over het verval in de kunsten. De critici van nu zullen deze artistieke decadentie waarschijnlijk niet onderschrijven, want zij zoeken hun helden vooral uit eigenbelang. Maar voor onbevangen buitenstaanders (zoals ik) is de artistieke decadentie van nu onmiskenbaar. Welke jonge schrijver krijgt nog de kans rustig te werken aan een oeuvre, een woord, dat al bijna een atavisme is?

Toen ik het stuk schreef werkte ik nog op de redactie en de reacties waren die van complete woede en verbijstering. Op een vergadering werd gezegd, dat het nooit gepubliceerd had mogen worden, omdat het ‘homofoob‘ was. Zelfs in mijn persoonlijke leven werd ik met negatieve reacties geconfronteerd. Thans, meer dan 20 jaar later, moet ik constateren, dat alles wat ik opschreef a fortiori is uitgekomen, maar ook dat er reeds toen, in 1998, al blijkbaar een soort bizar taboe bestond op het hebben van kritiek op homofilie. Duidelijk is, dat het ‘stappenplan‘ van de NWO om via de ‘van hogerhand‘ opgelegde acceptatie van en propaganda voor homofilie ook de weg te banen voor transgenders, pedofielen, bestialiteit en necrofielen reeds toen ten uitvoer was gelegd – kinderporno wordt nota bene expliciet in het artikel genoemd. Thans anno 2019 zitten we in de fase, dat pedofilie de ‘maatschappelijke mainstream‘ aan het betreden is – bestialiteit, necrofilie en andere ‘leuke en positieve alternatieve seksuele levensvormen‘ komen eraan. Onderdeel van dit ‘stappenplan‘ is natuurlijk ook het demoniseren en psychiatriseren van elke vorm van kritiek op deze ‘alternatieve seksuele oriëntaties‘ en dus mag ik nog van geluk spreken, dat ik niet reeds destijds werd opgesloten in de Van der Hoeven kliniek! En dan te bedenken, dat homofile nog in het begin van de jaren 70 ‘officieel‘ te boek stond als een ‘geestelijke afwijking‘ (in 1973 werd het door de USA Psychiatric Association verwijderd uit DSM II). In 25 jaar vond dus een volledige verschuiving plaats van het psychiatrische stigma van de homofiel naar de ‘homofoob‘! Het moge duidelijk zijn, dat dergelijke fundamentele en razendsnelle maatschappelijke ‘revoluties‘ alleen mogelijk zijn via George Soros-achtige deep state propaganda en met miljarden gefinancierde Bilderberg aangestuurde en uitgerolde ‘scenario’s’ voor de toekomst van de wereld. Naast alle negatieve reacties op het stuk was er natuurlijk ook lof. Ik herinner me nog goed, dat ene Gerry van der List het stuk min of meer plagieerde en publiceerde in Elsevier. Daar werd het een enorm succes en de man hield er zelfs benoeming aan over als redacteur.
Als middelbare scholier maakte ik een aantal incidenten mee, waarin ik seksueel werd benaderd door oudere mannen. In de zomer van 1980 werd ik bijna verkracht door een homo in Zürich in Zwitserland. Ik was toen op weg van een bergsport vakantie in Oostenrijk naar mijn ouders in Frankrijk en was zonder geld op het station daar beland. Ik was van plan de nacht door te brengen op het perron, maar dat werd op middernacht leeg geruimd door de politie. Op dat moment nodigde een op het oog aardige vent mij uit bij hem te komen slapen. Ik geloof, dat ik hem moest aftrekken en of dat hij mij wilde aftrekken, maar ik weet het allemaal niet meer precies, omdat ik me in zijn appartement ogenblikkelijk vergreep aan een fles cognac, die daar stond: ik voelde wel aan wat er ging komen. Ik werd ’s ochtends wakker in zijn badkuip. In mijn herinnering is er niets ergs gebeurd en ik voelde duidelijk, dat ik niet anaal was misbruikt. Waarom ik dit hier vertel is, omdat deze gebeurtenis absoluut een rol heeft gespeeld bij het schrijven van het artikel in NRC Handelsblad. Hetzelfde geldt voor de film Taxi zum Klo uit 1980 (zie video hieronder), waarin propaganda wordt gemaakt voor promiscue pisbak seks van homofielen. Ongeveer op het moment, dat deze film uitkwam, werden in de VS de eerste homo’s besmet met AIDS (zie deel 48 van deze serie: https://robscholtemuseum.nl/micha-kat-lees-mee-met-vluchteling-micha-kat-48-randy-shilts-and-the-band-played-on-people-politics-and-the-aids-epidemic/). Ik was totally shocked door deze film – en niet op een positieve manier!
Het zou grappig zijn de Canal Parade van 1998 te vergelijken met de Gay Pride van 2019. Als we deze lijn doortrekken zien we over een paar jaar een boot door de grachten varen, waarop minderjarigen worden misbruikt door pedofielen. Hoewel… ‘over een paar jaar‘…, dit is helaas al gebeurd, zoals ik berichtte in dit artikel op KlokkenluiderOnline uit 2009 (https://www.klokkenluideronline.is/kindermisbruik-door-ex-coc-voorzitter/):

De recente berichten over misbruik van subsidie ter beveiliging van de Gay Pride zijn wel bijzonder pijnlijk, omdat Frank van Dalen diezelfde Gay Pride heeft gebruikt als een soort ‘persoonlijk bordeel’ om kinderen te werven, zo melden bronnen, die niets liever willen dan definitief afrekenen met Van Dalen. Hiertoe heeft Van Dalen de zogeheten ’16 min boot’ geïntroduceerd, een drijvende verzameling minderjarigen, waar hij naar believen uit kon kiezen. Kinderen vanaf elf jaar mochten ‘meevaren’ van organisator Pro Gay/Frank van Dalen die de Gay Pride in 2006 ‘overnam’ van de stichting GBA (Gay Business Amsterdam). Frank van Dalen misbruikte een van de kinderen, die meevoer op de ‘kinderboot’ in de Gay Pride van 2007; de moeder van het betreffende kind wilde verhaal gaan halen en er dreigde een crisis te ontstaan. Het COC werd direct bij deze crisis betrokken, omdat het meebetaalde aan de ‘kinderboot’ en omdat het betreffende jongetje nota bene ook nog in een commissie ‘Oud en Jong’ zat van het COC. Vanaf dat moment is de positie van Frank van Dalen bij het COC onder steeds grotere druk komen te staan hetgeen leidde tot zijn vertrek medio 2008.

TAXI ZUM KLO | Taxi To The Toilet (Exclusive UK Trailer (HD)

Published on 29 aug. 2013