Cor de Boer – Cartoon + NHD – Lezers schrijven + Hedzer Faber – Gorter tapes: er is geen paragraaf gezet + Idem

5 augustus 2017Businessplan, Home, Interview, Locatie, Media, Portretten1

Lezers schrijven

Helderse Courant, 5 augustus 2017

https://www.noordhollandsdagblad.nl/den-helder-eo

Gorter tapes: er is geen paraaf gezet

Hij bestaat niet: het originele document, waarop oud wethouder Geurt Visser (en overigens ook collega Dirk Pastoor) zou hebben getekend voor akkoord met een last onder dwangsom voor kunstenaar Dirk Gorter.

Tijdens een zitting van de commissie Beroep en Bezwaar was een juriste van de gemeente daar heel helder over. Die parafen zijn digitaal gezet en niet door de wethouders zelf. Een gesprek, dat woord voor woord is vastgelegd door Dirk Gorter. De redactie beschikt over deze ’Gorter tapes’ (zie de transcriptie onderaan dit artikel).

Daarin wordt een procedé geschetst, waarbij wethouders ook mondeling of met een mailtje hun akkoord kunnen doorgeven. Ambtenaren verwerken dit door een digitale paraaf op het parafen blad te plakken. Bij voldoende parafen voor akkoord (en geen voor ’bespreken’) wordt zo’n kwestie dan onbesproken door de collegevergadering geleid. Desgevraagd bevestigt hoofd communicatie Arjan Dekker van de gemeente, dat die werkwijze inderdaad gebruikelijk is. “Maar of dat in dit specifieke geval gebeurd is, weet ik niet.”

Doorbraak

Geurt Visser heeft steeds gezegd, dat hij zijn akkoord nooit zou hebben gegeven en dat zijn paraaf moet zijn vervalst. Dat laatste is met deze geluidsopnamen niet aangetoond. Toch noemt hij de ’tapes’ in een reactie ’een doorbraak’.

“Ik ben opgelucht. Zie je nou, dat ik niet gek ben? Er is in de media gezegd ’meneer Visser heeft wel een paraaf gezet, maar is dat vergeten’. Maar meneer Visser heeft ze allemaal op een rijtje. Tegelijk ben ik ook geschrokken, want ik heb nooit iets gemerkt van deze werkwijze. Mij is nooit gezegd, dat het ook met een mailtje kon, bijvoorbeeld. En zo kun je een besluit er wel heel makkelijk door krijgen. Want in de collegevergadering wordt echt niet meer in detail stil gestaan bij de akkoordlijst.”

Dus wordt in de praktijk dat parafen blad wel het besluit, aldus Visser. “En hoeveel meer is dit nou gebeurd? Ik weet het van de zaak Gorter en van Kareltje Schmitz (over een dwangsom van café ’t Ankertje, red.), toevallig, omdat zij dicht bij de Stadspartij staan en aan de bel trokken. Maar van hoeveel zaken komen we er nooit achter?”

In dit geval kwam de kwestie aan het rollen, toen Gorter de documenten over zijn dwangsom opvroeg met een beroep op de Wet Openbaarheid Bestuur. Hij zag de krabbel van zijn voormalig huisgenoot Geurt Visser en ontstak in woede. Visser: “Hij belde me op in het weekend en riep ’G.V.D. Geurt! Je zei dat je niet getekend had’. Ik wist niet wat ik hoorde.”

Ook Dirk Pastoor ontkende te hebben getekend en was daar boos over. Hij zegt, dat hij niet eens was met de aanschrijving, ’maar het college met een mond spreekt’.

’Onwettig’

Gorters adviseur en woordvoerder in de zaak is Remco Duijnker. Voormalig ambtenaar van de gemeentelijke afdeling handhaving, die over dwangsommen gaat, oud OR voorzitter en lijsttrekker voor de Senioren partij bij de komende raadsverkiezingen. Volgens hem is deze werkwijze zelfs onwettig.

Duijnker: “Volgens de Wet Elektronische Handtekeningen mag je bekrachtigen met een digitale handtekening, maar dan moet dat altijd direct terug te voeren zijn op de persoon van wie de handtekening is. Dus bijvoorbeeld met een persoonlijk wachtwoord. Maar zoals er nu gewerkt wordt, is vragen om problemen. Als een hoge ambtenaar zijn zin wil doorzetten, kan hij tegen collega’s zeggen ’ik kwam wethouders X en Y tegen en ze zijn akkoord, hoor’. Dan komen die krabbels er op, daar twijfel ik niet aan.”

Gemeentewoordvoerder Dekker bestrijdt, dat er sprake zou zijn van een onwettige situatie. “Omdat dit parafen blad geen besluit is. Er wordt geen besluit bekrachtigd met deze parafen. Dat gebeurt in de collegevergadering.”

