Micha Kat – Lees mee met vluchteling Micha Kat (88): Pitigrilli | Cocaïne + Conny Braam | De Handelsreiziger van de Nederlandse Cocaïne Frabriek

Mijn eerste ervaring met ‘het poeder‘ was in 1982 in Amsterdam, mijn tweede jaar als student. Het was geen cocaïne, maar speed. Ik weet nog, dat de kleur van het poeder roze was. ‘Roze speed‘ was een hype in die tijd en ik kreeg het aangeboden via mijn ‘avantgardistiche’ vriendenclubje binnen het Amsterdamse Studenten Corps. Ik snoof maar een paar lijntjes, maar de roes duurde vier dagen non stop. Het was een ongekende sensatie, ik wist niet wat ik meemaakte. Ik ging uit, dronk, ging af en toe ook liggen op bed, maar bleef super actief en in de roes. Een paar weken daarvoor had ik met een date afgesproken in een bioscoop: die ging gewoon door, maar ik was wel midden in mijn speed-roes en vroeg me natuurlijk de hele tijd af, of dat meisje daar iets van merkte of iets aan me kon zien – wat natuurlijk niet het geval was. Later heb ik vaak echte cocaïne gebruikt, maar die kick van de ‘roze speed‘ heb ik daarmee nooit kunnen evenaren: coke was misschien wel intenser en euforischer, maar de kick duurde veel korter, meestal maar enkele uren. Nooit heb ik zelf cocaïne ingekocht: ik snoof het altijd bij dezelfde vrienden, die contacten hadden met dealers. Af en toe kocht ik een grammetje bij hen. Met name in de ‘gouden jaren‘ tussen 1990 en 1995 toen het ‘grote geld‘ bij iedereen begon los te komen, werd er lustig op los gesnoven. In die jaren ben ik inderdaad af en toe met mijn witte papieren wikkeltje, waarin de coke zat in een café naar het toilet gegaan om te snuiven. Het lekkerste vond ik om als je al stoned was de filter van de sigaret nat te maken met je tong en dan in de coke te dippen. It was great fun. Maar gelukkig heb ik een aangeboren talent – dat geldt precies zo ook voor alcohol (zie deel 3 van deze serie, https://robscholtemuseum.nl/micha-kat-lees-mee-met-vluchteling-micha-kat-3-venedikt-jerofejev-moskou-op-sterk-water/) – om nooit echt te ver te gaan. Verslavingen zijn gewoon niet mijn ding, zitten niet in mijn DNA of mijn karma. Ik heb vrienden van mij uit die tijd wel enorm zien worstelen met de coke en ook met hasj, waarvan excessief gebruik ook desastreuze gevolgen kan hebben, maar ik heb er never enig probleem mee gehad. Nu heb ik al zeker tien jaar niet meer gebruikt. De laatste keer, dat ik coke snoof was – het komt weer helemaal boven – op mijn ‘afscheidsborrel‘ in 2008 in Schiedam toen ik als correspondent voor De Telegraaf zou afreizen naar Bangkok. Over dit avontuur, dat niet doorging, omdat ik reeds werd ontslagen nog voordat ik in het vliegtuig kon stappen, volgt een apart hoofdstuk. Ondanks mijn ontslag besloot ik de reeds volledig geplande en georganiseerde afscheidsborrel gewoon te laten doorgaan. Een van mijn gasten, een advocaat uit Amsterdam, bracht toen wat grammetjes mee.

Het boek van Pitigrilli dateert al van 1921 en beschrijft de coke scene binnen de avantgarde in Parijs. Het is een vrijwel perfecte beschrijving van de scene in Amsterdam van de jaren 80 en 90. Hoofdpersoon Tito Arnaudi is ook een sort of journalist en verzint onder invloed van cocaïne de meest krankzinnige verhalen, die hij vervolgens verkoopt aan kranten. Hij verwerft drie vriendinnen en of maitressen, die zijn cocaïne leven zo gecompliceerd maken, dat hij er uiteindelijk aan onderdoor gaat. Hier zijn twee grote verschillen met mij: ten eerste heeft coke nooit een rol gespeeld in mijn werk als journalist en ten tweede was het bij mij steeds een ‘men only‘ gebeuren. Af en toe waren er wel vrouwen aanwezig bij de coke feestjes, maar dat waren dan steeds de vriendinnen van een van de andere feestgangers. Die link tussen coke en seks heb ik nooit zo gezien: eerder het tegendeel, want je voelde je juist heerlijk in je eigen solo hype en bij het luisteren naar je eigen opgefokte verhalen.

