Kees Engelhart – DE BIJEENKOMST (11)

Marinus Marinus wat zie je eruit Michiel staat op en begeeft zich
Naar de toiletten Marinus schudt zich uit de kriebelhoest is gelukkig
Verdwenen maar nu is Marinus erg nat Carlo is weer gaan zitten en
De aanwezigen kijken naar Marinus die werkelijk in enkele minuten
Zo nat als een hond geworden is gelukkig weet een ieder dat Marinus
Zeer maar dan ook zeer diervriendelijk is en aldus doet die vergelijking
Marinus zeker recht dan is Michiel weer terug en in zijn rechterhand
Houdt hij een stapeltje papieren handdoekjes hij loopt op Marinus
Toe veegt Marinus zijn aangezicht droog geeft hem de resterende
Papieren handdoekjes en schenkt Marinus een lekker warm kopje
Koffie in terwijl Marinus zich verder tracht te drogen goed Carlo zegt
Michiel eindelijk is het woord aan jou echter Carlo is door de kleine
Gebeurtenissen eerst zijn pijnlijk gestoten schedeldak en daarna de
Entree van Marinus lichtelijk van slag en hij weet werkelijk niet meer
Hoe hij zijn betoog aan wilde vangen de regen ratelt nog altijd driftig
En oorverdovend op het dak van het vergaderlokaaltje aan de gracht
Carlo hakkelt een beetje en wrijft zich onwillekeurig nogmaals over zijn
Geteisterde schedelpan ik begint Carlo ik weet werkelijk niet meer
Waar en hoe ik beginnen wilde maar in feite doet dat er ook niet toe
Carlo deze eenvoudige en ware woorden uitsprekend hervindt zich
Snel en vlot gaat hij verder ten eerste begrijp ik heel goed wat Nel
Geprobeerd heeft ons duidelijk te maken als ik het kort samenvat zegt
Nel dat wij heel kritisch behoren te blijven zeker waar het een zo
Gevoelige kwestie als deze betreft en dat kan ik volledig beamen
Laten wij vooral niet een ieder die hier spreekt blindelings geloven
Laten wij elkaar bevragen bevragen en nog eens bevragen opdat wij
De grootst mogelijke helderheid kunnen bereiken maar goed ook ik
Heb uiteraard over mijn rol in dit geheel uitgebreid nagedacht totdat
Ik mijn hoofd stootte en alles wat ik had bedacht weer helemaal
Kwijt was Carla Tjitske en Rachel schieten tegelijkertijd in de lach
De anderen kunnen een grijns niet onderdrukken gelukkig zegt Carlo
Nu geheel en al ontspannen beginnen er weer fragmenten van mijn
Gedachten terug te komen ik ben een ondernemend man dat weten
Jullie en ik heb mij regelmatig afgevraagd waarom ik over bepaalde
Zaken zweeg terwijl ik er wel degelijk iets bij voelde het zat diep heel
Diep weggestopt maar nu denk ik welzeker dat het persoonlijke of
Zeg maar rustig zakelijke belangen moeten zijn geweest en altijd ik
Kan het niet ontkennen speelde de Persoon in Kwestie in al die
Gevallen een licht dreigende rol altijd vriendelijk glimlachend en
Vormelijk innemend uiterst bedaard en beschaafd maar ondertussen
Wist de Persoon in Kwestie bij mij altijd een zekere twijfel op te
Roepen ten aanzien van wat ik nu wel of niet zou kunnen zeggen
Om mijn persoonlijke en zakelijke belangen niet te torpederen
En dat vrienden daar dacht ik dus over na ik bedacht mij dat ik
In dat opzicht chantabel was en ik kwam al snel tot de conclusie
Dat mij dat hogelijk stoorde totdat ik mijn hoofd stootte wat trouwens
Misschien wel een mooi symbolisch teken was maar nu weet ik
Alles weer op deze wijze kon ik nooit de belangen van deze stad en
Haar burgers op juiste wijze dienen en dat kan natuurlijk niet dat
Zou ik nooit willen ik wil een oprechte vertegenwoordiger van onze
Zeestad zijn daarom vrienden is deze avond uiterst zinvol voor de
Burgers die wij vertegenwoordigen wij zijn een maritieme stad dus
Is het volkomen gerechtigd te zeggen dat wij schoon schip gaan maken
De aanwezigen zijn getroffen door de woorden van Carlo die spontaan
En oprecht klinken nog altijd slaat de regen in alle hevigheid op het dak en
Iedereen denkt na op een wijze zoals zij in lange tijd niet hebben gedaan