Transcriptie Gorter tapes

Tijdens een zitting van de commissie Beroep en Bezwaar probeerde kunstenaar Dirk Gorter boven water te krijgen, of er parafen zijn vervalst in aanloop naar het besluit tot een last onder dwangsom aan zijn adres. Hij maakte geluidsopnamen van die zitting, die in bezit zijn van de redactie. In deze cruciale passages blijkt het ’in pen getekende origineel’ van het parafen blad, waar het al maanden over gaat, niet te bestaan.

Remco Duijnker (woordvoerder Dirk Gorter): “Wij zouden het erg op prijs stellen als deze procedure even wordt aangehouden, zodat we dit even op ons gemak kunnen bekijken. Kijk, in een normale procedure komt dit niet voor. Dan zie je de stukken en denk je: ’Ok, dit is door verweerder aangeleverd’, je twijfelt niet aan de echtheid. Maar ja, wij hebben inmiddels al de ervaring dat de echtheid van documenten zeer twijfelachtig is in deze organisatie. Dus wij leggen hier gewoon een heel belangrijke vraag neer: dat we dat graag willen verifiëren. We willen het gewoon zien. Het originele stuk, met pen getekend.”

Secretaris: “Zullen we een reactie vragen?”

Jurist gemeente: “Ja, eh, die is er niet. Die is er niet. Nee, daar kan ik heel simpel over zijn. Die is er niet. Maar dat kan ik ook uitleggen, want dat is…”

Voorzitter: “Oh, oh, maar u zegt het getekende… er is geen getekend…”

Jurist gemeente: “Er is geen eh, eh, versie met een originele, met pen getekende paraaf.”

Voorzitter: “Oké.”

Jurist gemeente: “Ehm, dan ga ik even uitleggen hoe het zit met de besluitvormingsprocedure binnen onze gemeente. Er wordt een advies opgesteld vanuit de organisatie. Dat advies wordt doorgestuurd naar de concernstaf. Die legt het vervolgens voor aan de betreffende collegehouders. D’r wordt gewezen op het feit, dat op het ene besluit zouden staan drie parafen en in het verweerschrift in het kader van de WOB procedure staan vier parafen; dat is juist. Bij de een staan namelijk drie parafen, omdat dat portefeuille houders zijn. Er is namelijk nog een extra paraaf en dat is van de gemeentesecretaris. De gemeentesecretaris gaat altijd eerst akkoord met een advies, vervolgens wordt ie neergelegd bij de collegeleden en de portefeuillehouder. Een aantal dagen liggen de adviezen klaar om bekeken te worden door de wethouders en de burgemeester. Als zij akkoord zijn met de besluitvorming, zoals die is verwoord in het advies, dan wordt dat doorgegeven. Dan wordt er een, ja, een digitale paraaf, zoals u dat noemt, wordt in het advies gezet, en vervolgens komt het advies – bij zoveel digitale parafen, en dat is vanaf drie – komt het op de stapel van parafen besluiten. Dan is er dus nog geen besluit genomen, dat betekent alleen, dat het geen bespreekpunt is in de collegevergadering, die aanstaande is. Het moment, dat er een iemand zegt – een wethouder of de burgemeester – van ’nee, ik wil dit punt bespreken in het college’, dan komt er een paraaf bij ’bespreken’ te staan en dan staat het op de eerst volgende collegevergadering om echt te bespreken. Alle stukken, die staan op de parafen lijst, die komen tijdens de besluitvormingsprocedure, worden die opgesomd als zijnde op zich akkoord, maar wel worden ze nog eens een keer herhaald. En de zaken, die als bespreken staan, worden ook daadwerkelijk besproken. En aan het eind van de vergadering volgen dan de besluiten. (…) En dat is het daadwerkelijke besluit, dat door het college uiteindelijk genomen ís. Dus de parafen, die op het advies staan, die geven alleen aan, dat die niet besproken wordt in de collegevergadering. Het definitieve besluit is, in dit geval pas de dinsdag erop (na het aanbrengen van de parafen, red.). Dus er is geen advies met een met pen geschreven handtekening van de mensen, die…”

Voorzitter: “D’r is er alleen eentje, dus, digitaal. Die ook in het dossier zit, zeg maar, die u ook heeft ontvangen.”

Jurist gemeente: “Ja.”

Noordhollands Dagblad, 5 augustus 2017, 7:00

https://www.noordhollandsdagblad.nl/playlist/den-helder-uitgelicht/artikel/gortertapes-er-geen-paraaf-gezet

Gorter tapes: er is geen paragraaf gezet