Edzard Dideric – ESOPET (ofwel beestachtige fabels & fabelachtige beesten): DE ONTEVREDEN PAUW (58)

Een pauw zit zijn echtgenote de hele tijd aan haar kop te zeuren.
“Ik baal,” zegt hij, “zo ontzettend van die nachtegaal. Hij kan wel tien keer mooier zingen dan ik.”
“Onzin,” zegt ze, “jouw schoonheid is tenminste zichtbaar, bij de nachtegaal blijft hij verborgen in zijn keel.”
“Maar hoe kan het toch,” vraagt hij, “dat hij zoveel beter zingt?”
“Het is niet meer dan logisch,” antwoordt ze, “om het leven dragelijk te maken heeft God de talenten evenredig verdeeld. Jij bent knap, de zwaluw is snel, de nachtegaal kan fraai zingen, de duif is een toonbeeld van eenvoud, de arend is sterk, de vleermuis vliegt naakt in de schemering, de haan kraait en waakt gedurende de nachtelijke uren, de leeuwerik plukt de dag, iedereen doet waar hij goed in is. Dus wees nou maar gewoon tevreden met wat je hebt.”
Deze pauw is als de mens die altijd meer verlangt dan hem gegeven is.