Eriek Verpale – Brieven aan Jan Haerynck, 20 januari & 2 februari 2014

From: Eriek Verpale <eriek.verpale@telenet.be>
Sent: 20 januari 2014
To: Jan Haerynck <haerynck@gmail.com>
Subject:

Moat,

alles een beetje in orde ? Laat je mij uit Bergen (NL) toch eens iets horen ? Zo niet maak ik mij geweldige zorgen, en dan weet ik wederom met mijn eigen gene weg: je kent dat wel. Ik begin dan bijvoorbeeld i.p.v. één pakje Rooje Belga per dag te roken óók nog eens aan de waterpijp te lurken (‘je bent in het Midden-Oosten geweest of niet’), maar de ellende, Jan, ik bedoel daarna : schijterij, of het houdt niet op. Overigens zeer uitzonderlijk dat ik mij aan de waterpijp begeef, want eerlijk gezegd vond ik dat in het begin nogal een beetje vies, en ik vertrouwde het ook niet, maar God, je zit in Libanon of in Jordanië, en je doet maar mee met de rest. Enfin.

Je klonk onlangs aan de telefoon (ik bedoel : gisteren) tamelijk opgewekt, en dat stemt mij enigszins gerust. Jongen, jongen, jongen: het zijn blijkbaar onze jaren niet. Maar moed houden vriend, en jouw boek over Jan Hoet voltooien.

+++++++++
+++++++++
+++++++++
+++++++++

Jan, ik hoop dat het je een beetje bevalt in Bergen, en dat je daar goed aan de biografie van Jan Hoet kan schrijven. Of gewoon in alle gezelligheid in jouw eentje aan je Flurk kunt tttttrèkken: niet àf-trekken Jan, want zonder lul door het leven lijkt mij bepaald ook geen “pissietzie”. Gewoon doorgaan, en schrijven. Ben je nog altijd bereid mijn biografie te schrijven ? Ik moet dan natuurlijk eerst nog doodgaan: om ter eerst ?
Ik hou nu op, want x-aantal uren zit ik alweer in het rustoord in Kaprijke en moet ik volgescheten pampers helpen verversen. O ! Moat !
Waar is de tijd dat ik kleine slipjes van dunne, kronkelende meisjes hun trillende billetjes trok ? Ze scheten soms óók wel eens in hun broek, – vanuit plezier, of ze hadden teveel gedronken – maar mijn Moeder hééft geen plezier meer in het leven. En gedronken heeft ze nooit? Enfin?

Moat Swaot, gauwe tot wederhoren Haerynk-Rollemops,
Eriek

———————————————————————————————————

Eriek Verpale <eriek.verpale@telenet.be>

From: Eriek Verpale <eriek.verpale@telenet.be>
Sent: 2 februari 2014
To: Jan Haerynck <haerynck@gmail.com>
Subject:

je hebt mij in de voorbije week een paar keren gebeld maar is was niet thuis : van rustoord naar ‘validatiecentrum’, en ten slotte naar het ALMA-ziekenhuis in Eeklo. Daar is gisteren, na een pijnlijke lijdensweg, mijn moeder (88) overleden. Ik zal bijgevolg de eerstvolgende dagen ook niet al te veel thuis zijn want er moet van alles geregeld worden: begrafenis, plus een boel papieren poespas, de bank, verkoop van het huis, wat al niet. En ik sta er wel helemaal alleen voor. Ik probeer mij te redden en hou je op hoogte.

Ik ben nu een ‘wees’, zonder broers of zusters, ook geen nonkels, tantes, neven, nichten of wat dan ook. Morgenvroeg al moet ik “het lijk” van mijn moeder in ‘ontvangst’ gaan nemen in het mortuarium. Er is veel dat ik wil schrijven, Moat, maar ik voel mij momenteel veel te moe. Ik bewaar het voor later.

Veel liefs en doe het goed met Hoet,
Eriek