Jan Zandbergen – Wie is wie in Amsterdam?

Kunstenmakers, letterbreiers en televisie luitjes, grootverdieners, strafpleiters en penoze types – als eikenprocessie rupsen scholen ze samen in de hoofdstad. En dan hebben we ook nog de Jehoeden en de ouwe dozen. Een beknopt overzicht.

Het lokale tijdverdrijf is cafeetjes kopen, cafeetjes opknappen, cafeetjes doorverkopen en ze weer terugkopen.

1 Charles Hollenkamp. King Charles is met brasserie Dauphine en Café-Restaurant Amsterdam op dit moment de soeverein van Amsterdam, waarbij vooral Dauphine, in de voormalige Renault opstallen bij het Amstel station onophoudelijk in de mode is. Maar het hoofdstedelijke publiek is ook notoir ontrouw en zit zo weer een paar pandjes verderop.

2 Casper Reinders. Daar kan Reinders over meepraten, die de uitbater is van Jimmy Woo en Bo Cinq. In die laatste loungehut zat je in de begintijd als hippe haringen in de spreekwoordelijke ton, maar de laatste tijd is het er onrustbarend leeg. De redactie kon dit nummer er in alle rust samenstellen, er was de hele avond niemand die kwam storen.

3 Bert van der Leden. Heeft Witteveen, Envy, Nomads en Supper Club in portfolio. Witteveen was ooit mooi van lulligheid, met Perzische kleedjes en ouderwetse obers, een soort Keyzer, maar dan op de verkeerde plek. Van der Leden breidt zijn imperium uit met filialen in Amerika en Turkije, maar een echte Amsterdammer vindt Amstelveen al te ver.

4 Jan Wieger van der Linden. Voormalige baksteen koning, wisselde graag stuivertjes met wijlen Kooistra. Zo gingen de Oesterbar, Keijzer en Hoppe naar sombere Sjoerd en vervolgens weer terug. Ook Spring, Oud Zuid en de Omval zitten in het stuiver spotje. Alles kan weer verschuiven als de erven van Freddy H. luid op de borst trommelen. Of oom Fiscus.

5 Paul Hermanides. Veranderde de Stadsschouwburg in de hippe vreetschuur Stanislavski, en timmerde vier sterren op de gevel van Hotel Arena, de voormalige jeugdherberg bij het OLVG. Ook überhip is Neva, de kantine van de Hollandse Hermitage, zoals David & Goliath dat is van het Historisch Museum. De Brakke Grond, naast het gelijknamige theater, is ook van hem. En de zweethut Odeon.

In de stad met de beruchtste penoze houden ook de beroemdste strafpleiters kantoor.

1 Gerard Spong. De bekendste advocaat van Amsterdam (sorry Bram!) wordt regelmatig gespot op de Keizersgracht, wandelend met zijn hondje. De voormalige verdediger van de Rote Armee Fraktion in Nederland richt inmiddels zijn pijlen op iedereen. Zo mochten na de moord op Pim Fortuyn de politici Thom de Graaf, Rob Oudkerk, Marcel van Dam en Trouw-journalist Matty Verkamman een dagvaarding ontvangen wegens medeplichtigheid, plus in één moeite door de complete redactie van NRC Handelsblad. Anno 2010 is het vooral Geert Wilders die Spong spontaan doet schuimen. De strafpleiter heeft sedertdien politiebeveiliging, maar zag tussen de bedrijven kans om spiernaakt op Ameland rond te banjeren, tot ontsteltenis van de lokale koddebeier.

2 Bram Moszkowicz. Het Officiële Maffiamaatje van Amsterdam, met dank aan Jort Kelder en de president van de Amsterdamse rechtbank. Sinds zijn beroemdste cliënt, Willem Holleeder, hem na een wraking procedure ontviel, komt Brylcream Bram eigenlijk alleen nog in het nieuws als hij een nieuwe nimfette heeft gescoord. De 24-jarige rechten studente Nienke Hoogervorst won middels een prijsvraag een driejarig contract bij Mosz, Mosz & Mosz en kreeg de baas er bovenop bij. Het nieuwe prijsblondje heet Eva Jinek. Heur klassieke boobies filmpje is verreweg Neerlands beste bijdrage aan YouTube.

