Maite Pérez y Pérez – Kunst is veel meer dan roest + Arie Booy – Bouw museum gaat weer verder + Bianca Stigter – Macho beelden van Van de Wint barsten uit de ruimte
Kunst is veel meer dan roest
Den Helder – De eerste speciale Winterzondag van Project de Nollen trekt veel bezoekers naar het natuur en kunstgebied. Het oude atelier, ook wel de tent genoemd, wordt gebruikt als ontvangstruimte. Hier komen de kunstliefhebbers samen. Onder een waterig zonnetje gaan ze op pad langs de diverse kunstwerken van Ruud van de Wint.
Petra Moltmaker is een van de vrijwilligers, die de bezoeker rondleidt. Voordat ze met een groep enthousiaste deelnemers de duinen intrekt, vertelt ze meer over de geschiedenis van het natuurgebied en over de kunstwerken, die hier te vinden zijn.
Kunstwerken
Petra leidt de groep langs de werken op het terrein.”Veel inwoners van Den Helder weten helemaal niet, dat hier kunstwerken staan. Ze denken alleen maar in de verte een grote bonk roest te zien. Het is geen roest wat op de werken zit, maar de kleur is afkomstig van het materiaal, waarmee ze zijn gemaakt”
De groep komt aan bij een grote windvaan in de vorm van een harmonica. Samen met twee sterke mannen brengt Petra het object in beweging. Het staat op een draaikrans. Daardoor beweegt het in de wind. Hierdoor lijkt het net, alsof het kunstwerk constant een andere vorm aanneemt. Petra vertelt, dat het kunstwerk maar liefst zevenentwintigduizend kilo weegt.”Ik heb zojuist dus zevenentwintig ton met mijn pink gedraaid” grapt een van de mannen.
Kunstliefhebber
Sjoukje Mulder uit Vlieland is vandaag speciaal naar Den Helder gekomen. Ze noemt zichzelf een echte kunstliefhebber en fotografeert en schildert zelf ook. Tijdens de route maakt ze enthousiast foto’s van de prachtige werken en deelt deze met de andere leden uit de groep.”Ik ben gek op kunst en dit is toch echt fantastisch. Ik vind dit toch echt veel mooier, dan het Rijksmuseum.”
Weer terug in het Atelier speelt de band Scheepsfolk muziek met een eigen stijl. Zo zijn er invloeden te horen van blues, reggae, cajun en Americana. De band wisselt up tempo nummers af met gevoelige ballades en zorgt voor een uitstekende afsluiting van de middag. Met een hapje en een drankje, spreken de bezoekers nog lang na over de kunst van Van de Wint.
Helderse Courant, 27 januari 2019, 21:13
https://www.noordhollandsdagblad.nl/cnt/dmf20190127_1174148/kunst-is-veel-meer-dan-roest
Bouw museum gaat weer verder
Helderse Courant, 9 december 2018
https://www.noordhollandsdagblad.nl/regio/noordkop
Macho beelden van Van de Wint barsten uit de ruimte
De Nederlandse kunstenaar R.W. van de Wint exposeert in het Kröller-Müller Museum. Dat is bijzonder, want Van de Wint (1942) heeft sinds 1980 niet meer in een museum geëxposeerd. In dat jaar trok hij zich terug in De Nollen, een duingebied bij Den Helder, dat sindsdien door de kunstenaar tot kunstwerk wordt getransformeerd. Er verrijzen sculpturen en bouwsels, die soms speciaal gemaakt zijn om een schilderij tot zijn recht te laten komen. Van de Wint liet na 1980 nog wel op andere plekken werk verschijnen – hij maakte in 1992 bijvoorbeeld de wandschildering voor de plenaire vergaderzaal van de Tweede Kamer – maar in een museum exposeerde hij niet meer.
In het Kröller-Müller is dat te merken, vooral in de zaal, waarin beeld 6 wordt getoond. Deze zaal is de grootste van het toch niet kinderachtig geproportioneerde museum op de Veluwe, maar het beeld barst er bijna uit. Het is reusachtig, dertien meter lang en meer dan vier meter hoog. Als het in de tuin had gelegen, was beeld 6 misschien een makkie geweest, maar in de zaal kun je er geen vat op krijgen. Het enige, dat erop zit, is er drie keer omheen lopen. Maar zelfs dan is het nog moeilijk dit beeld te overzien. Dat komt door de vorm van de kolos. Het verroeste staal is gebogen tot een zigzaggende patroon, dat het oog geen rust schenkt. Telkens tekent het zich anders tegen de omringende lucht af. Het is om gek van te worden. Verwarrend. Verwonderlijk. Het strookt niet met de logge, onverzettelijke indruk, die het reuzenbeeld óók maakt.
