Het in de Ban Doen van Bepaalde Woorden of Termen is Complex en ligt Gevoelig. Daarom duurde het 25 Jaar, voordat de Term ‘Tot Slaaf Gemaakte Mensen’ Op Genomen werd in het Stijlboek van De Volkskrant.

Met Gras Groene Acrylverf schilderde Kunstenaar Rob Scholte in 1997 een affiche na uit 1853, waarin een Amerikaanse Slaven Handelaar 1.250 Dollar biedt voor Young Women Negroes. De Naam van de Slaven Handelaar verandert hij Provocatief in ‘Rob Scholte’ en het jaartal in 1997, om zich vervolgens te verbazen over het Uit Blijven van Publieke Ophef. ‘Het is een Verschrikkelijk Schilderij, dat Vragen oproept rond Moraliteit, waar aan je Niet Voorbij kunt gaan’, benadrukt hij in een Interview. Voor een Expositie in Museum De Fundatie in Zwolle wordt voor Jeugdige Bezoekers een Uitleg geschreven: ‘Er waren Vroeger Veel Nederlanders, die Tot Slaaf Gemaakten Kochten en Verkochten. (…) Je krijgt een Rot Gevoel van dit Schilderij.’

Dat is dus 25 Jaar Geleden en Voor Zo Ver ik kan na gaan, de Eerste Keer, dat ‘Tot Slaaf Gemaakten’ in een Nederlands Talige Publicatie als Zelfstandig Naamwoord wordt gebruikt als Alternatief voor ‘Slaven.’ Toch zal het tot 2013 duren, voordat de Term op deze Manier in De Volkskrant terecht komt. Niet uit de Mond van een Verslaggever of Redacteur, maar door een Geïnterviewde Urwin Vyent, destijds Stad Deel Wethouder in Amsterdam Zuid Oost en Geboren in het District Para in Suriname. Nog Eens Drie Jaar Later vraagt een Lezer, of de Krant de Term Slaven voortaan wil vermijden. ‘Beter kunt U gebruik maken van ‘Tot Slaaf Gemaakten’.‘ Twee Andere Lezers laten Direct weten dit Flauwekul te vinden. Velen zijn Niet tot Slaaf Gemaakt, maar daar in Geboren, wordt opgemerkt. Bovendien ‘Slachtofferschap is Niet Erfelijk en een Ieder is Verantwoordelijk voor Z N Eigen Daden.’ Ook Later klinkt in de Brieven Rubriek Verzet over de ‘Pedante’ Wijziging, die zelfs als ‘Wurg Greep van de Woke Beweging’ wordt af gedaan.

Eerste Artikel

Pas in 2018 verschijnt in deze Krant het Eerste Redactionele Artikel waarin bij de Taal Kundige Keuze tussen Slaaf en Slaaf Gemaakt wordt Stil Gestaan. Opnieuw Niet in Reflectie op het Eigen Taal Gebruik, maar in een Artikel over hoe Nederlandse Musea omgaan met Identiteit Gevoelige Termen, waaronder ook ‘Neger’, ‘Primitief’ en ‘Blank’. Daarvoor is een Taal Gids Opgesteld door het Nationaal Museum van Wereld Culturen waarvan de Makers worden Geïnterviewd.

Het Woord ‘Slaaf’ wordt in deze Taal Gids Niet Volledig in de Ban Gedaan. Wel wordt Voorkeur Uitgesproken voor ‘Tot Slaaf Gemaakte’. Dat is Inderdaad een Lange en Slecht Lopende Vertaling van het Engels Amerikaans Politiek Correcte Woord Enslaved, erkent de Museum Researcher. Hij noemt Het een ‘Onhandig, Ongemakkelijk Woord, dat je Telkens herinnert aan het Ongerijmde van Slavernij.’ Zijn Collega ‘Wij krijgen hier in het Tropen Museum Jaarlijks zo N 30 Duizend Kinderen over de Vloer. Die zullen door dit Woord Eerder denken. Hee, ‘Tot Slaaf Gemáákt’, daar zit ook Iemand in die Handelt. Die een Ander van zijn Vrijheid Berooft.’

