Kees Engelhart – Fantastische Vertellingen (5): EN OVERAL KNALLEN DE KURKEN VAN DE CHAMPAGNEFLESSEN

Wij schrijven Idlewild Park Reno Nevada
Verenigde Staten in het jaar negentien negen en
Zeventig de vierde dag van de julimaand

De samengedromde massa kijkt stil en gespannen toe
Wanneer Ronald Rose zich voorbereidt op zijn
Kunststukje het wereldrecord dat Ronald gezworen heeft
Te zullen breken koste wat kost

De omstandigheden schijnen ideaal en Ronald straalt rust
En overtuiging uit als hij langzaam en uiterst zorgvuldig
De champagne fles ongekoeld en ongeschud naar de
Zorgvuldig berekende hoogte van exact een meter en
Twee en twintig centimeter brengt

Ronald heeft rugwind maar niet te veel zo hebben de
Commissarissen Ronald met de hand op het hart
Verzekerd Ronald sluit even de ogen en dan met een
Duidelijk te horen plop zoekt de kurk de weg naar
Het wereldrecord de commissarissen rennen al

De meetlinten komen erbij en een opgewonden geroezemoes
Welt op uit de duizenden die hier op dit gedenkwaardige
Moment aanwezig mochten zijn dan is het moment daar
De hoogste wedstrijdcommissaris schraapt de keel
Neemt het woord en zegt uiteindelijk met verstikte stem
Een en dertig meter en negenenvijftig centimeter een
Nieuw Wereldrecord voor Ronald Rose het weet
Wordt hij op handen juichend boven de hoofden der
Aanwezigen het gehele park rondgedragen waar
Ronald Rose zich onmogelijk aan ontworstelen kan