EdoCos – Kathedraal van Doornen + Paradise FM – Herman van Bergen + Kees Broere – Op Curaçao 25 miljoen doornen + AD – Kathedraal opent 2020 + Dal* – Opgeruimd staat netjes

9 januari 2020Businessplan, Home, Interview, Locatie, Media, Video0

Kathedraal van Doornen Curaçao

Gepubliceerd op 1 jan. 2018

De Cathedral of Thorns (Kathedraal van Doornen) is een tien meter hoog labyrint en in 2015 het belangrijkste project van Fundashon di Artista. Het kunstwerk is ontworpen door de Nijmeegse kunstenaar Herman van Bergen, maar wordt onder andere gebouwd door werkloze Curaçaose jongeren op het terrein van de kunstgalerie Landhuis Bloemhof op Curaçao.

Reacties:
https://youtu.be/FlzvTZbgUpo

Herman van Bergen

Gepubliceerd op 17 mei 2019

Kunstenaar Herman van Bergen staat bekend om zijn ‘Kathedraal van Doornen‘. Samen met Curaçaose jongeren en met stichting Fundashon di Artista, bouwt Herman van Bergen aan deze kathedraal. Het is een duurzaam kunstwerk, met aandacht voor de destructieve en de creatieve kant van de mens. Een hommage aan de natuur, aan de Arawak indianen, die oorspronkelijk op ons eiland woonden, en aan de Afrikaanse slaven, die naar Curaçao werden verscheept. De Kathedraal van Doornen is een labyrint in de vorm van de bekende rotsformatie El Indjan. In deze video zie je een reportage over Herman.

Reacties:
https://youtu.be/s14eRDwaeLU

Op Curaçao staat een kathedraal van 25 miljoen doornen

In Willemstad bouwt kunstenaar Herman van Bergen (zelf zegt hij liever ‘maker‘) al jaren aan een Kathedraal van Doornen. Zo hoopt hij de op Curaçao gehate doornstruik om te zetten in ‘een object van liefde.’

Het begon allemaal met een lekke band. En met de vraag die toen, met binnensmonds gevloek, bij hem opkwam: ‘Waarom leef je eigenlijk, als je toch dood moet?’ Zoiets. Zoveel jaar later heeft hij het antwoord nog altijd niet. Maar wel een Kathedraal van. Doornen.

Herman van Bergen kan er om lachen, maar meent het tegelijk heel serieus. De 66 jarige kunstenaar (‘maker’ noemt hij zichzelf liever), in Nijmegen geboren en getogen en nu al een jaar of dertig wonend op het Caribische eiland Curaçao, steekt nog een zware Van Nelle op. ‘Marteltuig’, zegt hij dan.

Pardon? Nee, niet de shag. Hoewel. Die doornen, bedoelt hij. Lekke band dus. Van de meest voorkomende en meest nutteloze struik, waaraan iedereen wel een keer een wondje heeft overgehouden. ‘Een object van haat, zou je kunnen zeggen. Wat ik met dit werk tot een object van liefde omgevormd hoop te hebben.’

Daar heeft hij de afgelopen vijf jaar tijdens de bouw van de Kathedraal dan wel (even rekenen, ‘Je meent het?!’) zo’n 25 miljoen doornen voor nodig gehad. En Herman van Bergen niet alleen, zo is straks te zien. Zijn machtige kunstwerk, tot 10 meter hoog en met een vloeroppervlak van 400 vierkante meter, kent bijdragen van andere kunstenaars. Vele sponsoren droegen de kosten, zo’n half miljoen euro. En jongeren hielpen mee met de bouw.

Via ‘Reda Sosial’, een stichting voor sociale ontwikkeling en economische bedrijvigheid, droegen in totaal achttien kinderen tussen de 17 en 22 jaar bij aan het opzetten van de vele panelen, doornentak voor doornentak. Ontelbare liters houtlijm en vernis er op, en ook slijpen en slijpen. ‘Dropouts, tienermoeders, kleine boefjes: die jongeren kregen hier weer een kans. Er zijn er nu nog vijf hier aan het werk. Betaald natuurlijk.’ Net als die man van 62, die zich Doggis laat noemen, naar de vrijgezellennaam van zijn grootmoeder.

