Lees Mee met Vluchteling Micha Kat (81) Hugo Smit | De Liegende Rechter, De Zaak Westenberg, het Hele Verhaal

Dit hoofdstuk zou en had eigenlijk moeten gaan over mijn strijd voor schadevergoeding van de criminele en corrupte ex rechter Westenberg. Nadat ik door hem in 2004 voor de rechter werd gesleept wegens smaad, draaide de zaak vanaf 2013 volledig om en werd ik de eisende partij, omdat inmiddels duidelijk was, dat de door mij expooste crimineel in toga ‘misbruik had gemaakt van het procesrecht’ en mijn te kwader trouw in een procedure had betrokken met als enig oogmerk zichzelf wit te wassen van door mij aan het licht gebrachte verbijsterende feiten. Begin 2019 haalde ik bij de Hoge Raad de definitieve winst binnen – ja, Westenberg heeft onrechtmatig gehandeld jegens mij en heeft schade veroorzaakt. Maar enige uitzicht op het verzilveren van de ‘Micha claim’ is er niet. Het boek van advocaat Hugo Smit, die samen met mij in 2004 werd gedagvaard – en tevens ‘in de rebound’ ging en een claimzaak startte – zou ik mooi kunnen gebruiken als ‘spiegel’ voor mijn claimzaak. Voor zover bekend heeft Smit het vernederende bedrag aangeboden gekregen van 10.000 euro en wordt er in zijn zaak tegen Westenberg nog steeds geprocedeerd.

De feitelijke en juridische achtergronden van deze zaak. die mijn leven als geen andere heeft bepaald en beïnvloedt (in de zin, dat het de breuk veroorzaakte met het ‘establishment’ en de ‘gevestigde journalistiek’) zijn globaal beschreven in de hoofdstukken 39 (https://robscholtemuseum.nl/micha-kat-lees-mee-met-vluchteling-micha-kat-39-jan-poot-schipholgate/) en 58 (https://robscholtemuseum.nl/micha-kat-lees-mee-met-vluchteling-micha-kat-58-micha-kat-topadvocatuur/) van deze serie. Nu zou het dus moeten gaan over mijn claim tegen de ex rechter van 500.000 euro – een parallelle claim van eveneens 500.000 euro loopt formeel nog altijd tegen de Raad voor de Rechtspraak, die gezien moet worden als het brein achter en de financier van de hele operatie ‘Red Westenberg’ van de onthullingen van Micha. Maar het schrijven over mijn claim op zichzelf is om meerdere redenen niet meer opportuun en relevant. Dit is de eerste reden: vanaf het eerste moment was duidelijk, dat mijn claim op geen enkele wijze serieus werd genomen en op adequate en eerlijke wijze werd behandeld. In eerste aanleg bij de rechtbank Amsterdam wezen drie compleet corrupte wijven een vonnis, dat in feite zei: je bent een minderwaardig mens en hebt geen recht op een serieuze behandeling van je zaak. Tijdens de zitting werd een cameraman, die opnames aan het maken was door bewakers uit de zaal gesleept en op de gang in elkaar gebeukt. Zijn kreten waren minuten lang te horen in de zittingszaal – ik hoor ze nu nog. Het hoger beroep bij het Hof Den Bosch won ik – tegen elke verwachting in – maar dat had ik uitsluitend te danken aan de parallelle zaak van advocaat Hugo Smit voor hetzelfde gerecht. Smit moest als toga drager en ‘advocaat van naam en faam’ door de raadsheren WEL serieus worden genomen en mede dankzij zijn furieuze inzet en adequate bijstand won hij zijn zaak. Hierdoor KON ik mijn zaak niet meer verliezen – hetzelfde Hof kon immers niet in twee zaken, die over exact hetzelfde gingen, diametraal tegengestende arresten wijzen. De krankzinnige Westenberg ging desalniettemin in cassatie en verloor. Net als het Hof was ook de Hoge Raad in mijn zaak ‘gegijzeld’ door de cassatie van Westenberg in ZIJN zaak – Smit won bij de Hoge Raad dus MOEST Micha ook winnen. De alcoholische pedo raadsheren van het hoogste rechtscollege van ons land konden niet anders. Ik ben dus door Smit en zijn advocaten naar de overwinning gedragen – zelf heb ik in deze zaak vier advocaten versleten. die geen van allen vooruit te branden waren in een zaak, die ‘normaal gesproken’ de mooiste en meest uitdagende zou moeten zijn van hun hele leven. Het komt er dus op neer, dat ik na het exposen van de grootste corruptie zaak uit de geschiendenis van de Nederlandse rechtstaat volledig ben gesloopt, genegeerd, doodgezwegen en zelfs beroofd van mijn meest elementaire rechten als burger. Geen enkel medium heeft melding gemaakt van mijn overwinning op Westenberg en mijn huidige advocaat Thijs Stapel neemt geen enkel initiatief meer door te vechten voor mijn schadevergoeding – helemaal krankzinning, omdat hij werkt op basis van een toevoeging en er ook voor hem een leuk bedrag zou klaarliggen als ik mijn poen zou binnenhalen. Kun je je voorstellen, dat in deze zaak – die nota bene reeds gewonnen is – een mogelijke premie van een ton een advocaat zelfs niet in beweging kan krijgen? Hier is meer aan de hand. Van hogerhand worden mijn advocaten tegengewerkt. Dit is zo mogelijk een nog groter schandaal dan dat van de liegende rechter zelf. Hoe ziek is Nederland als het exposen van een corrupte en criminele rechter NIET leidt tot sancties tegen die rechter, maar tot het ‘killen van de messenger’ via NOG corruptere rechters en het manipuleren van COMPLETE RECHTSGANGEN, die het gevolg zijn van de onthullingen? Rond de zaak Westenberg is inmiddels de situatie ontstaan, dat de criminaliteit van de ex rechter aan de ene kant wel is erkend – hij heeft tenslotte twee keer verloren bij de Hoge Raad, nog nooit vertoond wat betreft een hoge rechter – maar aan de andere kant wordt gezien als ‘niet bestaand’. Westenberg is MET GEEN HAAR gekrenkt, heeft zelfs een vergoeding gekregen van tonnen wegens zijn ‘vrijspraak’ wegens meineed in de strafzaak tegen hem, blijft gewoon cursussen geven aan rechters en advocaten, blijft een geziene gast op de recepties van de Haagse swamp en wordt compleet gedekt door de media en de politiek. Een dergelijke schizofrene situatie is alleen mogelijk in Nederland! Dit is the bottomline van de hele affaire: corruptie van rechters wordt in Nederland op geen enkele wijze erkend, wat ook de feiten, omstandigheden EN ZELFS RECHTERLIJKE UITSPRAKEN zijn. Deze situatie is niet anders dan die in de Sovjet Unie onder Breznjev toen er in dat land ‘officieel’ geen homoseksuelen, gehandicapten en mensen met het down syndroom bestonden.

