Hans Altman – Rob Scholte Museum naar Hoorn !
Rob Scholte is een gerenommeerd kunstenaar. Hij komt oorspronkelijk uit Noord-Holland. Eén van ons dus. Na zijn verblijf in Tenerife is hij weer terug; nu in Den Helder. Daar heeft hij vanaf 2013 tijdelijk zijn eigen museum in het oude postkantoor. Politiek ligt dat moeilijk. Er zijn plannen om hem permanent in Den Helder gastvrijheid te verlenen, maar sinds de laatste gemeenteraadsverkiezingen waait de wind uit een andere hoek. De Stadspartij is met elf zetels de grootste partij geworden. Dat biedt kansen voor Hoorn.
Rob Scholte is geboren in 1958 en bezocht van 1977 tot 1982 de Rietveld Academie. Deze opleiding levert tot op de dag van vandaag oorspronkelijke kunstenaars af. Als Rob Scholte niet ernstig gewond was geraakt bij een aanslag in 1994, behoorde hij nu zonder enige discussie thuis in het rijtje Hockney, Warhol, Jeff Koons, Mike Kelly en Damien Hirst. Zijn Plug Ins uit 2000 (uitgegeven en tentoongesteld door het Fries Museum!) hebben het niveau van Richard Hamilton. Hoorn had voor de verkiezingen in maart 2014 plannen om een nieuw Westfries Kunstencentrum te gaan bouwen achter het huidige station. Een unieke mogelijkheid om Rob Scholte naar Hoorn te halen.
Toen de plannen voor een nieuw Kunstencentrum in Hoorn bekend werden, werd tegelijkertijd ook de weerstand georganiseerd. Op maandagavond 10 maart 2014 werd onder leiding van burgemeester Onno van Veldhuizen in het Museum van de Twintigste Eeuw nog een bevlogen discussie gevoerd over het Westfriese Kunstencentrum. Overigens een al jaren eerder ontwikkeld idee. We horen er helaas niets meer over, want ook in Hoorn zijn de prioriteiten door de verkiezingen gewijzigd. Met name het CDA en de Fractie Tonnaer (nu oppositie) vormden het hart van de tegenstand. Men kiest er liever voor om bestaande panden te gaan hergebruiken. Met name worden de Oosterkerk en de Nieuwe Kerk genoemd. En Pop- en cultuurcentrum Manifesto heeft aan de Holenweg een relatief nieuwe ruimte. Synergie in de kunst en cultuur wereld is voor de politiek in Hoorn een niet te bevatten begrip.
Hoorn is altijd een centrum van en voor burgerlijke kunst geweest. Dat was zo in de zeventiende eeuw, maar een ieder die het jaarlijkse Kunst en Cultuur weekend bezoekt, zal ook heden nog tot dezelfde conclusie komen. Dit jaar wordt het Kunst en Cultuurweekend gehouden op 5,6 en 7 september (zie voor het programma www.kunstencultuur.nl) . Het uitzonderlijke mooie Museum van de Twintigste Eeuw is per definitie een museum van en over de burger. De Boterhal heeft net de Noord Holland Biënnale achter de rug ; “een tweejaarlijkse manifestatie die kunst wil verbinden met de Noord-Hollandse samenleving”` . Kortom, op het eerste gezicht hebben we alles tegen om op dit moment Rob Scholte in huis te halen.
In 2012 en 2013 had Helma van Kleinwee veel succes met haar Wildbreiproject. Bezoekers van de Hoornse Kunst/ en Cultuurdagen zagen allerlei objecten, tot en met het bekende beeld van J.P. Coen, versierd met en ingepakt door een breiwerk. Het dwong alom bewondering af en er kwamen zelfs aparte groepen toeristen op af om het te kunnen bewonderen tijdens een looproute door de stad. Helma van Kleinwee is mede beheerder van galerie Wim Zwager. En Wim Zwager is voorzitter van de Kunst en Cultuurmarkt 2014 in Hoorn. Dit jaar heeft Helma Kleinwee een project op Ameland.
Maar weinigen weten dat één van de technieken die Rob Scholte zich eigen heeft gemaakt, de handwerktechniek is. Niet zo vreemd voor een oud student van de Rietveld Academie, want deze opleiding laat haar studenten kennis maken met een veelheid van technieken. De Gerrit Rietveld Academie (voorheen Kunstnijverheidsschool geheten) biedt het Handwerken al vanaf 1883 aan, met als eerste docente de Weense Ida Winkler. Wie daar meer over wil lezen kan ik het boek van Marjan de Groot uit 2007 aanbevelen; “ Vrouwen in de vormgeving in Nederland 1880-1940” . Een genot om te lezen. Dit boek laat ook mooi zien hoe vernieuwing uit de burgerlijke cultuur kan voortkomen. Rob Scholte hield in 2009 een tentoonstelling van breiwerk dat hij grotendeels uit kringloopwinkels opdiepte en modificeerde. Maar bekender is hij geworden door het verzorgen van het Nederlandse paviljoen op de Biënnale van Venetië van 1990 en de wand- en plafondschildering op het Huis ten Bosch resort in Nagasaki: ´Après nous le Déluge´ tussen 1991 en 1995. Met als thema onze voortdurende staat van oorlog. De ook op de Nederlandse televisie uitgezonden documentaire die over ´Après nous le Déluge´ is gemaakt kreeg in 1996 een prijs op het filmfestival in New York.
Den Helder aarzelt over de definitieve huisvesting van het Museum van Rob Scholte. Den Helder is gedeeltelijk verwoest door de Duitsers en de zee. De Fransen hebben het opgebouwd. Den Helder heeft zekere associaties met destructie. Dat zal Rob Scholte aanspreken. Den Helder is bezig zichzelf opnieuw uit te vinden. Dat was ook wel hard nodig. Het voortbestaan van het Museum van Rob Scholte is in handen van een gemeentebestuur waarin de traditionele partijen ontbreken. Geen voorbode van stabiliteit. Hoorn heeft een stadbestuur met voornamelijk traditionele partijen. Hoorn heeft altijd haar eigen identiteit kunnen behouden. Hoorn heeft goede en snelle verbindingen met Amsterdam en Noord Holland. Het toerisme naar Hoorn neemt in rap tempo toe. Hoorn is weliswaar niet Castricum, maar een museum Rob Scholte in Hoorn is een garantie voor succes. Voor beide partijen. Wie gaat er vandoor met de buit?
6 augustus, 2014
Plaats een reactie