Boekmeter – Muze
Arkadi
geplaatst op 5 juli 2007, 23:05 uur
In De Site > Gebruikers > Schrijf zelf eens wat:
Gezien de geschiedenis en heden hoef je als Muze geen beeldschone vrouw te zijn, onderlegd te zijn in literatuur en de schone kunsten, die getalenteerde mannen inspireert tot het scheppen van meesterwerken. Zo eentje die de hartstocht weet aan te wakkeren, veel maar nooit alles geeft en altijd een tikje onbereikbaar zal blijven. Raadselachtig als een sfinx.
Lijkt me als vrouw een prachtig ideaal beeld maar het is veel makkelijker dan dat.
Volgens mij zijn de de heren niet dungezaaid maar de vrouwen.
————————————————————————-
Asmahan
geplaatst op 5 juli 2007, 23:08 uur
Als het zo makkelijk is, zou je zeggen dat de vrouwen voor het oprapen liggen. De crux is dat de kunstenaar nét die ene vrouw kiest en haar tot een mysterie maakt. Of ze dat in werkelijkheid ook is, is natuurlijk maar de vraag. Bij het archetype van de inspirerende Muze, zie ik toch wel een betoverende vrouw. Vandaar.
————————————————————————-
Arkadi
geplaatst op 5 juli 2007, 23:18 uur
Ik snap (en zo zie ik het ook) dat een Muze een betoverende vrouw is en zo zou het ook moeten zijn.
Ik denk alleen dat mannelijke kunstenaars van vroeger en vooral heden genoegen nemen met veel minder en al snel iemand als Muze noemen.
Ik denk dat de kunstenaar tegenwoordig niet meer kiest maar blij is als hij een vrouwelijke inspiratiebron voor zijn kiezen krijgt en dat dan maar zijn muze noemt.
————————————————————————-
Asmahan
geplaatst op 5 juli 2007, 23:19 uur
En dat is zeer kwalijk!
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 5 juli 2007, 23:19 uur
Arkadi schreef:
Volgens mij zijn de de heren niet dungezaaid maar de vrouwen.
————————————————————————-
Asmahan
geplaatst op 5 juli 2007, 23:25 uur
Ik zie ook niet echt een onsterfelijk gedicht verschijnen over de breezahslet.
Dat wordt toch al snel banaal:
Breezahslet
Goed in bed
Ze doet het allemaal
Maar is beroerd in taal
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 5 juli 2007, 23:25 uur
Arkadi schreef:
Ik denk dat de kunstenaar tegenwoordig niet meer kiest maar blij is als hij een vrouwelijke inspiratiebron voor zijn kiezen krijgt en dat dan maar zijn muze noemt.
Als wie dan ook iemand voor zijn kiezen krijgt lijkt me dat géén inspiratiebron, voor een kunstenaar al helemaal geen muze.
Heb je voorbeelden???
————————————————————————-
Arkadi
geplaatst op 5 juli 2007, 23:29 uur
Eerste die me binnen schiet is Rob scholte met als muze Micky hoogendijk.
Tsja als dat al een muze is….
————————————————————————-
Asmahan
geplaatst op 5 juli 2007, 23:34 uur
Cicciolina van Jef Koons doet het ook niet voor mij.
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 5 juli 2007, 23:34 uur
Arkadi schreef:
Eerste die me binnen schiet is Rob scholte met als muze Micky hoogendijk.
Tsja als dat al een muze is….
Ik was eigenlijk van plan af te sluiten maar het wordt hier veel te interessant en moet Kader Abdolah helaas wachten:
Ik heb alle feiten even niet op een rijtje, had Rob Scholte niet een ongeluk gekregen en speelde Mickey in een soap? Wat deed Rob ook alweer?
————————————————————————-
Arkadi
geplaatst op 5 juli 2007, 23:36 uur
Ja scholte was het doelwit in een bomaanslag en advocaat Hammerstein zou hier betrokken bij zijn.