3 Paul Russell. Paulus Wilhelmus Ludgerus Russell was jarenlang senator voor het CDA, en is geparenteerd aan de Brenninkmeijertjes van C&A. Nog zwaarder van het houtje vind je ze zelden. Hij is de advocaat van Nina Storms-Vleeschdrager, iets wat Eric Smit onlangs pijnlijk ondervond. Russell liet beslag leggen op alle banksaldi en onderbroeken van deze ongeautoriseerde biograaf, in een niet onaardige poging om hem definitief het zwijgen op te leggen. Zelf kwam Russell in aanraking met de sterke arm toen hij een Rembrandt belastingvrij wilde invoeren vanuit Zwitserland, waarna hij onder luid protest de btw alsnog mocht aftikken bij de douane.

4 Oscar Hammerstein. De gespierdste advocaat van Nederland houdt kantoor in de burelen van Gerard Spong, met wie hij verder verder een prettige mate van controversie deelt. Ooit zat six pack Hammerstein zes weken in de bak op beschuldiging van witwas praktijken, een akkefietje waarvan hij later weer werd vrijgesproken. Zijn naam is voor eeuwig verbonden met die van kunstenaar Rob Scholte. Die werd gehalveerd nadat zijn BMW werd opgeblazen, meteen nadat hij de contactsleutel had omgedraaid. Hammerstein had net zo’n type BMW, die iets verderop stond geparkeerd, van dezelfde kleur en met een praktisch identiek kenteken.

5 Piet-Hein Boekel. De bekendste copyright-advocaat van Amsterdam weet alleen al met zijn voorkomen menig dames-hart te ontvlammen. Piet-Hein speelde als rechtenstudent in de eredivisie bij de tennisvereniging ’t Melkhuisje en kwam uit bij de Davis Cup voor de Nederlandse Antillen. In 2003 richtte hij samen met Albert Oegema zijn kantoor Certa Legal op. Inmiddels is de omzet boven de vijf miljoen, en werken er tachtig advocaten. Boekel is een van de weinigen die iets verdient aan de crisis, want zijn afdeling Incasso is sinds kort de grootste kaskoe.

Hier wordt vanouds het geld verdiend. Vroeger stak je dat als rijkaard in een nieuw grachtenpand. Nu in een oud grachtenpand.

1 Peter Verhaar. Oprichter van Alex, de eerste bank waar particulieren via internet zelf konden beleggen, wat een revolutie in de financiële wereld veroorzaakte. Alex werd verkocht aan de Rabobank, en later weer aan Binckbank. Oprichter Verhaar houdt zich sindsdien op Twitter onledig door de bankwereld in 140 tekens te becommentariëren en vooral peper in de bips te strooien.

2 Graaf Rutger Jan Schimmelpenninck. Curator bij de faillissementen van DSB, Van der Hoop en Lehmann Brothers. Curator zijn is een heel lucratief tijdverdrijf. Je kijkt tegen een afschuwelijk hoog uurloon een paar maanden tegen een bankroet bedrijf aan, waarna je vaststelt dat er geen geld in zit. Dan dien je een factuur in, en de balans is weer een miljoen lager.

3 Alexander Ribbink. Voormalig chef marketing van TomTom, want voor mannenspeelgoed heeft elke jongen geld over. TomTom is ook twee jongens van een verkeerd Amsterdams dispuut, die per ongeluk heel rijk zijn geworden. Ribbink vertrok na vijf jaar en schrijft sindsdien zijn vermogen in zeven cijfers. Daarvoor zat hij bij Unilever, waar hij de meedogenloze killer was van Cora van Mora.

4 Pierre Vinken. Slimste jongen van Limburg, die zijn zachte g resoluut afdankte en vervolgens hersenchirurg werd, om te eindigen als superuitgever. Woont in Amsterdam en staat daarom in deze lijst. Eminance grise van de antiroyalisten. Heeft reeksen van interessante vrienden, en nog veel interessantere exen.

5 Pieter-Christiaan. van Oranje Zijne Koninklijke Hoogheid woont gewoon in het plebeïsche Amsterdam en houdt daar zelfs een vrouwtje dat Anita heet. Combineert de handelsgeest van zijn opa met de nieuwste vaardigheden van internet. Tiffany’s strikte de prins bij de opening van de bestekwinkel in Amsterdam en wist zich verzekerd van een spraakmakend feest.

Al het nieuws komt uit Amsterdam, en anders komt het er wel naar toe.

1 Kustaw Bessems. Jeugdig journalistiek talent, verbonden aan het gratis dagblad De Pers. Winnaar van de zilveren kroontjespen, de gouden inktpot en het platina schrijfmachinelint en tal van andere aanmoedigingsprijzen. Daarbij is het ook weleens leuk om een jonkie in deze lijst vol krasse knarren te hebben.

