Wee de gemeente

Wee de gemeente
schoon is haar schijn
met zo veel stralende zon uren
die haar vele leugens en zonden
tot duisternis doet verkleuren
waar adelborst trots voorbij paradeert
vermoordt ze kind, kunst en vrijheid
terwijl ze de koning salueert

Wee de gemeente
waar angst regeert
corruptie en chantage
de politiek typeert
dit bestuur gaat over lijken
ze is liever lui dan moe
wie weg kijkt doet mee
wie zwijgt stemt toe

Wee de gemeente
vol politieke pionnen
op haar pluche verlamt
haar duistere spel wordt vals gespeeld
het volk wordt onderling verdeeld
bestuur is door de duivel bezeten
de firma Leugen en Bedrog
verloor verstand en geweten

Wee de gemeente
waar miljoenen verdwijnen
aan zo genaamde plannen
in oneindig diepe zakken
van mannen in pakken
en ego’s zo groot
met hun gladde praatjes
bestuurt ze haar volk nog dood

Wee de gemeente
die over ander mans rug
zich mis draagt en verrijkt
zo lang je maar stil bent
de andere kant op kijkt
dan red je het in deze gemeente wel
het liefst met de kinderen
heeft burgermeester vrij spel

Wee de gemeente
die ons leven verwoest
huis en haard heeft gesloopt
kunst geveild en nog erger dan dat
ze stal het museum van haar eigen stad
legde beslag op droom en geluk
met een sadistisch genot
maakt ze alle liefde stuk

Wee de gemeente
die kent geen genade
geen verzachtende omstandigheden
hoog moedig danst ze al vast op ons graf
ons licht pakken ze ons nooit af
ver voorbij de wanhoop en angst
zijn we vol van vertrouwen
eerlijkheid duurt nog altijd het langst

Wee de gemeente
met haar slechte geweten
liegen doet ze dat ze barst
de waarheid komt toch wel aan het licht
dan toont ze haar volk haar ware gezicht
en haar stadshart zo ijzig koud
waar spreken is zilver
maar zwijgen is goud

Meer informatie
https://robscholtemuseum.nl/?s=+Lijsje+Snijder