Doggis aan het werk (foto’s Guus Dobbelman)

Michelangelo

Doggis (foto Guus Dubbelman)

Zo’n 50 duizend mensen kwamen al kijken. Volgend jaar, op 2 februari 2020, wordt de Kathedraal officieel opengesteld. En ook dan zal hij nog niet helemaal af zijn, zoals dat grootse liefdesprojecten betaamt. Precies ja, denk maar aan de Sagrada Família van de fameuze Catalaanse architect Antoni Gaudí. En vergeef Van Bergen de vergelijking, maar tikte een paus ooit niet Michelangelo op de schouder, met de vraag wanneer hij nou eindelijk eens af zou zijn, die plafondschildering? ‘Als hij af is’, zei de kunstenaar droogjes.

Goed, we gaan binnen een kijkje nemen. De Kathedraal van Doornen is, naast veel andere dingen, een labyrint. ‘Net als het leven zelf, ja.’ Maar meteen ook een ode aan de vrije geest. Een plek dus waar vele verschillende culturen, godsdiensten en geschiedenissen samenkomen. Zoals die van de Caquetíos, de oorspronkelijke bewoners van Curaçao; ‘het verdorven paradijs’, zoals een dichtregel bij de ingang duidelijk maakt.

Van Bergens machtige kunstwerk is tot 10 meter hoog en heeft een vloeroppervlak van 400 vierkante meter.

Ambivalent

Herman van Bergen bij zijn Kathedraal (foto Guus Dubbelman)

Natuurlijk, dat is ook een dubbel gevoel. Marteltuig, die doornen, hij zei het al. ‘Die dubbelheid, die ambivalentie kennen we op het eiland maar al te goed. De gloed van de namiddagzon lijkt het allemaal zo mooi te maken, ook hier. Dan zou je zo’n muur van doornen wel willen omhelzen – alleen om dan ook te voelen hoeveel pijn daarin verborgen ligt.’ Maar al te lang moeten we daar dan weer niet om treuren, vindt de ‘maker’. Kom, er staat nog wat koffie.

Eigenlijk is hij kunstschilder, zegt de man, die al vijftien jaar geleden begon na te denken over zijn Kathedraal op de Academie voor beeldende kunsten, Arnhem. Hij studeerde trouwens ook antropologie, in elk geval tot zijn kandidaats. Die combinatie, met ook al die Caribische jaren, maakte hem tot wat hij nu is. Een man, die rondloopt, die nadenkt, en kunst maakt van spullen, die hij onderweg tegenkomt. ‘Mengen. Verbinden. Van dingen en van mensen. En je vooral niet door een te groot ego in de weg laten zitten.’

Ironisch wel, dat juist iemand, die vindt, dat christenen zich op plekken als Curaçao het meest hebben ‘misdragen’, zijn grootste werk een ‘Kathedraal’ noemt. ‘Ach, je moet het niet zien als een gebedshuis. Eerder als een denkhuis. Een plek, waar vele goden en alle mensen zich thuis kunnen voelen.’

Ooit zal hij niet meer aan zijn Kathedraal van Doornen bouwen. Wat dan? Herman van Bergen staart voor zich uit. ‘Ik ben hier zo langzamerhand wel mijn hele leven mee bezig, ja. Het slorpt alles op. Of ik hierna in een gat ga vallen? Ha! Vast wel: een heel kleurrijk gat.’

De Volkskrant, 24 december 2019

Reacties:

ambulant
27 december 2019 om 05:18
De feestelijke opening is met ballonnen.

De Rechtsstaat
26 december 2019 om 14:33
Was het de bedoeling, dat wij middels deze berichtgeving niet komen te weten, waar dit prachtkunstwerk staat?

William
26 december 2019 om 13:07|
Ga later erheen op het terrein van de Bloemhof.