Lees mee met Micha Kat Conny Braam | De Handelsreiziger van de Nederlandse Cocaïne Fabriek

Uit het boek van Conny Braam blijkt, dat de geschiedenis van cocaïne nog veel verder terug gaat en dat ons land mindblowing bedragen heeft verdiend aan het verkopen van cocaïne aan het Engelse en Duitse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog. Deze cocaïne werd geproduceerd in de Nederlandse Cocaïne Fabriek in Amsterdam. Als gevolg van deze waarschijnlijk grootste coke leveranties uit de wereldgeschiedenis heeft de Eerste Wereldoorlog niet alleen veel langer geduurd, omdat de soldaten aan beide kanten door de coke veranderden in ‘onverschrokken vechtmachines‘, maar keerden ook veel soldaten na de oorlog terug naar huis als hard core verslaafden. Over levering van coke aan Franse soldaten lezen we dan weer niet en hier ligt dan ook wellicht de verklaring voor het duidelijk minder presteren van dat leger in vergelijking met de Duitsers en de Engelsen. In 1917 was er zelfs een enorme muiterij binnen het Franse leger, die waarschijnlijk had kunnen worden voorkomen als ‘onze‘ Cocaïne Fabriek ook had kunnen leveren aan Parijs! Daar staat dan weer tegenover, dat we via Pitigrilli wel weer uitstekend op de hoogte zijn van de coke scene in Parijs direct na de oorlog, terwijl we weer veel minder daarover weten wat betreft Londen en Berlijn – ongetwijfeld, omdat het onderwerp daar taboe was juist vanwege het enorme aantal verslaafde soldaten. Uit de video bij dit artikel blijkt tevens dat de Nederlandse Cocaïne Fabriek pas na de Eerste Wereldoorlog, in de jaren 20, de grootste productie bereikte. Dus zonder enige twijfel werd veel van de coke, die in die jaren in Parijs werd weg gesnoven, in Amsterdam geproduceerd.

Ongetwijfeld zijn het weer the usual suspects, die de zakken hebben gevuld met de miljarden, die werden binnengehaald met de Nederlandse Cocaïne Fabriek: het Koninklijk Huis, de Donnertjes, de voorouders van Mark Rutte, de Wabeketjes en andere ‘leden‘ van de ‘elite‘. Deze ‘elite‘ herhaalde deze illustere episode uit onze geschiedenis in de jaren 90 van deze eeuw met de IRT affaire toen het met name ging om grootschalige handel in softdrugs ‘onder toezicht van‘ de autoriteiten. Aldus moeten we de conclusie trekken, dat Nederland niet alleen een pedo horror staat is, waar het verkrachten en misbruiken van kinderen tot een ‘staatsgodsdienst’ is verheven, maar ook een narco horror staat. Het verbijsterende is, dat van dit alles containers bewijzen beschikbaar zijn en alles ook is toegeven door betrokkenen en of getuigen, maar er desalniettemin nooit iets aan is gedaan en er niemand achter de tralies is verdwenen. Nog verbijsterender wordt het (als dat nog kan) als we constateren, dat de fabriek in feite tot op de dag van vandaag bestaat, nu als onderdeel van AkzoNobel – inderdaad, de onderneming van de ‘invloedrijkste Nederlander ooit‘ en ‘speciale vriend van het Koninklijk Huis‘ Hans Wijers – tevens commissaris bij mega witwas bank ING. Pas in 1975, vijf jaar na de overname door Akzo, werd de naam gewijzigd in NCF Holding BV. Gek genoeg kan ik nergens vinden, waar de letters NCF voor staan, maar laten we gewoon eens gokken: Netherlands Cocaïne Factory. Intussen worden tal van ‘gewone‘ Nederlanders gearresteerd en geterroriseerd wegens het bezitten van en of handelen in drugs.

In deel 3 van deze serie stelde ik de vraag: ‘hoe zou de wereld eruit zien als er geen alcohol bestond?‘ Nu kan ik diezelfde vraag stellen wat drugs betreft. Of nog beter: ‘hoe zou de wereld eruit zien als er geen alcohol zou bestaan EN geen drugs?‘ Soms benader ik deze problematiek ook via deze vraag: hoeveel procent van de mensen zouden volledig nuchter zijn op het moment, dat ze voor het eerst seks hebben? Met andere woorden: zijn alcohol en drugs in feite net zo noodzakelijk voor het leven van de mens als zuurstof en water? Ik had mijn ervaringen met drugs, hoe gering, die ook mogen zijn, in elk geval niet willen missen.

VICE – De Nederlandse Cocainefabriek

Gepubliceerd op 21 feb. 2017

Begin vorige eeuw was Nederland wereldkampioen in het produceren van cocaïne. We namen een kijkje in deze zwarte (of witte?) bladzijde van onze geschiedenis.

Abonneer je op VICE Nederland: http://bit.ly/Abonneer-op-VICE

Bekijk al onze video’s: http://bit.ly/VICEnl-Videos
Video’s, artikelen en meer: http://vice.com/nl
Like VICE Nederland op Facebook: http://fb.com/vicenederland
Volg VICE Nederland op Twitter: http://twitter.com/vicenl
Volg VICE Nederland op Instagram: http://instagram.com/vicenl

Reacties:
https://youtu.be/0wLlWrBo9eY

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Micha+Kat
https://mijnlevenin100boeken.com/
https://robscholtemuseum.nl/?s=coca%C3%AFne