2 Derk Sauer Mediakeizer. Grootaandeelhouder van de Nieuwe Rotterdammer. Woont Osdorp, regeert aan de Amstel. Is zelf jaren journalist geweest en kent daardoor all the tricks of the trade. Laat zich derhalve niets wijs maken door de geruite broeken van de NRC die bij voortduring roepen: “Zeg kaerel! Wij maken hier de krant, jij niet!”

3 Henk J.A. Hofland. Rotterdammer van geboorte, maar woont al een eeuw of langer in de hoofdstad. Is Journalist van de Eeuw, wat een hele prestatie is voor iemand die op de keper beschouwd nog nooit in zijn leven research heeft verricht en zich voornamelijk liet inspireren door het hoofdredactioneel van de The New York Times.

4 Matthijs van Nieuwkerk. Ratelend boegbeeld van De Wereld Doubleert Door, een typisch Amsterdamse kringloopwinkel van beelden en ideetjes op televisie, met aan tafel steevast ouwe gabbers uit de grachtengordel die elkaar sowieso al wekelijks zien. Het leugenbankje wordt warm gehouden door een wisselend team ideologen van de Wiardi Beckman stichting.

5 Willem Kool. Aangenomen zoon van Thomas Lepeltak, die het vak van societyjournalist tot grote hoogte bracht. De oude Lepeltak had een bloeiende handel in de betere bordeaux en bourgognes die hem in de loop der jaren in even zovele wijnkastelen waren aangeboden, in de hoop op vermelding in de rubriek. Kool bezet thans deze lucratieve sleutelpositie.

Met de naam Christine maak je het altijd in Amsterdam.

1 Christine Kroonenburg. Rijk en rijp. Dankzij het onovertroffen Quote weet iedereen dat Christine K. het vrolijke weeuwtje is van ‘Ome’ Jaap Kroonenburg, die zijn echtgenote een bescheiden onroerend goed portefeuille naliet en zo’n twintig miljoen euro in contanten. Sindsdien is Christine K. de ongekroonde polder glamour koningin van Nederland, en een graag geziene gast bij de knip messende middenstand van de PC.

2 Christine Noordzij. Rijk en jong. Christine N., voormalige blonde Amsterdamse rechten studente met onafscheidelijke hoge hakken, zwaait samen met compagnon Joop Elzas de scepter over het gerenommeerde merkenbureau Elzas Noordzij. Onder de cliëntèle talloze grote bedrijven, maar ook Neerlands waarlijk groten als Gerard Joling, John de Mol en Mart Visser.

3 Christine Wilders. Strikt genomen geen Amsterdamse en zelfs geen Nederlandse, maar als echtgenoot van Geert Wilders en gedoodverfde First Lady van Wilders I althans vanuit het buitenland gezien aan de hoofdstad van Nederland geklonken, al was het maar symbolisch. Wat natuurlijk ook meewerkt is dat Mark I nog steeds niet aan de vrouw is, en dat je zulks van Maxime, de derde poot van de toekomstige administratieve kruk, eigenlijk niet wilt weten.

4 Christien Brinkgreve. Typisch Amsterdams kroonjuweel. Christien B. is de echtgenote van VPRO-coryfee Arend Jan Heerma van Voss, die daarmee behoort tot de culturele elite van Nederland. Mevrouw is zelf iets belangrijks in de vrouwenstudies, een bastion voor invloedrijke dames uit Amsterdam-Zuid. Een leerstoel is in zo’n geval onvermijdelijk, evenals een plank vol zelfgeproduceerde essay bundels over de problematiek rond het vrouwzijn en het werpen van kindertjes.

5 Christine van der Horst. Amsterdamse Jacques d’Ancona avant la lettre. Tevens vermoedelijk eerste hoofdstedelijke tv she-male – of wekte althans sterk die indruk. Christine van der H. werd groot in het genre vergeet televisie: je bent na tien seconden al vergeten waar het programma over ging en de gasten lossen in de herinnering eveneens onmiddellijk op. De constante factor is mevrouw Van der Horst zelf. Haar aanwezigheid op de Amsterdamse kijkbuis inspireerde zelfs Wim de Bie tot zijn beroemde travestie persiflage. Daarmee werd Van der H. in één klap echt een bekendheid.

Wie van het schrijven kan leven, woont bij voorkeur in Mokum, maar is doorgaans import Amsterdammer.

