Fred van der Wal – Friese kulturele rolstoeler Ron S. claimt als kunstenmaker “een zekere autonomie in onaangepastheid naar de omgeving toe”
Hierbij een aantal nonsensikale uitspraken van de fysiek gehandicapte gefrustreerde Ron S. typerend voor een dorps kunstenaar. Mensen met een bochel of zonder achterpoten zijn kwaadaardige mensen, zoals arme mensen slechte mensen zijn anders waren ze niet arm. Bovendien kunnen zij geen succes hebben als kunstenaar. Het kunstenaarschap houdt in hoge school acrobatiek van het circus. Door brandende hoepels springen.
Ziet U een kunstartiest zonder benen of met een bochel met rolstoel en al door zo’n hoepel springen in het circus van de moderne kunst?
Ik niet. Wij kennen het treurige geval Rob Scholte, eens een internationaal gerespecteerde kunstenaar die bij een aanslag zijn achterpoten, ongeboren kind en vrouw verloor, hetgeen nog tot daar aan toe was, maar ook zijn reputatie en status kwijt raakte want gehandicapten tellen niet mee in de flitsende art sien. En terecht! Dus wat blijft de clowneske kunstenmaker rolstoeler Ron S. over? Juist! Zijn werk gratis weg geven.
Rolstoeler Ron Schaft: Mijn wereld, Rons wereld, met een onafhankelijke kijk en plek voor een zekere autonomie in onaangepastheid naar de omgeving toe.
Fred van der Wal: “onaangepastheid naar de omgeving toe” dat klinkt nog eens interessant. De “omgeving”zal wel blij zijn met deze onaangepaste kunstartiest
Rolstoeler Ron Schaft: Sinds mijn twintigste jaar Beeldend kunstenaar in de disciplines Grafiek, Beeldhouwen en toepassen van Landschappelijke Beeldende kunstobjecten.
Fred van der Wal: Meneer Schaft is avn alle markten thuis maar toch niet zo’n uitnemende persoonlijkheid als kunstartiest dat ik oooit van hem gehoord heb.
Rolstoeler Ron Schaft: In uitdrukkingsvorm is het formaat van o.a. mijn grafisch werk niet bepalend voor wat “Kunst” is, wel de inhoudelijke context welke exorbitante afmetingen moeiteloos overstijgt.
Fred van der Wal: Ogenschijnlijk een erg interessante mededeling , helaas wartaal.
Zijn exposities van nul en generlei waarde in ruimtes die niet respresenatief zijn voor een kwalitatief goede kunstenaar. Meneer leutertnonsens als “de inhoudelijke context welke exorbitante afmetingen moeiteloos overstijgt”.
Rolstoeler Ron Schaft : Beschreven ventilaties van kunstcritici o.a.
Fred van der Wal: Kunstcritici met ventilities? Last van winderigheid? Schaft bedoelt waarschijnlijk met deze melige opmerking recensies.
Rolstoeler Ron Schaft : Kunstcriticus Jean Piêre la Vall: “Réalisme fabuleux dans une technique magistrale. Encore, un des quelques maîtres graphiques véritables pointillage technique”.
Fred van der Wal: Een circonflexe op een eigennaam die verkeerd is geschreven. Deze zogenaamde kunstcriticus bestaat niet. Wellicht is Schaft geïmponeerd doordat ik tien jaar in Frankrijk woonde en Schaft interessant meent te zijn door Franse woordjes te gebruiken om indruk te maken op de autochtonen alhier die geen woord Frans spreken of verstaan.
Schaft verkeert met zijn simpele gedachtewereld klaarblijkelijk in de negentiende eeuw toen de Frane taal in Nederland de taal van de elite was.
Rolstoeler Ron Schaft : Toegepaste semipermanente beeldend kunstproject t.m. 30 September 2020? in openbare park
Fred van der Wal: Semi permanent? Iets is permanent of niet.
Rolstoeler Ron Schaft: Bij de gratis uitgifte van mijn ets ‘De Mens’ in een oplage van 50, konden Bilkerts deze reserveren per mail.Binnen 30 uur was de oplage volgeboekt. In totaal hebben 534 belangstellende (oud) Bilkerts uit alle windstreken en plaatsen in Nederland gereageerd.