Dat Laatste is natuurlijk de Kern. Het Nieuwe Begrip benadrukt, dat Iemand de Vrijheid Actief is ontnomen. Het heeft Lang Geduurd, maar Afgelopen Week heeft deze Verandering ook Officieel het Stijl Boek van De Volkskrant bereikt. Het Online Document  waarin de Redactie Haar Taal Kundige Keuzes bepaalt. Veel Redacteuren waren de Afgelopen Jaren al Voorzichtig geworden met ‘Slaaf’. Bij het Begin van de Serie ‘Wie zijn mijn Voor Ouders?’ plaatste de Redactie afgelopen februari al een Verantwoording, waar in als Regel werd Gekozen voor ‘Tot Slaaf Gemaakte Mensen’. De Toe Voeging ‘Mensen’ beviel ter Redactie Niet Iedereen. Journalisten zijn Getraind om Overbodige Woorden Weg te laten en Natuurlijk betreft het Hier Mensen. Drie Woorden in Plaats van Één is Bovendien Al een Achteruitgang, laat staan Viér. Die Variant werd het dus Niet.

Dat de Krant na 25 Jaar Taal Verandering zich eindelijk vastlegt is geen dag te vroeg, zou je kunnen zeggen. Toch is dat Niet mijn Conclusie. De Ontleding van deze Verandering laat zien, dat het Soms Niet Verkeerd is Om de Tijd te Nemen. Het Stijl Boek is er Open Hartig over. Taal Kundig is er Geen Reden om ‘Slaaf’ in de Ban te doen, omdat het Woorden Boek al zegt, dat het Mensen betreft, die ‘Ge­heel Af­han­ke­lijk of het Wil­lo­ze Werk­tuig zijn van een An­der.’ Het gaat om Taal Gevoel. Het Botte ’Slaaf’ in de Betekenis van ‘Willoos Werktuig’ is in de Context van de Kolonisatie Geschiedenis voor een Groep Taal Gebruikers Onacceptabel geworden. Die Taal Gebruikers zijn ook Onze Lezers. Dus houden we daar Rekening mee.

Niet Blank maar Wit

Het Stijl Boek is Niet Altijd Zo Traag. Jaren Geleden adviseerde het al het Gebruik van ‘Wit’ in plaats ‘Blank’ als Huid Kleur en ook ‘Neger’ is Al Lang uit het Vocabulaire van de Redactie verbannen. Blank heeft een Associatie van Onbesmet en Onschuld, en ‘Neger’ werd Vaak Gebruikt als Racistisch Scheld Woord. Ook dit gebeurde op Taal Gevoel, maar Duidelijk met Minder Moeite dan ‘Slaaf’.

Soms loopt het Stijl Boek zelfs Voor Uit op Taal Kwesties, die volgens mij nog Volop in Ontwikkeling zijn. Zo is er de Introductie van de Begrippen ‘Hen’ of ‘Hun’ voor Non Binaire Personen als Vervanging van ‘Hij’ of ‘Zij’. Citaat ‘Nu ‘Hen’ door Non Binaire Mensen zelf Het Meest wordt gebezigd en als Gender Neutraal Voornaam Woord het Gangbaarst is, zal De Volkskrant deze Term – indien Gewenst – gebruiken. Hen wordt net als Zij | Hij Enkel Voudig gebruikt, dus ‘Hen Loopt’.’

Het is te Prijzen, dat de Krant ook deze Taal Gebruikers tegemoet wil komen. Zelf denk ik, dat het Taal Gevoel tegen de Hen Oplossing nog ‘Nee’ zegt. Het Stijl Boek wilde echter ‘Recht Doen aan de Herkenbaarheid van Non Binaire Personen’ en adviseert Redacteuren de Verwarring rond Zinnen als ‘Hen Loopt’ te Verminderen door er Zo Veel Mogelijk Omheen te Schrijven. Net als Aanvankelijk bij ‘Slaaf’ zullen Redacteuren dus Allerlei Varianten bedenken om ‘Hen’ te Vermijden en toch Recht te doen aan Gevoeligheden van een Minderheid Groep. Dat lijkt me Prima, en zou als Tussen Oplossing Waarschijnlijk ook Voldoende zijn geweest.

In de Brieven, die ik Hier Over krijg, wordt de Erkenning in het Stijl Boek ook Nauwelijks Gevierd als Overwinning. Daarin wordt Vooral Getreurd over de Denigrerende Toon, die Enkele Columnisten of Opinie Schrijvers blijven aanslaan over Gender Kwesties. Zij hebben die Vrijheid, is mijn Antwoord, maar zijn Niet Representatief voor de Manier, waarop de Redactie over deze Onderwerpen schrijft. Over Transgenders bij Voorbeeld (Herstel het Stijl Boek spreekt over Transgender Personen, Mensen) maakt de Redactie Al Bijna Vijftien Jaar Informatieve en Respect Volle Verhalen. Terug Kijkend liep de Krant Zelfs Voorop in de Emancipatie van deze Groep. Woord Gebruik Alleen is Niet Zalig Makend.