1 Harry Mulisch (‘Haarlem’). Als laatste overgebleven van de Grote Drie, waartoe ook Gerard Reve en Willem Frederik Hermans behoorden. De laatste twee waren wél geboren Amsterdammers, al kregen ze later net als veel andere beroemdheden een hekel aan die stad. Nescio en Multitatuli, de enige twee andere auteurs met eeuwigheidswaarde, kwamen – toeval of niet – eveneens uit Amsterdam.

2 Adri van der Heijden (‘Geldrop’). Schreef veel over Amsterdam, maar komt er niet vandaan. Debuteerde met Een gondel in de Herengracht, onder de naam Patrizio Canaponi, en de cyclus van De Tandeloze Tijd speelt zich eveneens in de hoofdstad af. Toch is Van der Heijden vooral de chroniqueur van de provincie. Berg en Dal, en het Geldrop zijner vaderen.

3 Raymond van den Klundert (‘Tilburg’). Buurman van Adri van der Heijden, een geografisch gegeven dat Kluun bij herhaling rond toetert. Er spreekt een soort van bezwering uit, kennelijk in de hoop dat er enig talent van de grote buurman via de kruipruimte of anderszins zal worden ingestraald. Maar in waarlijke literatuur gaat of je vader dood, of je kind. In geen enkel beroemd boek wordt het vrouwtje van de hoofdpersoon gekuild.

4 Tommy Wieringa (‘Goor’). Officieel geen Amsterdammer, deze gedoodverfde opvolger van Mulisch. Zijn eerste boeken verschenen bij In de Knipscheer, maar die zou hij het liefst met terugwerkende kracht wissen. Sinds De Bestseller beoefent hij een zwaarder genre, te lande groot gemaakt door Mulisch en Claus. Fantasiepersonages uit de klassieke oudheid of uit de grote geschiedenis: goed voorbeeld doet volgen.

5 Heleen van Royen (‘Amsterdam’). Van Royen is als enige van deze vijf geboren in Amsterdam maar woont, in de beste traditie van Reve en Hermans in het buitenland. Bij Heleen is het geen afkeer van haar vaderland of een vlucht in diaspora, maar eerder Hollandse zuinigheid. Met een miljoen zing je het langer uit in het derdewereldland Portugal dan in Parijs, Vlaanderen of Brussel.

Bij het woord ‘grachtengordel’ denkt men niet ten onrechte vaak als eerste aan vrouwen van onbestemde leeftijd.

1 Elsbeth Etty. Prototype van de Klassieke Grachtengordel. Wie tot deze categorie behoort, is altijd links & progressief en heeft het beste met de wereld voor. Anja Meulenbelt hoort ertoe, die overigens tussen twee grachten in woont, maar dat is een bagatel. Etty is een voormalig gestaald kader van De Waarheid en woont direct aan de Prinsengracht. Altijd goed als mensen zich aan het cliché houden. Dat schept ordening in de chaos.

2 Hedy d’Ancona. Andermaal een gaaf exemplaar. Hedy was jarenlang lid van de PvdA en schopte het tot Europarlementariër. Daar klokte ze precies na het vereiste minimum aan uurtjes de prikklok af, waarna ze het volle pond aan onkosten kon declareren.. Amsterdammers houden niet van overdrijven, anders vinden mensen je een slijmerd. Als bejaardenverzorgster van Aatje Veldhoen doet Hedy inmiddels nobel werk. Dat mag ook weleens gezegd worden.

3 Hanneke Groenteman. Het derde schoolvoorbeeld. Natuurlijk woont Hanneke in die hippe hoofdstad waar je je kunt onderdompelen in de toffe kunsten. En op elke negentiende-eeuwse straathoek staat een Plantage, een Desmet, een Eik & Linde of een ander cultureel bidkapelletje. Met de vereiste progressiviteit is het uiteraard helemaal in orde, en Hanneke is de schoonmoe van Aaf Groenteman-Brandt Corstius. Je kunt welhaast spreken van een kwekerij van goede bedoelingen.

4 Piet Römer. Toffe jongen van de ouwe stempel. Altijd lachen met Piet. Zijn naam klinkt als een dreunende klap tussen je schouders, ter begroeting. Piet is de Godfather van de Römer-clan. Zelf dekt hij de publieke omroep af, waar hij jarenlang zijn beste krachten aan gaf, met programma’s als ’t Schaep en Stiefbeen. Piets zoon is een heel grote meneer bij de commerciëlen. En zijn kleindochter is actrice. Al met al ook weer een kwekerijtje, net zoals bij Groenteman. Maar die heeft haar naam zelfs mee.