Fred van der Wal: Een goed kunstwerk zal altijd verkocht worden. Een slecht kunstwerk wordt weg gegeven.
Rolstoeler Ron Schaft: Hoewel gebonden aan de oplage, kon ik de overige 484 Bilkerts symbolisch mijn proefdruk ‘De Mens’ 1 oktober 2010 om 10 uur officieel, met welneming (!), overhandigen aan de toen waarnemend burgemeester van Het Bildt, Gerrit Krol, die ‘De Mens’ een permanente plaats in het Gemeentehuis gaf, en vanaf heden voor iedere Bilkert vrij toegankelijk is.
Fred van der Wal: Het gemeentehuis was voor iedereen altijd al vrij toegankelijk. Krol is het prototype van de Belgische politicus, achterover gekamd brillentine haar, een bril geen gezicht 2002, een colbertje dat te strak zit met leren lappen op de ellebogen en een pantalon met het kruis op de knieën. CDA mode onder bestuurders.
Rolstoeler Ron Schaft : Hierbij dacht ik specifiek aan het belang van plaatselijke Kunst en Cultuur welke zo uniek is voor de Bildtse persoonlijkheid en identiteit.
Het zou een historische bestuurdersfout zijn de Bildtse-burgers daarin Cultureel te anonimiseren.
Fred van der Wal: Het belang van de plaatselijke kunst en cultuur. O ja? Bestaan die? Nooit opgevallen.
Rolstoeler Ron Schaft: Maître graveur et créateur pres de Dieu
Fred van der Wal: Voor het gemak vergeet Schaft een accent grave op het Franse woord près. De aanstellerij van deze inwoner van Sint Annaparochie die nooit verder komt dan deze Friese gemeente om zo nu en dan het Frans te gebruiken met taalfouten dient in zijn optiek wellicht om zijn status te verhogen.
Rolstoeler Ron Schaft: kennis kon nemen van een exclusieve presentatie van mijn beeldende kunst waarmede ik inhoudelijk nieuwe en nooit eerder bekende, of vergelijkbare, horizonten in de Beeldendekunst betreed en aangaf.
Fred van der Wal: Interpunctie en spelfout in deze tekst. Inhoudelijk bla bla.
Rolstoeler Ron Schaft: Mijn Beeldende kunst kan slechts door het zien verstaan worden. Het woord is dus een uiterst gebrekkig hulpmiddel.
Fred van der Wal: Het woord is voor Schaft een uiterst gebrekkig hulpmiddel, hetgeen mij al lang duidelijk was.
Rolstoeler Ron Schaft: d.d. 16 Oktober 2010 met de dood bedreigd. Dat mijn producten van Beeldende kunst herkenbare c.q. afwijzende emoties oproept zag en zie ik ook nu als een onderscheiding. Maar dat bovenstaande project ‘Speel-Goed? ‘ een doodsbedreiging per e-mail inhield is een fenomeen. Ik lig er niet wakker van.
Fred van der Wal: Schaft heeft indertijd in de Bildts Post en de Leeuwarder Courant uitgebreid zijn verhaal mogen doen dat hij door mij “bedreigd zou zijn met de dood” en aangifte had gedaan bij de politie. Beide claims bleken leugens achteraf.
Rolstoeler Ron Schaft: St.-Anne, zaterdag 17 nov. 2012 – 18 november 2012 om 12.00 uur plaats Ron Schaft, beeldend kunstenaar, semipermanent als kunstobject een galg met de titel: “Herindeling = het Bildt aan de galg”, voor de entree van het Gemeentehuis te St.-Annaparochie.
