Koen Schuiling, burgemeester – Toespraak tijdens Nationale Dodenherdenking, 4 mei 2018 + Reacties DHA
Toespraak tijdens Nationale Dodenherdenking, 4 mei 2018
Monument: Den Vaderlant getrouwe, Prins Hendriklaan, Den Helder.
Straks zijn we twee minuten stil
Waar denk je dan aan?
Ik weet nog niet waar ik aan zal denken. Ik hoor meestal de vogels, maar mooier omdat het stil is. Soms dwarrelen de woorden van een gedicht, zojuist voorgedragen, nog door mijn hoofd. En ik voel hoe die twee minuten me elk jaar weer iets meer aangrijpen.
Woorden als ‘onderdrukking’, ‘verschrikkingen’, ‘oorlog’, ‘vervolging’, zijn te groot voor mij. Ik bedoel: ik heb geen oorlog meegemaakt en kan me er hoogstens een voorstelling van maken. Maar ik probeer het niet eens, want daarvoor is het te erg. Dat weet ik wel uit de verhalen die zijn verteld. En die me verteld worden door mensen die net uit een oorlog komen. Ik voel, dat ik niet eerbiedig genoeg kan zijn. Daarom zwijgen we. Zijn we stil.
Stilte geeft ruimte. Dan kan iemand iets vertellen. Dan kun je je gedachten laten gaan. En als je stil bent met andere mensen voel je je verbonden met elkaar. Nu ik wat ouder word, ervaar ik steeds intenser hoe broos het leven is. En ook hoe betekenisvol en kostbaar het leven van de ene mens in het leven van andere mensen kan zijn. Hoeveel pijn het doet en hoeveel verdriet het kost als het wordt afgesneden. Dat gaat in een oorlog maar door en door. Dag na dag wordt leven afgesneden en gaan de verbindingen tussen mensen kapot. Daarom grijpen die twee kleine minuten me steeds meer naar de keel. Dat medemensen zo geleden hebben en lijden. En dat andere mensen dat doen. Ongelooflijk en niet in je hoofd te bevatten.
Maar…
Kijk eens om je heen.
We staan hier bij elkaar.
Verbonden op deze plek. Bedoeld om stil te staan bij iedereen de lijdt in een oorlog.
‘Wij’ zijn blanke en donkere mensen. En toch staan we naast elkaar. ‘We’ zijn jong met dromen over wat we willen worden. ‘We’ zijn ouders, die hopen dat onze kinderen in vrijheid alle kans krijgen gelukkig te worden. Naast elkaar. ‘We’ zijn de oude mensen, die kunnen terugzien op een mooi leven en de toekomst niet vrezen. Tussen andere oude, jonge, blanke en donkere mensen, wel of niet gelovig. ‘We’ kunnen straks, zonder dat we hoeven om te kijken, naar huis. ‘We’ kunnen slapen zonder angstig te zijn over het lot van mensen van wie we houden.
‘We’ zijn veilig bij elkaar. En als het even onveilig is, blijkt de politie onze vriend. En als het land in gevaar is, zal het worden verdedigd door een leger dat nimmer de wapens op ons zal richten. Waar ter wereld is dat eigenlijk gewoon?
We staan voor het gebouw waar een krant wordt gemaakt. Journalisten kunnen schrijven wat ze willen. En ze doen dat ook, zonder opgepakt te worden en in de cel te belanden. Op een paar uur vliegen van hier is dat al bijzonder. Zoals het bijzonder is dat we alles kunnen lezen wat we willen. In dit land kun je homo zijn en toch brandweerman, politieagent, treinmachinist of burgemeester worden. Kun je invalide zijn en werk krijgen, zonder weggestopt te worden. Kun je op de vlucht zijn en onderdak vinden. In dit land leggen straks christenen, moslims, humanisten, joden en mensen die hun leven met eigen waarden en normen vorm geven een krans. Naast elkaar. ‘We’ leggen samen kransen en bloemen. Niet omdat het moet van iemand, maar in alle vrijheid. Dat is heel bijzonder.
Dat ontroert me altijd, die twee minuten. Hoe kwetsbaar we zijn als mens en dat we dit samen kunnen doen. Dat we er in dit land niet op uit zijn iemand kapot te maken. Zo krijgt ‘vrijheid’ een gezicht, het gezicht van jullie. Ik, wij, hebben die grote woorden niet nodig. Maak het maar persoonlijk en kijk naar de man, de vrouw, de kinderen die naast je staan. Stel je toch voor dat we dat niet konden doen? In wat voor wereld leefden we dan?
“Maar Koen (of burgemeester)”, zeg je misschien, “dat zijn toch veel te veel gedachten om in twee minuutjes te proppen?”
Dat is ook zo.
Het is niet iets van straks, twee minuutjes per jaar.
Het is iets waar we elke dag wel bij stil mogen staan.
Het is iets waar we elke dag blij mee mogen zijn.
Omdat het heel bijzonder is. En broos. En kostbaar.
Vol eerbied voor hen die dat voor ons verdedigen.
Of we daarnaar leven, is iets wat we ons misschien straks die twee minuutjes af mogen vragen.