En ja Mickey speelde ook in een soap.
Maar Scholte noemde haar zijn muze hoewel het later is stuk gelopen.
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 5 juli 2007, 23:37 uur
Asmahan schreef:
Cicciolina van Jef Koons doet het ook niet voor mij.
Ja, één blik en ik denk, tragisch…
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 5 juli 2007, 23:37 uur
Arkadi schreef:
Ja scholte was het doelwit in een bomaanslag en advocaat Hammerstein zou hier betrokken bij zijn.
En ja Mickey speelde ook in een soap.
Maar Scholte noemde haar zijn muze hoewel het later is stuk gelopen.
Wat deed hij ook alweer. En wáárom noemde hij haar zijn muze?
————————————————————————-
Asmahan
geplaatst op 5 juli 2007, 23:40 uur
Wie ik dan weer wel een echte Muze vind, al is ze er net als Cicciolina niet meer: Edie Sedgwick. Gaf een nieuwe boost aan de mode, kon prachtig tekenen, en hing met verve the poor little rich girl uit. Bob Dylan schreef Leopard Pill Box Hat, Like A Rolling Stone en volgens mij ook Just Like A Woman voor (of over) haar. En ze is de Femme Fatale van The Velvet Underground.
————————————————————————-
Asmahan
geplaatst op 5 juli 2007, 23:43 uur
Of Patty Boyd, die getrouwd was met George Harisson. Eric Clapton was hopeloos verliefd en schreef Layla voor haar. Ze had het door en langzaam maar zeker groeiden ze naar elkaar toe. Ze trouwden en Clapton scheef Wonderful Tonight voor haar. Misschien nog wel meer, maar dat kan ik zo niet oplepelen.
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 5 juli 2007, 23:43 uur
Asmahan schreef:
Wie ik dan weer wel een echte Muze vind, al is ze er net als Cicciolina niet meer: Edie Sedgwick.
Schaam, schaam, ik ken haar niet, maar het klinkt inderdaad als een muze
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 5 juli 2007, 23:43 uur
Asmahan schreef:
Of Patty Boyd die getrouwd was met George Harisson. Eric Clapton was hopeloos verliefd en schreef Layla voor haar. Ze had het door en langzaam maar zeker groeiden ze naar elkaar toe. Ze trouwden en Clapton scheef Wonderful Tonight voor haar. Misschien nog wel meer, maar dat kan ik zo niet oplepelen.
Jaaa!!!
————————————————————————-
Asmahan
geplaatst op 5 juli 2007, 23:44 uur
Google-away
————————————————————————-
Arkadi
geplaatst op 5 juli 2007, 23:45 uur
psyche schreef:
Arkadi schreef:
(quote)
Wat deed hij ook alweer. En wáárom noemde hij haar zijn muze?
Scholte was een beeldenaar in de zins van het woord. Hij ontmoette Hoogendijk in 1990 ofzo tewijl zij al een soapie was.
Hij noemde haar zijn muze waarom is nooit duidelijk geworden.
Hoogendijk heeft later wel misbruik van het gebeuren gemaakt om haar persoon te doen laten stijgen(bekendheid)/
Aparte is dat de bomaanslag viel op de 50 jarige herdenking van Nagasaki terwijl Scholte net een opdracht uit Japan had gemaakt.
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 5 juli 2007, 23:45 uur
Asmahan schreef:
Google-away
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 5 juli 2007, 23:51 uur
Arkadi schreef:
Scholte was een beeldenaar in de zins van het woord. Hij ontmoette Hoogendijk in 1990 ofzo tewijl zij al een soapie was.
Hij noemde haar zijn muze waarom is nooit duidelijk geworden.
Hoogendijk heeft later wel misbruik van het gebeuren gemaakt om haar persoon te doen laten stijgen(bekendheid)/
Aparte is dat de bomaanslag viel op de 50 jarige herdenking van Nagasaki terwijl Scholte net een opdracht uit Japan had gemaakt.