5 Aaf Groenteman-Brandt Corstius. Voor wie zelf geen nageslacht of huisdieren heeft, is het contemporaine proza van Aaf niet echt boeiend, maar alles wijst erop dat zij tot het Amsterdamse culturele erfgoed behoort. Er spreekt een enorm vooruitgangsgeloof uit, en een groot vertrouwen in de wezenlijke goedheid van de mensen. Dit staat in schril contrast met het cynisme van haar ex-verloofde Arnon G., die zich vermoedelijk nimmer zal voortplanten. Dat zijn ex dat wel deed, ziet de lezer aan het huidige Libelle gehalte van haar columns.

H staat voor onderwereld. Gaat ook op voor wie erover publiceert. De onderwerpen zijn van oudsher Stanley H., Evert H., Willem H., Martin H., Eef H. en Kees H.

1 Bert H(uisjes) Huisjes. is misdaadjournalist bij De Telegraaf en de minder in het oog lopende collega van John van den Heuvel, maar je zou natuurlijk ook kunnen zeggen dat Van der Heuvel wel erg vaak met zijn vlees pet in de spotlights staat. Behalve collega is Huisjes ook co-auteur van veel boeken van Van den Heuvel. Het meest recente wapenfeit van Huisjes is dat hij kans zag Joran van der Sloot te interviewen in diens cel in Peru. Hoewel: Van der Sloot interviewen is als geblinddoekt een boek lezen: je bent na afloop de facto niets wijzer.

2 John van den H(euvel). Ex-rechercheur, thans sterverslaggever bij De Telegraaf. Opvolger van de legendarische Peter R. De Vries, die al een eeuwigheid geleden voor zichzelf begon. Van den Heuvel kopieerde met succes het wethouder Hekking-complex van De Vries. De misdaadverslaggeverij is een amusant metier, omdat het aantal verslaggevers er op één hand te tellen is, iedereen elkaar kent en misdadigers desondanks niet aan hoor en wederhoor doen.

3 Bas van H(out). Biograaf van reuze nette baron Steve Brown, met wie hij net geen knallende ruzie kreeg. Dus wel ruzie, maar zonder geknal. De rechter kwam eraan te pas en Brown kreeg een reuze nette schadevergoeding. Brown is sindsdien zelf ook auteur, bij Van Houts uitgeverij, die twintig mille moest aftikken vanwege het Brown boek. Eind goed, al goed. Van Hout is een persoonlijke vriend van Ton van Dijk, en dat betekent dat je al snel de Panorama en de Nieuwe Revu staat vol te tikken, en van lieverlede het complete mannentijdschriften rek van Sanoma.

4 Marian H(ukken). De Petra R. de Vries van Vrij Nederland. Maar dan zonder De Vries’ hardnekkige gewoonte om altijd vóór de boef in beeld te gaan staan. Husken blijft op de achtergrond en weet desondanks (of daardoor) alles over Holleeder, Mink Kok, Klaas Bruinsma, handel in XTC, advocaten, DNA en gerechtelijk deals en andere typische hoofdstedelijke folklore.

5 H(arry) Lensink. Ook Vrij Nederland heeft een misdaad duootje, net als De Telegraaf. Lensink is gespecialiseerd in het slechte pad, maar zat ook jarenlang bij het NCRV-televisieprogramma Hier en Nu. Waarmee niets onaardigs is bedoeld over christenen in het algemeen of de NCRV in het bijzonder. Lensink leerde het vak bij Quote en heeft zich onder meer gespecialiseerd in Endstra: in Stille Willem figureren uiteenlopende dames als Fiona H., Katja S. en Estelle G. Iedere gelijkenis met bestaande BN’ers is toevallig.

Niet alleen de burgemeesters zijn hier van het Oude Volk.

1 Benno Leeser. Kleinzoon Benno is de directeur van het door zijn opa Samuel Gassan in 1945 opgerichte diamantconcern. Is geboren Amsterdammer en enthousiast fan van Feyenoord. Het Oude Volk staat bekend om de sterke witz, zeg je dan. Ook wel geestig: praktisch onder Leesers neus wist diamantsorteerder Dennis P. in 2001 met vijftig kilo aan diamanten in een kartonnen doos de voordeur uit te wandelen. “Ik was mijn magnetron vergeten,” zei hij tegen de portier. Die wuifde hem geeuwend door. De ‘magnetron’ had een straatwaarde van een slordige tien miljoen euro.