Luisterend naar de vogels en een stem, die ons maant onze vrijheid en elkaar lief te hebben.
PDF:
Koen Schuiling, burgemeester – Toespraak tijdens Nationale Dodenherdenking, vrijdag 4 mei 2018
Reacties DHA
Hans Boskeljon
5 mei 2018 at 11:13
Indrukwekkende tekst van een fantastische burgervader…
fFred
5 mei 2018 at 16:42
Ongelofelijk , Boskeljon, je kust nog net zijn voeten niet. De slijm loopt er van af.
Hans Boskeljon
5 mei 2018 at 17:45
Joh, jij hebt een mening, maar ik heb er ook één,… Leer nu eerst eens beschaafd discussiëren waarbij je accepteert dat niet de hele wereld hetzelfde denkt als jij doet. Als dat lukt, dan mag je echt mee doen.
fFred
5 mei 2018 at 19:24
Nou, die discussie met u , kunt u gevoeglijk wel vergeten. U bent in mijn ogen gewoon een walgelijk mannetje , waar de slijm vanaf loopt, Ik heb in mijn werkzaam leven meerdere keren met zulke figuren als u te doen gehad . Zij kropen door het stof voor de baas. Stuk voor stuk werden die uitgekotst door de rest van hun collega’s Om nog maar niet te zeggen , dat ze bruinwerkers en matennaaiers genoemd werden.
RB
6 mei 2018 at 08:06
dus als iemand niet dezelfde mening heeft als u dan is dit meteen een walgelijk mannetje en een matennaaier, niet echt gepaste uiting op deze dagen….
.
leuke bijkomstigheid totaal off topic trouwens maar als u uw werk naar behoren deed hadden de matennaaiers niets om u erbij te naaien, eigenlijk een beetje een door uzelf gecreëerde “functie” op de werkvloer dus
HZdwg
5 mei 2018 at 11:29
“Hoort wel mijn woorden, maar ziet niet mijn daden”!
Henk van Kuijk
5 mei 2018 at 21:19
De vrijheid is voor iedereen belangrijk. Zeker. De overheid hoort de kunstenaar de vrijheid te bieden om zijn/haar kunst te beoefenen. Waarom neemt de overheid al zijn werken in beslag, zodat hij dat niet meer kan? Zijn beroep als exposant niet meer kan uitoefenen? Zomaar een vraag op 5 mei…..
Roel Prins
5 mei 2018 at 22:34
Ik vraag me vaak af hoe het met de geestelijke gezondheid van deze man is gesteld. Dit verhaal is warrig, onsamenhangend en vertoont nogal wat feitelijke onjuistheden. Bijzonder zorgelijk.
flipfluitketel
6 mei 2018 at 06:34
Beste Roel ga je nu helemaal in gedachte terug naar jou raadsperiode en vraag je je nu pas af waarom je inbreng altijd warrig onsamenhangend en feitelijke onjuistheden vertoonde? Inderdaad bijzonder zorgelijk.
Arjen
6 mei 2018 at 00:42
FFred gaat in elk geval totaal voorbij aan de herdenking. Ook aan de toespraak: leven in vrijheid, best bijzonder. Dat is wel jammer.
Dank u wel burgemeester voor deze mooie toespraak. Met diepere gronden die niet iedereen begrijpt.
Excuses voor de reactie van Fred. Hij heeft, maar dat heeft u allang gezien, een probleem waarbij in het verleden opgedane ervaringen hem parten spelen. Excuses, want zijn reactie heeft niets met uw diep doordachte toespraak te maken. Men is hier bij tijd en wijlen nogal bot.
Dank voor de wijze woorden, om ná te lezen en over ná te denken. Enne.. sorry, voor de reactie van Fred.
fFred
6 mei 2018 at 07:34
Ik weet niet wat jou mankeert, maar ik heb het helemaal niet over de burgemeester gehad , laat staan over zijn toespraak. Je moet mij geen dingen in de schoenen schuiven die ik niet gedaan of gezegd heb. En daarboven, hoef jij helemaal geen excuus uit mijn naam te maken . Dat doe ik zelf wel als dat nodig is, daar heb ik jou in de verste verte niet voor nodig.
Arjen
6 mei 2018 at 22:27
Fred je geheugen is wel van de korte termijn. Je reageert op Hans Boskelijn. En Hans complimenteert onze burgervader.
Lees nou even terug hoe onbeschoft jij op de reactie van Hans reageert. Indirect dus op onze burgemeester.
Daar past een welgemeend excuus bij aan de burgemeester en ook aan Hans. Ik heb de burgemeester excuus gegeven voor jouw onbeschofte reactie. Doe jij dat nog even richting Hans? Dan kunnen we weer een streep zetten onder de haat- en nijdreacties op denhelderactueel. In de hoop dat we wat beschaafder met elkaar om gaan.
Den Helder Actueel, 4 mei 18 – 21:43
https://denhelderactueel.nl/2018/05/herdenking-4-mei-leven-in-vrijheid-best-bijzonder/
Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Koen+Schuiling
Plaats een reactie