Kees Engelhart – DE BIJEENKOMST (13)

Spreken behoort op dit moment niet tot de mogelijkheden noch voor
Carlo noch voor de rest van het gezelschap en gedwongen door het nergens
Rekening mee houdende natuurgeweld doet een ieder er het zwijgen toe
Om hen tegelijkertijd de mogelijkheid te bieden persoonlijk te reflecteren
Op het verloop van deze bijzondere avond alsmede hun persoonlijke en
Morele gedachten vormingen op hun waarden te toetsen terwijl een nieuwe
Donderslag voortrolt moet Rachel opnieuw haar gedachten laten gaan die
Betrekking hebben op de karakterstructuur van de Persoon in Kwestie die
Zij op een nader moment weleens vanuit een professionele optiek zou
Willen beschouwen Rachel raakt gewoonweg ietwat in gedachten verzonken
Ze moet er bijvoorbeeld plotseling aan denken dat de Persoon in Kwestie
Zich mondeling en schriftelijk slechts lijkt te kunnen uitdrukken in ambtelijke
En bestuurlijke taal zelfs bij honderdjarigen diamanten huwelijken openingen
Van sociale voorzieningen en wat zoal niet meer heeft zij de Persoon in
Kwestie nimmer kunnen betrappen op ook maar een enkele spontane reactie
Altijd hebben zijn verbale activiteiten iets onnatuurlijks iets formeels of semi
Invoelends er lijkt altijd een format achter te zitten een format dat een muur
Lijkt op te werpen tussen de zender en de ontvanger van de boodschap en
Wat erger is mijmert Rachel is dat dat alles ook nog eens de indruk wekt
Dat het ook zo bedoeld is die muur moet er zijn er moet afstand zijn en
Dat kan niet anders zijn denkt Rachel nu dan onder het motto verdeel en
Heers en heersen kan de Persoon in Kwestie als geen ander nee nee nee
Denkt Rachel mijn analyses wil ik voor later bewaren en terwijl Rachel
Ontwaakt uit haar dagdroom stoot zij met haar elleboog het nog meer
Dan half gevulde glaasje bier in een enkele veeg van tafel o jee stamelt
Rachel dat was niet bedoeling niemand hoort het door de regen maar
Iedereen ziet het Carlo glimlacht staat op en begeeft zich naar de bar
Voor een dweiltje en stoffer en blik en onderwijl hij de vloer dweilt en
De scherven bijeenveegt is duidelijk te horen dat de neerstortende regen
Snel in kracht afneemt Carlo brengt de huishoudelijke attributen terug
En weergekomen aan tafel herneemt hij onmiddellijk het woord ik was
Gebleven zegt Carlo bij die niet gedane aangiftes betreffende dat blauwe
Oog die vader en dat kind en ik stelde jullie de vraag wat denken jullie
Vervolgens brak de hemel open en was er van enig vervolg van mijn betoog
Noch het door jullie reflecteren op mijn vraag geen sprake meer en dat
Mag uiteraard want dat openen van die hemel is een der natuurwetten
En wij weten allemaal dat er aan natuurwetten onmogelijk getornd worden
Kan Carlo brengt een en ander te berde met een zekere jongensachtige
Guitige dubbelzinnigheid en de aanwezigen voelen het her en der is weer een
Glimlachje te zien goed zegt Carlo dus vraag ik jullie nogmaals tenminste als
De weergoden het toestaan en wat denken jullie van die niet gedane aangiftes