Kringloop Heiloo – Kop Spijkers, Gouden Zwatelaar voor Gemeente Heiloo + Rob Bakker – Onderweg: Met zijn Idealistische Kringloop Heiloo voelt Frank Schouten zich ’De Laatste der Mohikanen

Kop Spijkers, Gouden Zwatelaar voor Gemeente Heiloo

Gepubliceerd 7 aug 2012

Kringloop Heiloo

Gouden Zwatelaar‘ voor Gemeente Heiloo, 2005.

Reacties
https://youtu.be/5f92BUiEC6I

Onderweg: Met zijn Idealistische Kringloop Heiloo voelt Frank Schouten zich ’De Laatste der Mohikanen

Z’n broer begon een hengelsportwinkel in het dorp, waarop zijn ouders zich afvroegen of dat ook niet iets voor hem zou zijn, een eigen zaak ergens in Heiloo.

Het was 1984 en Frank Schouten koos voor een kringloopwinkel. Echt weer iets voor hem. Met z’n idealen, z’n lange haar en z’n passie voor motoren was hij toch al een buitenbeentje in Heiloo.

Dik 35 jaar later heeft Frank nog altijd zijn eigen koninkrijkje: Kringloop Heiloo. Vrienden en vrijwilligers helpen hem. Af en toe een taakgestrafte. En vaak zijn dochter Lizzy.

De zaak ligt half verscholen tussen de bedrijfs panden van De Oude Werf. Borden en span doeken wijzen de weg naar een binnen plaats die vol ligt met een rijk gevarieerd aanbod van afgedankte goederen en oud-ijzer. In een container doen een vrijwilliger sorteerwerkzaamheden, binnen is zojuist iemand de gelukkige eigenaar geworden van twee tafel voetbal spelen.

Kringloopwinkels zijn er zat, maar Frank beschouwt Kringloop Heiloo als iets bijzonders. ,,De Laatste der Mohikanen’’, zegt hij. ,,Andere kringloop winkels zijn uitgemest, hier kun je alles aan treffen. Kunstenaars, apartelingen en rommel konten trekt het aan. En mensen met een smalle beurs. Meer dan je misschien denkt. Het is hier nog zoals de kringloopwinkels vroeger waren. Idealisme voorop. De afval berg verkleinen op een sociale manier, daar gaat het om.’’

Qua inkomen zit Frank onder het minimum loon, schat hij zelf in. Erg vindt hij dat niet. ,,Ik heb niet veel nodig. Ik zie dit meer als levens overtuiging dan als werk. Bovendien vind ik het ook gewoon leuk. Ik voel nog altijd op winding als ik een zak met in gebrachte spullen openmaak. Alsof het Sinterklaas is. Vaak ben ik hier ongemerkt tot ’s avonds laat nog aan de gang. Dan vergeet ik de tijd.’’

,,Een beloning is het om te zien. dat je mensen gelukkig maakt. Mensen. die niet zo veel te besteden hebben bij voorbeeld. De prijzen houden we laag. Soms tref je hier mensen, die echt geen cent te makken hebben, maar wel iets dringend nodig hebben, zoals laatst een man die loop krukken nodig had. Als iemand het echt niet kan betalen, geef ik het vaak gratis mee. Mooi is het ook om te zien dat mensen, die hier als vrijwilliger werken gelukkig worden van wat ze hier doen. Een tijd terug kwam een man binnen die hier ooit zijn taak straf had gedaan. Het werk hier had hem op het goede spoor gezet, vertelde hij. Kijk, daar word ik dan ook weer gelukkig van.’’

Kringloop Heiloo heeft al jaren een op z’n zachtst gezegd moeizame verstand houding met de Gemeente Heiloo. Frank voelt zich allerlei manieren gedwarsboomd, terwijl hij zich in zijn strijd tegen de afval berg juist inzet voor een doel, dat ook de locale overheid voor ogen zegt te hebben. ,,Andere kringlopen kunnen op steun en subsidie van gemeenten rekenen. Bijvoorbeeld voor het af voeren van spullen die ook de kringloop niet meer kwijt kan. Wij moeten zelf maar uit zoeken hoe we het hoofd boven water houden. En er is altijd wel wat. Ik kreeg hier een tijdje terug boa’s op bezoek vanwege het parkeer probleem. Zou door het publiek van mijn zaak veroorzaakt worden, terwijl aantoonbaar is dat een ander bedrijf dagelijks z’n wagen park buiten stalt. Nog zoiets: de dorps fanfare mag hier geen oud papier meer ophalen. Wij worden namelijk als ’een gewoon bedrijf’ beschouwd. Weer een probleem er bij. Nog altijd zou ik graag samen werken met de gemeente, maar op de brieven die ik schrijf krijg ik meestal geen antwoord.’’

Hoe frustrerend het ook allemaal is, Frank is niet van plan de handdoek in de ring te gooien. ,,Ik heb geen eind datum voor ogen. Rust roest en dit werk houdt je soepel. Ik heb in mijn leven al veel mensen plotseling verloren. Het kan zo voorbij zijn. De les is: leef in het hier en nu. Ieder nieuw jaar kies ik een motto. In 2020 is dat een variant op een bekende Johan Cruyff-wijsheid: ’Alle na delen hebben voor delen’. Mooie relativering, voor als het weer eens tegen zit.’’

Almaarse Courant , woensdag 8 januari 2020 om 17:40

https://www.noordhollandsdagblad.nl/cnt/dmf20200108_16439603

Meer informatie
https://robscholtemuseum.nl/?s=Frank+Schouten
https://robscholtemuseum.nl/?s=Kringloop+Heiloo
https://robscholtemuseum.nl/?s=Heiloo

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


CAPTCHA ImageChange Image