Kees Engelhart – DE BIJEENKOMST (15)

Op de gracht begint de schemer over te gaan in halfduister
De regen die in het vergaderlokaaltje niet meer te horen was
Valt nog gestaag en juist beginnen de straatlantaarns op te
Lichten en laten her en der regendruppels flonkeren gelijk
Kostbare diamanten en terwijl Carla en Tjitske bedaard de
Plassen ontwijkend doorstappen richting de kleine houten
Brug zegt Carla pfoe en ah heerlijk zeg om er even uit te zijn
En wat is de wereld toch eigenlijk een prachtig kunstwerk
Als er niet zoveel narigheid onder de mensen zou zijn ja
Carla dat is helemaal waar en diep ademt Tjitske de zwoele
Vochtige zomeravondlucht in weet je Carla gaat Tjitske
Verder een tijdje terug heb ik een kort verhaal gelezen en
Toen Carlo en Michiel een beetje in de clinch begonnen te
Raken moest ik onwillekeurige denken aan dat verhaaltje
Het heet De Hond En Het Paard en het is geschreven door
Voltaire ik zal proberen het kort voor je samen te vatten
Een man heeft een slecht huwelijk hij vertrekt en zoekt
Zijn troost in de natuur hij hervindt zijn rust en bestudeert
IJverig de eigenschappen van planten en dieren en hij krijgt
Er al gauw zoveel oog voor dat hij duizend en een verschillen
Ontdekt waar andere mensen helemaal geen verschil zien
Op een dag ziet hij de opperhuismeester van de koningin
Met een aantal knechten die vreselijk opgewonden iets
Lopen te zoeken dan vraagt de opperhuismeester heeft u
Soms de hond van de koningin gezien en de man zegt
Bedoelt u soms en hij noemt achter elkaar alle kenmerken
Van de hond op ah u heeft haar dus gezien nee zegt hij
Hij heet overigens Zaddik ik heb haar nog nooit gezien
Een tijdje later is het mooiste paard van de koningin
Ontsnapt de opperstalmeester komt Zaddik tegen en vraagt
Of hij wellicht het paard van de koningin heeft gezien ah
u bedoelt en deze keer benoemt Zaddik alle kenmerken van
Het paard waar is het dan heengegaan wordt hem gevraagd
Dat weet ik niet antwoord Zaddik ik heb het paard nog nooit
Gezien dan is het gehele hof er van overtuigd dat Zaddik en
Het hondje en het paard gestolen heeft en de rechter
Veroordeelt Zaddik tot de vreselijkste straffen het vonnis is
Nog niet uitgesproken of het hondje en het paard worden
Terug gevonden het vonnis wordt ingetrokken maar omdat
De rechter meende dat Zaddik iets gezien had waarvan hij
Zei dat hij het niet gezien had werd hij desondanks met
een boete van vierhonderd ons goud naar huis gestuurd
Echter wilde hij zijn zaak bepleiten dan moest Zaddik eerst
Betalen zo gezegd zo gedaan en Zaddik kreeg het woord
En hij maakt snel duidelijk dat zijn kennis van dieren
Dankzij de sporen die zij in de natuur hadden nagelaten
Hem in staat hadden gesteld tot de zeer nauwkeurige
Beschrijvingen die hij ten beste had gegeven iedereen
De rechter en de koningin waren diep onder de indruk
Van de kennis en scherpzinnigheid van Zaddik en er
Werd besloten dat hij zijn vierhonderd ons goud terug
Krijgen zou de griffier de deurwaarders en de andere
Zaakgelastigden kwamen met veel staatsie het goud
Terug brengen ze haalden er echter wel driehonderd en
acht en zeventig ons vanaf voor de proceskosten Zaddik
Besefte nu hoe gevaarlijk het is om eerlijk te zijn en
Besloot nooit meer te vertellen wat hij nog zou zien
Welnu dat gebeurde al heel snel een gevangene ontsnapte
En vluchtte voor de ramen van Zaddik zijn huis langs
Zaddik werd ondervraagd maar hij zei niets de aanklager
Wist te bewijzen dat hij voor het raam had gezeten tijdens
De vlucht en voor die misdaad werd hij veroordeeld tot
Het betalen van vijfhonderd ons goud grote God zei
Zaddik tot zichzelf je bent altijd te betreuren het maakt
Niet uit of je iets ziet of niet ziet of de mededelingen die je
Je er wel of niet over doet ze brengen je eeuwig en altijd
In de problemen de magistratuur wint altijd dat Carla is
De moraal van het verhaaltje en ik moest eraan denken
Toen Carlo zei laten we het eens omkeren in feite gaat
Het altijd en immer om de waarheid weet je Carla wat
wij zouden moeten doen het enige wat iedereen baat ook
de Persoon in Kwestie is waarheidsvinding en hoewel
Carlo iets te opgewonden raakte had hij wel degelijk
Gelijk toen hij over die formele aanpak begon ik denk
Alleen dat we dat in een andere vorm moeten gieten
Welke die vorm is daar heb ik nog geen idee van maar
Wellicht komen we er samen wel uit Carla knikt uiterst
Bedachtzaam en zegt ik begrijp het Tjitske laten we
Maar eens terug gaan de sfeer op de gracht is dromerig
En toverachtig de regen maakt prachtige kringen in de
Gracht en niet veel later stappen Carla en Tjitske opnieuw
Het vergaderlokaaltje dat ook een buurthuis is binnen