Dit naar aanleiding van het Bildtseburgerverzet tegen de Decentralisatie welke door de Overheid c.q. Provincie wordt gedicteerd en enthousiast ondersteund wordt door B&W en politieke partijen van het Bildt welke er grote voordelen bij zien
Rode draad is dus de toekomstige decentralisatie c.q. opheffing van de Gemeente Het Bildt wat in feite al eerder in presidia voorgenomen en besloten werd. Dwingende reden voor mij als beeldend kunstenaar een galg ter hoogte van 2.30 meter als semipermanent overdrachtelijk kunstobject met de titel: `Het Bildt aan de galg`- te plaatsen voor de entree van het Gemeentehuis
Fred van der Wal: St.-Annaparochie, zaterdag 17 nov. 2012 – 17:12 De Heer Schaft hoort bij het achterhaalde type dorpskunstenaar die het niet van de kwaliteiten van zijn kunstenaa rschap moet hebben maar meer van de aandacht trekkerige inhoudsloze flauwe kul die hij met enige regelmaat meent te moeten exhibitioneren om in de plaatselijke dorpskrant te komen.
Ik vind het maar een zielige vertoning.
Rolstoeler Ron Schaft: St.-Annaparochie, maandag 19 nov. 2012 – 08:29 Geachte “heer” van der Wal. Al eerder heb ik u onder de aandacht gebracht dat: “Iedere vorm van beschaving u met de snelheid van het licht is ontgaan”. In vervolg wil ik u een oude gezegde ter lering voorhouden: “Een dwaas is tien wijzen teveel”. Ron Schaft, beeldend kunstenaar.
J. Schildt : donderdag 22 nov. 2012 – 08:44 Een totaal zinloze actie van een kunstenaar die “een podium” wil.
Fred van der Wal: St.-Annaparochie, donderdag 22 nov. 2012 – 09:20 fred van der wal
In antwoord op de Heer J. Schildt,
Dit soort slaap verwekkende “acties” is van een smakeloos nivo en dient alleen het belang van de heer Schaft. In de jaren zestig veelvuldig vertoond door veelal laag opgeleide “kunstenaars” die onder de maat waren en bleven. Alleen de kwaliteit van het artistieke werk telt, aandachttrekkerij en aanstellerij niet.
Zich verlagen tot dit soort flauwe kul voor bij de dorpspomp? Het is beschamend.
frans van suchtelen, haarlem, donderdag 22 nov. 2012 – 14:15 Wat willen we nou-het loopt daar toch vijftig jaar achter met dit soort ongein?
Fred van der Wal: St.-Annaparochie, zaterdag 24 nov. 2012 – 14:24 Red het Bildt, mee eens, maar dat zogenaamde “kunstwerk” van de artiest Ron Schaft wil ik nog niet kado krijgen voor moederdag want wat Schaft maakt daar heb ik niks mee te schaften
Fredvanderwal’s Weblog, 26 november 2012
https://sites.google.com/site/ronswereld/
http://www.mensenlinq.nl/overlijdensberichten/ron-schaft-6444952
Als een rolstoeler zich niet meer identificeert met een rolstoel en degene die daar in lijkt te zitten, maar beseft dat hij het bewustzijn is, waar beiden in verschijnen, dan is alles weer heel.
Met de relatie tussen Ron Schaft en mijzelf had het heel anders kunnen lopen. Indertijd was zijn eerste move om mij agressief in een mail te benaderen. Over deze meneer wist ik niets maar begreep dat hij in hetzelfde dorp woonde. In regionale en plaatselijke kranten begon hij mij te beschuldigen een moordaanslag op hem voor te bereiden. Zoiets fictiefs en lasterlijke zaak is een slechte introductie en weinig aanleiding voor verder contact. Bovendien woon ik op een dorp waar gemakkelijk stelling wordt genomen met mogelijk alle gevolgen van dien. Ik deed aangifte tegen hem wegens smaad en laster. De wijkagent zou bij hem op bezoek gaan. Nog steeds sta ik met naam en toenaam op zijn website dat hij door mij met de dood zou worden/zijn bedreigd. Geen idee dat dezz emeneer een nier succesvolle kunstenaar was die naar publiciteit zocht door mij te beschuldigen. Zonder hoor en wederhoor namen de Friese bladen zijn beschuldigingen over. Waarschijnlijk omdat ik uit Amsterdam kom, dat valt bij Friesekunstartiesten erg slecht. Jammer, maar helaas.