Ja kijk, ik vind dit moeilijk. Ook al was Mickey een soapie, kennelijk zag Scholte íets in haar. Als ik haar af en toe op het tv scherm zie denk ik niet o jee, dom wicht. Wat vaak het vignet is dat een soapie krijgt, al dan niet terecht .
Misbruik maken als muze vind ik dan weer niet passen, maar misschien is dat persoonlijk. Trouwens, wat is misbruik?
Juist dat laatste, intrigeert mij, wel toevallig en wat zag Scholte dan (wat wij niet weten)?
————————————————————————-
Arkadi
geplaatst op 5 juli 2007, 23:54 uur
Ja tuurlijk zo kan je het zien: We weten niet wat Scholte zag.
Maar m.i. heeft ze misbruik van de situatie gemaakt door zichzelf weer in de schijnwerpers te plaatsen. Volgens mij ook dmv een boek.
Dat is m.i een muze niet waardig.
————————————————————————-
Asmahan
geplaatst op 6 juli 2007, 0:00 uur
Op het ‘Schrijf zelf wat topic’ heb ik een stuk geplaatst. Er ontstond een interessante discussie, helaas niet op de juiste plek. Daarom hier een topic om verder van gedachten te wisselen.
Ter inleiding plaats ik het stuk:
MUZE
Zodra je een beetje behoorlijk kunt praten, volgt onvermijdelijk de vraag wat je later wilt worden. Kinderen omarmen het cliché en ik kwam monter op de proppen met beroepen als stewardess, zangeres en actrice. Nadat ik de gelegenheid had gekregen er beter over na te denken, wist ik wat ik wilde zijn: een Muze.
Een beeldschone vrouw, onderlegd in literatuur en de schone kunsten, die getalenteerde mannen inspireert tot het scheppen van meesterwerken. Zo eentje die de hartstocht weet aan te wakkeren, veel maar nooit alles geeft en altijd een tikje onbereikbaar zal blijven. Raadselachtig als een sfinx.
Daar kun je niet mee aankomen bij je decaan. Hij zou met de handen in het haar zitten. Er is nu eenmaal geen Muze-opleiding. Je bent afhankelijk van een welwillend kunstenaar, die in jou de belichaming van het Ideaal meent te zien. Ze zijn dun gezaaid, dergelijke heren. Ik kan het weten. Heb naarstig gezocht, maar niet gevonden.
Wanneer je wensen niet vervuld worden, kun je je behelpen met dromerijen. Verhalen geven stof tot fantasie. Ik stortte mij dan ook op de biografieën van gerenomeerde Muzen. Suzanne Valadon, schilderes en minnares van zowel Toulouse-Lautrec als Satie. Niet de minsten. Lautrec vereeuwigde haar in schilderijen, Satie gaf haar het koosnaampje Piqui. Wie weet tot welke composities zij hem heeft gebracht.
Lou Salomé was een professional. Nietzsche, Rée en Rilke vielen spontaan op de knieën. Er is een foto bewaard gebleven waarop Nietzsche en Rée ingespannen staan voor een wagen, terwijl Salomé op de bok zit. Glimmend van machtswellust laat ze een zweep zien. Zij wel!
Alma Mahler en Clara Schumann waren befaamd om hun schoonheid en talent. Hoewel Muzen van formaat, leefden ze in de schaduw van hun muzikale echtgenoten. Ten onrechte, zij schreven beide prachtige liederen. Niet zelden streek hun eega met de eer, het was niet gebruikelijk de composities van een vrouw au sérieux te nemen. Alma en Clara hebben zeer geleden onder deze miskenning. Een smet op hun Muzenbestaan.
Dichter bij huis vinden we Annemarie Nauta, die model stond voor Olga uit Turks Fruit. De tweede vrouw van Jan Wolkers. In Werkkleding zijn foto’s van haar afgedrukt. Trots en kwetsbaar tegelijk kijkt ze in de lens. Alsof ze in de gaten had dat ze geschiedenis zou schrijven.
