Dirk Kraak – Vissers zeer bezorgd over energietransitie + Nico & Thea van der Plas – Windmolens op zee

Vissers zeer bezorgd over energietransitie

Wij als vissers maken ons grote zorgen om de energietransitie op de Noordzee.

De snelheid, waarmee zaken gebeuren; de onvoorzichtigheid, waarmee de overheid vergunningen verstrekt voor het bouwen van windparken zonder te weten wat de effecten zullen zijn op het leven in zee. Vissers worden door de energietransitie op zee driemaal geraakt.

Ten eerste worden wij van onze visgronden verstoten door de ruimte, die windturbines innemen. Ten tweede is er de natuurcompensatie, die natuurorganisaties eisen. Ten derde is niet duidelijk welke gevolgen de windindustrie op de visbestanden zal hebben. Want als visbestanden af zullen nemen krijgt de visserman wederom de rekening gepresenteerd.

De natuurcompensatie neemt ook een groot deel van onze beste visgronden weg in de vorm van natuurgebieden, die gesloten zijn voor visserij. Vaak is zeer onduidelijk wat men wil herstellen of beschermen. Daarnaast is in de praktijk gebleken, dat gebieden sluiten doorgaans contraproductief werkt.

De enorme dynamiek van de Noordzee kun je niet in gebieden vastleggen. De visserij maakt al eeuwenlang deel uit van die Noordzee. Er zijn gebieden, die dus al eeuwenlang worden bewerkt. Daardoor is een wisselwerking tussen visserij en natuur ontstaan; een circulair proces. Die wisselwerking heeft al heel lang een plaats weten te veroveren in de dynamiek van de Noordzee. Bij wijziging daarin kunnen ongewenste effecten optreden.

De visserman moet inleveren. Hij is de indiaan, die wordt verjaagd van zijn visgronden en daarvoor dient hij gecompenseerd te worden. Niet om te stoppen met vissen, maar door een stimulans om op een andere manier te vissen in een zee, die alsmaar kleiner wordt. Dat kan met innovatieve schepen en vismethodes, maar daar hangt een prijskaartje aan. De vlootomvang zal hierdoor moeten krimpen. Voor bedrijven, die het niet meer zien zitten, zal een royale uitkoopmogelijkheid aanwezig moeten zijn. Het is niet meer dan humaan om onze vissers te helpen in deze moeilijke tijden. De overheid heeft tot nu toe dit positieve proces ondersteund. Maar nu de uitwerking moet plaatsvinden komen de natuurorganisaties met hun eisenpakket! Schaamteloos, dat onze overheid deze eisen nog serieus overweegt te benutten, om het schadefonds voor vissers als dwangmiddel te gebruiken, om natuurorganisaties hun zin te geven. De organisaties willen nog meer gebieden aan de visserman ontzeggen.

De vissers vinden, dat de grens is bereikt. Want hoe leg je dit uit aan je opvolgers of opvarenden, die voor een toekomst in de visserij hebben gekozen, duizenden euro’s hebben betaald voor hun opleiding en de nu de zorg voor hun gezinnen dragen?

Vissers en boeren dragen zorg voor de eerste levensbehoefte: voedsel. We zorgen ook voor de natuur. Dat wordt bewezen door het goede niveau van de visbestanden.

Dirk Kraak is bestuurder van de actiegroep voor vissers Eendracht Maakt Kracht. EMK pleit voor een gezonde zee.

Helderse Courant, 20 juli 2019

https://www.noordhollandsdagblad.nl/regio/noordkop

Windmolens op zee

Met de opkomst van meer windmolenparken zien wij veranderingen komen. Aan de rand van de parken vinden wij veel dode bruinvissen, die in ontbonden staat zijn. We zijn met deze vragen naar de Raad van State gegaan. En daar gevraagd om onderzoek voordat de Noordzee volgebouwd wordt met deze parken.

Ook hebben we gevraagd om de uitkomst van deze onderzoeken bekend te maken. Zodat het Nederlandse volk weet waarvoor ze kiest. Dat is afgewezen, omdat windenergie volgens de minister voorrang krijgt, op alle andere activiteiten. En dat dus zonder enig onderzoek. De keuze is gemaakt, dat multinationals voorrang krijgen op de Noordzee over de rug van kleine hardwerkende Nederlandse vissers.

Zelfs de aanvraag om met een pilot te experimenteren om met korven te vissen op krab en kreeft, die wel voorkomen in de parken is de kleine visserman geweigerd.

Toen gesproken werd over de eerste windmolenparken op zee werd gezegd, dat het de broedkamers van de Noordzee zouden worden. Daar word niet meer over gesproken. Er word nu gesproken over natuurherstel. De politiek heeft een grote mond als het over het regenwoud gaat, maar van de Noordzee wordt zonder na te denken een industriegebied gemaakt.

NICO & THEA VAN DER PLAS
Rederij J. van der Plas en Zn bv

Helderse Courant, 20 juli 2019

https://www.noordhollandsdagblad.nl/regio/noordkop

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Dirk+Kraak
https://robscholtemuseum.nl/?s=energietransitie
https://robscholtemuseum.nl/?s=windmolens+op+zee