De eerste reden om niet uitgebreid te schrijven over de Micha claim is dus, dat deze vanaf het begin van alle kanten werd gesaboteerd en nu in feite is doodgebloed. De tweede reden is, dat de claim in het licht van wat er medio 2019 allemaal gebeurt niet meer relevant is. De wereld is nu begonnen aan de laatste fase in de strijd tegen de totale vernietiging door de pedo deep states en onder deze omstandigheden taalt niemand meer om een individuele claimzaak. Je ziet het dagelijks in het ‘nieuws’: niets is meer belangrijk en of relevant en alles zakt weg in het smerige en stinkende moeras van spin, corruptie, leugens en vooral distractie en propaganda. Het vrouwenvoetbal heeft de afgelopen weken meer coverage gekregen dan de nationale en internationale politiek cumulatief. ‘Normale’ rechtszaken worden al jaren niet meer gevoerd – er zijn alleen nog de krankzinnige opgepompte propaganda – en politieke ‘media events’ zoals de zaken tegen Holleeder, Geert Wilders en natuurlijk die tegen de levensgevaarlijke ‘motorbendes’. Ik vergelijk de huidige situatie vaak met die op de Titanic, nadat die op de ijsberg is gelopen. Stel je voor, dat iemand in het casino van de Titanic de portemonnees steelt van de gasten. Die doen aangifte bij de kapitein, er komt een onderzoek op het schip en er wordt iemand in de kraag gegrepen. RECHT ZAL GESCHIEDEN! Maar dan loopt het schip op de ijsberg. Wat is dan nog de relevantie van de diefstallen in het casino en het arresteren van een verdachte?

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Micha+Kat
https://mijnlevenin100boeken.com/
https://robscholtemuseum.nl/?s=Hugo+Smit
https://robscholtemuseum.nl/?s=Hans+Westenberg