Edzard Dideric – ESOPET (ofwel beestachtige fabels & fabelachtige beesten): HET ONTEVREDEN HERT (49)

Een hert staat te drinken uit de rivier. Hij glimt van trots als hij in het water ziet hoe groot zijn gewei is. Daarentegen is hij over zijn belachelijk korte poten een stuk minder tevreden. Op dat moment komt er een jager met zijn honden aanzetten. Ze hebben het duidelijk op het hert voorzien. Hij rent zo snel als zijn poten hem kunnen dragen. Maar juist als hij gelooft aan zijn achtervolgers ontsnapt te zijn, raakt zijn gewei verstrikt in de bosjes en komt hij ten val.
“Ik ben verloren,” zegt hij. “Mijn berouw komt te laat. Ik heb mijn kwaliteiten onderschat en mijn gebreken de hemel in geprezen.”