William
26 december 2019 om 12:50
Interesting artwork.
Ga gauw kijken. Jammer van de opmerking van de notoire cultuurbarbaar!

Kaat
25 december 2019 om 19:01
Prachtig!

LaStiwz
25 december 2019 om 17:23
@Lapas: het verkopen is briljant.
Diegene, die koopt, heeft een schroefje los.
Maar gegarandeerd, dat alles gewoon een publiciteitsstunt was.

Wilma van Geemert
25 december 2019 om 16:33
Zo mooi! Ga allemaal kijken!

ericlapas
25 december 2019 om 14:12
Die kunstenaars hebben allemaal een schroefje los, laatst hebben ze in Miami een banaan aan een muur geplakt voor 150.000 dollar verkocht.

Trui
25 december 2019 om 12:20
Respect!

https://www.knipselkrant-curacao.com/volkskrant-op-curacao-staat-een-kathedraal-van-zon-25-miljoen-doornen/

Doornenkathedraal opent in 2020

Willemstad – Met prachtige foto’s van Guus Dubbelman is in een artikel van de hand van Kees Broere in de Volkskrant een reportage gemaakt over de Kathedraal van Doornen van Herman van Bergen.

Volgens het artikel zijn al zo’n 50 duizend mensen komen kijken en wordt de kathedraal het komende jaar op 2 februari 2020 officieel opengesteld.

De doornen moeten bewerkt worden voor ophanging (foto Guus Dubbelman)

Onder de kop ‘Op Curaçao staat een kathedraal van zo’n 25 miljoen doornen’ wordt het artikel als volgt ingeleid: “In Willemstad bouwt kunstenaar Herman van Bergen (zelf zegt hij liever ‘maker’) al jaren aan een kathedraal van doornen. Zo hoopt hij de op Curaçao gehate doornstruik om te zetten in ‘een object van liefde”, “Volgens Van Bergen begon het allemaal met een lekke band en de vraag, die bij hem opkwam: ‘Waarom hij eigenlijk leeft, als hij toch dood moet.’ Zoveel jaar later heeft hij het antwoord nog altijd niet. Maar wel een Kathedraal van Doornen.”

Een ode aan de vrije geest (foto Guus Dubbelman)
In de afgelopen vijf jaar heeft hij zo’n 25 miljoen doornen nodig gehad. Nu staat er een ‘machtig kunstwerk, tot 10 meter hoog en met een vloeroppervlak van 400 vierkante meter’. De kosten die opgebracht zijn door vele sponsoren bedragen ‘zo’n half miljoen euro’.

De Volkskrant: “Via ‘Reda Sosial’, droegen in totaal achttien kinderen tussen de 17 en 22 jaar bij aan het opzetten van de vele panelen, doornentak voor doornentak. Ontelbare liters houtlijm en vernis erop, en ook slijpen en slijpen. ‘Drop outs, tienermoeders, kleine boefjes: die jongeren kregen hier weer een kans. Er zijn er nu nog vijf hier aan het werk. Betaald natuurlijk’.”

En verder: “De Kathedraal van Doornen is, naast veel andere dingen, een labyrint. ‘Net als het leven zelf, ja.’ Maar meteen ook een ode aan de vrije geest. Een plek dus, waar vele verschillende culturen, godsdiensten en geschiedenissen samenkomen.“

Knipselkrant Curaçao, 28 december 2019

Reacties:

Abraham Mosse
29 december 2019 om 17:12
Deze doornen Kathedraal moet de Kathedraal worden voor verkeerde politieke leiders, waar ze in opgesloten kunnen worden en het doolhof zo maken, dat ze er nooit meer uit kunnen (geen uitgang). Opgeruimd staat netjes staat op het nep uitgang bord.

Ambulant
29 december 2019 om 16:01
Feestelijke opening met ballonnen.

https://antilliaansdagblad.com/curacao/20682-doornenkathedraal-opent-in-2020

https://www.knipselkrant-curacao.com/ad-doornenkathedraal-opent-in-2020