2 Ronny Naftaniel. Directeur van het CIDI, en daarmee het linnenkamer meisje van de pr-afdeling van Het Beloofde Land. Houdt permanent twee gloeiende strijkbouten stand-by om oude en nieuwe plooitjes en kreukels in het snel geschonden imago van Israël glad te strijken. Liefhebber van het geharnaste rechts joodse geluid. Goede vriendjes met Frits Barend (zie aldaar).

3 Clairy Polak. Televisiejournaliste, indertijd nog door VARA boba Vera Keur van de radio naar de beeldbuis gesleept. Is sedertdien NOVA-kanon, met kleine afwijking in het vizier: het koepelgeschut kijkt naar links maar schiet uitsluitend naar rechts. Papa Alexander Pola(k) was jarenlang joodse grappenmaker in protestants-christelijke dienst. Het Oude Volk is van oudsher gewend aan een vijandige omgeving in de diaspora, zeg je dan.

4 Frits Barend. Brekend nieuws: Het Gesprek mag dan inmiddels zijn uitgepraat, maar desondanks moet Frits haast wel de aangekondigde Messias zijn. Barend is chronisch beeldvullend op de buis, hij kent iedereen en iedereen kent hem. Frits’ fijnste uur als Verlosser was toen hij luidruchtig protesteerde tegen de vertoning van Het vuil, de stad en de dood van Fassbinder. Een hoofdpersoon in een toneelstuk die zowel joods is als een rotzak – daar was Nederland nog lang niet aan toe.

5 Yves Gijrath. Grappen over joden en geld zijn uiteraard ongepast, maar toevallig is Yves Gijrath de grote man achter het blad Miljonair en organisator van de Miljonair Fair, de poenige beurs die inmiddels ook buiten de landsgrenzen een enorm succes is. Minder bekend is dat zijn uitgeverij naast talloze andere bladen ook het Joods Journaal uitbrengt, een uitverkoren glossy met een geheime lijst van abonnees waar iedere vermogensbankier een moord voor zou doen.

Het aanbod in kunstenaars is groot. Maar wat wil je, in Rotterdam herkennen ze alleen een hijskraan. Het gevolg is dat het wel wat druk is. Alle disciplines worden beoefend.

1 Pierre Bokma. Soort ambulante Albert van Dalsum. De beste toneelacteur van Nederland heeft naar verluidt geen vaste woon- of verblijfplaats en bivakkeert in de boudoirs van een ampele keuze aan vrouwelijke fans. In het geval de voorraad vrouwtjes onverhoopt uitgeput raakt, staat er op de requisieten zolder van de Stadsschouwburg nog altijd de divan van Ko van Dijk.

2 Eric Kuster. Glamourdesigner. De Jan des Bouvrie van het caféwezen. Wordt regelmatig ingehuurd om horecapandjes waar de loop dreigt uit te raken, te voorzien van hippe uitschuif puien, binnenbaden en walk in fridges. Jimmy Woo werd op deze manier wel drie keer verbouwd om het verwende drinkvolkje een nieuw onderwerp van gesprek te bieden.

3 Jeroen Henneman. Tweedimensionale Heren clubber. Gelauwerd schepper van werk dat alleen ogenschijnlijk diepte bezit, maar bij nadere bestudering altijd plat is. Lid van de Herenclub (zie ook Harry Mulisch en Connie van Mierlo-Palmen). Schoonvader van best geklede televisieacteur. Televisie is de natuurlijke biotoop van de Amsterdammer.

4 Jeroen Krabbé. Over televisie gesproken. Godfather van de Krabbé springvloed, die als eikenprocessie rupsen de Nederlandse media bevolken en daarbij talloze kijkers ondraaglijk jeukende oogleden bezorgen. Opa schildert in zijn vrije tijd en maakt ook graag een filmpje, en dat zal iedereen weten ook.

5 Ans Markus. All time socialite, schildert ook. In de hoofdstad is een niet de stelpen dorst naar society, want alle bijbehorende televisieprogramma’s worden er gemaakt. Te Hilversum draait men als bekend uitsluitend low budget afleveringen van Van Gewest tot Gewest en Opsporing Verzocht.

HP/De Tijd, 20 augustus 2010 00:00

http://www.hpdetijd.nl/2010-08-20/wie-is-wie-in-amsterdam/