Bart Gotink – Straatbeeld: wc rollen op buitenkant museum, want kunst + Ralph Posset – Museum verwijdert kunst, begin van kunstoorlog in Den Bosch

Straatbeeld: wc rollen op buitenkant museum, want kunst

Het immer miskende talent Ralph Posset heeft weer eens van zich laten horen. In zijn eeuwige zoektocht naar aandacht plakte hij ditmaal een aantal wc-rollen op het Noordbrabants Museum.

De buitenmuren van het museum zijn volgens de Bossche kunstenaar ‘de perfecte plek voor een buitenstaander’. Posset protesteerde al eerder tegen het feit dat hij niet mag exposeren in het museum door zijn eigen bloed af te tappen (http://www.bd.nl/s-hertogenbosch/kunstenaar-laat-eigen-bloed-vloeien-voor-actie-bij-noordbrabants-museum-in-den-bosch~a5a56146/)voor een ’tentoonstelling’. Met weinig succes, zo blijkt. Ook verving hij het standbeeld van Jeroen Bosch al eens voor zijn eigen portret (http://www.bd.nl/s-hertogenbosch/portret-kunstenaar-posset-na-kwartier-verwijderd-van-standbeeld-jeroen-bosch~a8e3adc6/).

15 dagen

Nu gebruikt Posset weer de buitenkant van het museum voor een ’tentoonstelling’. Ditmaal hoopt hij zijn kunst 15 dagen te kunnen exposeren. Vorige keer bleef zijn werk nog geen dag hangen.

De wc rollen hangen er exact 100 jaar na de pispot van Marcel Duchamp, zo geeft Posset in het begeleidende persbericht aan. In april 1917 bood Duchamp een pispot aan voor de jaarlijkse expositie van de Society of Independent Artists in New York. Daar werd het toen geweigerd, maar uiteindelijk werd het werk in 2004 gekozen tot meest invloedrijke kunstwerk van de twintigste eeuw.

Vele duizenden euro’s

Posset presenteert nu dus zelf ‘werken waar de onvolprezen en onafhankelijke kunstwereld haar neus voor op haalt‘. “En dat terwijl de esthetische waarde toch zo evident is. Maar, zoveel kunstkenners, zoveel dezelfde meningen. Kunst is al decennia lang in de ban van de eenheidsworst.”

Oordeel vooral zelf. Als het museum de werken niet weghaalt, hangen de rollen er nog twee weken. Posset: ,,De Volkskunstenaar wil iedereen vragen om respectvol met zijn werken om te gaan. De werken hangen op een kwetsbare plaats. En aangezien de werken een waarde hebben van vele duizenden euro’s zou diefstal of verminking van de werken een zware verliespost zijn voor de kunstenaar.”

UPDATE

De ‘kunst‘ was binnen een uur verwijderd door het museum en dus is Posset boos over het ‘conservatieve kunstsysteem‘. “Vanaf nu zal ik de buitenkant van het museum alleen nog maar verfraaien met werk dat niet te verwijderen valt. Ongetwijfeld zal het museum mij dan aanklagen. Een kunstenaar heeft immers geen enkele recht om een museum te claimen. Dit zal leiden tot een juridisch gevecht dat de juiste verhoudingen in de kunstwereld zal weergeven: Het museale systeem versus de kunstenaar.”

Brabants Dagblad, 28-04-17, 12:57 Laatste update: 14:39

Reacties:

Jan Heijmans
En ons miskend talent met zijn eeuwige zoektocht naar aandacht wordt weer op zijn wenken bediend door het Brabants Dagblad.

http://www.bd.nl/stadsgezicht-den-bosch/straatbeeld-wc-rol-op-buitenkant-museum-want-kunst~a04e29dd/

Museum verwijdert kunst Ralph Posset, begin van kunstoorlog in Den Bosch

Als Volkskunstenaar leef ik van het experiment. Alles wat ik doe is vernieuwend en daagt de kunst instituties en kunstliefhebber uit tot herijken van hun positie.
In de kunst is niets in beton gegoten.
Hoewel de instellingen en musea ons dat natuurlijk wel willen doen geloven.
Zij zijn de hoeders van de kunst en bepalen wat goed genoeg is om in hun aangeharkte kunstpaleizen te laten zien.
Tenminste, dat was tot nu toe het geval.
Ik wil dit rigoureus doorbreken.
Musea zijn de onvermoeibare hoeders van het conservatieve kunstsysteem.
Maar de buitenmuren zijn van ons allemaal!

De kunstwerken, die ik op vrijdag 28 april aan de buitenkant van het Noord-Brabants museum heb gehangen, zijn zonder pardon binnen een uur door het museum verwijderd.
Zonder contact met mij op te nemen hebben ze rücksichtslos mijn kunst verwijderd van hun muren.
Omdat hun instituut nou eenmaal prevaleert boven de kunst.
De bezoeker van het museum mag op geen enkele manier in aanraking komen met kunst, die niet is goedgekeurd door het tandeloze subsidie instituut.
Voordat je het weet begrijpen bezoekers, dat het buiten het museum pas echt interessant begint te worden.
Dat ze meer uitgedaagd worden door wat zich buiten de gebaande paden aanbiedt.
En dus wordt een onschuldige expositie buiten hun agenda om als gevaarlijk gezien.
Een ondermijning van de museale almacht.

Maar aangezien echte kunst grenzeloos, creatief en onvervaard is, begint mijn strijd nu pas echt.
Het verwijderen van mijn kunst zegt genoeg over het dedain, waarmee het museum kunst beziet.
Ze zien het slechts als decorum voor hun werkelijke liefde: hun eigen baantje en aanzien.

Vanaf nu zal ik de buitenkant van het museum alleen nog maar verfraaien met werk, dat niet te verwijderen valt.
Ongetwijfeld zal het museum mij dan aanklagen.
Een kunstenaar heeft immers geen enkele recht om een museum te claimen.
Dit zal leiden tot een juridisch gevecht, dat de juiste verhoudingen in de kunstwereld zal weergeven:
Het museale systeem versus de kunstenaar.

Ralph Posset
06-52593553