De meest romantische Muze van allemaal is Elisabeth Siddal. Een afwezige schone met weelderige rode lokken, die de wereld afwees en liever in haar eigen universum vertoefde. Prerafaëliet Rossetti wist haar uiteindelijk te veroveren. Siddal vertegenwoordigde het romantische vrouwbeeld. Ze had een sereen gezicht en droeg een engelachtige belofte met zich mee. Waar zou ze aan denken? Wie zou haar kunnen benaderen?
Zoals het een Muze betaamt, stierf Elisabeth Siddal op tragische wijze. Een overdosis laudanum werd haar fataal. Ze werd begraven, Rossetti verborg al zijn gedichten in haar rode haar. Samen naar de eeuwigheid. Hij mocht Elisabeth kwijt zijn, de verloren gedichten werden een obsessie. Ze moesten terug!
Rossetti kwam tot een even luguber als moedig besluit. De kist werd geopend en de verzen gered. Door een wonder was het lichaam intact gebleven, Elisabeth lag als in diepe slaap. Bovendien was de kist gevuld met gouden haar, het was na haar dood blijven groeien. Een ware ode aan de schoonheid.
Wie zijn levenslust wil behouden, doet er goed aan de hoop nooit op te geven. Dus mocht er een schilder, een muzikant, een dichter zijn die naar een Muze hunkert: ik sta geheel tot uw beschikking.
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 6 juli 2007, 0:06 uur
Mooi Asmahan, dan ga ik nu echt zo afsluiten en dromen over muzen…
————————————————————————-
Arkadi
geplaatst op 6 juli 2007, 0:11 uur
Kom ook hier later op terug want ik vind het een bijster interessant onderwerp.
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 7 juli 2007, 20:01 uur
ik ben opgegroeid met deze reproduktie in een kamer van mijn ouderlijk huis
Heb vanmiddag de film ‘Girl wirh a Pearl Earring’ gezien, het meisje Griet vind ik wel een Muze. Mooie film. Ik vraag me af of er iets over dit schilderij geschreven is, over Johannes Vermeer en Griet.
————————————————————————-
Zelva (moderator)
geplaatst op 8 juli 2007, 1:04 uur
Ik vraag me af of er iets over dit schilderij geschreven is, over Johannes Vermeer en Griet.
Ik denk het wel.
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 8 juli 2007, 11:20 uur
Zelva schreef:
(quote)
Ik denk het wel.
Dankjewel! Ben er zo blij mee omdat het beeld van het meisje door de film nog meer voor me is gaan leven. Heb dan ook direct het boek besteld.
————————————————————————-
eRCee
geplaatst op 8 juli 2007, 20:40 uur
Ook over dit schilderij dacht ik (of in ieder geval een Vermeer): Meisje in Hyacintblauw van Susan Vreeland. Klik:
http://www.boekgrrls.nl/BgDiversen/Aanbevelingen/VreelandChevalier.htm
————————————————————————-
psyche
geplaatst op 8 juli 2007, 22:16 uur
eRCee schreef:
Ook over dit schilderij dacht ik (of in ieder geval een Vermeer): Meisje in Hyacintblauw van Susan Vreeland. Klik.
Bepaalde vragen die in het stuk van Susan Vreeland voorkomen zijn op voorhand door mijn hoofd gegaan: o.a. is het boek net als de film gebaseerd op gedegen research of is het fictief? Wat is feit, wat is fictie? Ik was benieuwd naar de verantwoording in de roman maar begrijp dat ik daar niet al te veel van moet verwachten. Dat wordt dus een zoekerij voor míj.
Het verrast me zonder meer bijzonder dat ik het mij o zo bekende Meisje met de Parel nu pas en ineens anders zie. Bijna buitensporig nieuwsgierig.
————————————————————————-
Plaats een reactie