Kees Engelhart – Zieleschijntje (13): ANONYMUS

Vandaag is je echt iets heel verschrikkelijks overkomen en nu je
Er zovele uren later nog eens even over nadenkt lopen de rillingen
Je opnieuw over de rug deze middag namelijk terwijl je opgewekt
Want het is prachtig weer door de lange winkelstraat van de
Provinciestad aan zee wandelt valt je oog onwillekeurig op een
Smetteloos Aviertje dat keurig opgevouwen opwaait in het levendige
Zomerwindje nieuwsgierig geworden vanwege het smetteloze
Pluk je het met een kunstige beweging uit de lucht even verderop
Ontwaar je een bankje en daar spoed je je fluks heen om eens rustig
Te kijken naar wat je zo even zomaar tegen het lijf gelopen bent

Even later rustig neergezeten op het bankje vouw je het blaadje open
En je ziet onmiddellijk door de aanhef dat het een schrijven is bedoeld
Voor een der meest vooraanstaande burgers van de provinciestad aan
Zee vrijwel onmiddellijk daaropvolgend stokt je werkelijk de adem in
De keel het schrijven namelijk maakt onverbloemd gewag van stuitende
Vermeende feiten die dat begrijp je onmiddellijk het daglicht absoluut
Niet verdragen kunnen de vreselijkste aantijgingen krijg je onder ogen de
Ene nog erger en strafbaarder dan de andere en dat alles wordt natuurlijk
Gebracht op de meest laffe manier die de mens maar bedenken kan
Namelijk niet ondertekend en dat vind je een meer dan hemeltergende
Schande als je even vanuit je geschokte gemoed opkijkt zie je her en der
Nog veel meer smetteloos opgevouwen blaadjes liggen gehaast sta je op
En begint ze zo snel als maar mogelijk is te verzamelen ondertussen
Besluit je dat je de Aviertjes eenmaal thuisgekomen onmiddellijk aan de
Open haard toevertrouwen zal en tegelijkertijd vraag je je diep bedroefd
Af of het echt ooit nog wel met de provinciestad aan zee goed komen zal