Alle zeven beelden, die Van de Wint in het Kröller-Müller exposeert, maakte hij speciaal voor deze tentoonstelling. Het is dus geen toeval, dat het beeld te groot lijkt voor de ruimte. Het is een heerlijk afzien van geijkte harmonie, een imponerend spel met schaal.
Beeld 6 is verreweg het grootste van de vijf beelden, die Van de Wint binnen tentoonstelt, maar steeds is de schaal van belang. Beeld 5 bestaat bijvoorbeeld uit twee grote schijven van niet geoxideerd staal, die zo hoog zijn, dat ze boven de wand uitkomen en zo smal, dat ze elk in een tand van het zaagtand dak van de zaal passen. Het is een elegantere versie van hetzelfde spel. Maar imponeren gaat Van de Wint beter af. Van de Wints beste kunst is in het Kröller-Müller stoere kunst. Beeld 6 doet denken aan schepen en andere grote industriële dingen, beeld 5 aan koffiekopjes.
Buiten plaatste Van de Wit nog drie beelden. Tegenover de ingang staat beeld 1, een zeven meter hoge sculptuur van staal. die je kunt betreden. Het beeld bestaat uit twee in elkaar geplaatste rechthoeken, waarvan het staal geperforeerd is. Het licht schijnt er schalks doorheen. In het midden van het bouwsel hangt een prisma. Als de zon er precies op schijnt, zal het licht worden gebroken en wordt het kleurenspectrum zichtbaar. Toen ik deze kleine kapel voor licht en kleur bezocht, gebeurde dat niet. Het regende de hele dag. Maar ook zonder spectrum was het gebouwtje spectaculairder dan beeld 7, dat achter het museum in een `zaal van rododendrons’ is geplaatst. Beeld 7 bestaat uit drie in elkaar geplaatste rechthoeken, die zijn opgebouwd als spijlen. Het zijn hekken, die nu nergens dan om zichzelf heen staan. Het is een beetje een flauw beeld. Kitsch ligt bij Van de Wint altijd op de loer.
Tegelijk met de tentoonstelling verscheen er een kloek boek over Van de Wint, dat zijn hele eigenzinnige oeuvre documenteert, van zijn eerste performances als het duo ‘Jochum en Rudi, de schilders’, tot de nieuwste bouwsels op De Nollen. In het Kröller-Müller is ook een werkje uit 1970 opgenomen, een gouache van een zwart en een wit rechthoekje. Het maakt onderdeel uit van Beeld 2, dat verder bestaat uit een grote stalen wand. Je zou die wand een uit de hand gelopen lijst kunnen noemen. Kunsthistorica Jacqueline van Koningsbrugge tracht in de monografie een rode draad in het werk van Van de Wint te vinden. Ze vindt de kern in de paradox. Van de Wint wil tegenstellingen niet opheffen, maar tonen. Volgens Van Koningsbruggen is de gouache daar een zuiver voorbeeld van. “Het zwart zou geen enkele betekenis hebben zonder het wit, en andersom.” Het klinkt een beetje armetierig. Maar het is moeilijk zulke eenvoud in woorden gewicht te geven.
Tentoonstelling: R.W. van de Wint. Clair-obscur. 7 beelden. In: Kröller-Müller Museum, Otterlo. T/m 22 sept. 2002, Di t/m zo 10-17 uur. Inl. http://www.kmm.nl. Jacqueline van Koningsbruggen: R.W. van de Wint. `Schilder, beeldhouwer, bouwer’. Uitg. Sun, 294 blz. Prijs €49,50.
NRC, 3 augustus 2002
Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Bianca+Stigter
https://robscholtemuseum.nl/?s=Rudi+van+de+Wint
https://robscholtemuseum.nl/?s=Gijs+van+de+Wint
https://robscholtemuseum.nl/?s=Jacqueline+van+Koningsbrugge
https://robscholtemuseum.nl/?s=Nollen
https://robscholtemuseum.nl/?s=Kr%C3%B6ller-M%C3%BCller+Museum
Plaats een reactie