Hardloopgroep Westerpark — — Prikbord archief nov 2008 —
Wat ik weet van de Plofhoek: op een zaterdagavond zaten Jeroen en ik thuis en hoorden een hele diepe harde knal, het was duidelijk, dat er iets verkeerd was gegaan. De volgende dag hoorden we, dat er een woonblok erg beschadigd was geraakt door een gasexplosie. Dit moet pakweg 1996 of 1997 zijn gebeurd, onze dochter was een baby en we wonen vanaf 1996 in deze buurt. Nog tijden lang, jaren lang, waren de gevolgen van de explosie aan het woonblok te zien: er was een hele hap uit het gebouw, bovenin de hoek. De naam Plofhoek is dus zeer toepasselijk. Nu vertelde Ramon me gisteravond, dat hij in die tijd in de Van Beuningenstraat woonde en thuis was, toen het gebeurde. Alle ramen braken van de knal en hij schrok zich rot. Hij dacht aan een autobom (dit deed mij weer aan Rob Scholte denken, een ander incident dat iemand, die ik kende van dichtbij heeft meegemaakt). Toen hij op straat ging kijken, zag hij iemand in bed op straat liggen. Dat bleek later de aanstichter van de knal: de man wilde zelfmoord plegen en had de gaskraan open gedraaid en er een aansteker bij gehouden. Dit gaf een enorme explosie en hij werd met bed en al zijn huis uit geblazen. Ramon wist ook nog te vertellen, dat de man in de gevangenis heeft gezeten wegens poging tot doodslag en daar zelfmoord heeft gepleegd. Triest. Er waren gewonden door het brekende glas, waaronder een baby, maar er zijn geen doden gevallen. Ik vond het erg leuk om het verhaal uit de eerste hand te horen, en het werd ook wat breder getrokken: de enorme verkrotting, die in stadsdeel Westerpark aan de gang was, veel woningen in slechte staat en veel junks in de buurt. Dat is nu veranderd, maar je vraagt je wel af waar al die mensen, die voor overlast zorgden, zijn gebleven. Inmiddels staat er nu een groot nieuwbouw blok op de plaats van de Plofhoek. Een andere Amsterdamse gebeurtenis is het skate ongeluk in de IJ tunnel tijdens de Dam loop in 1999. Er was een massale valpartij, toen de skaters de tunnel in reden. Uitgerekend die keer was ik er niet bij, ik heb wel de verhalen gehoord van lopers, die uren in de startvakken stonden (toen nog op het Centraal Station) zonder te weten, wat er aan de hand was. Later heb ik van Wilma en Peter meer gehoord, zij waren er bij. Als skaters. Maar ik ben vergeten, of ze met helikopters zijn meegenomen. Peter had twee gebroken armen, ondanks dat hij een zeer ervaren skater was. Overigens heb ik het niet over de Peter, die gisteren bij de training was, die heeft toevallig ook veel geskate. Dat is Peter W. en nu heb ik het over Peter H., die wel mee is geweest naar de Ardennen en zijn mountainbike mee had genomen. Hardlopen is niet zijn ding, vandaar hij al een hele tijd niet meer met ons heeft meegelopen. En ik geloof, dat Wilma zich toen niet erg bezeerd had. Ja, dat verhaal wil ik ook nog wel eens horen, Joke.
Hardloopgroep Westerpark, Date: Fri Nov 14 11:36:53 2008
Plaats een reactie