Kees Engelhart – Fantastische Vertellingen (55): DE IJDELHEID

IJdelheid is een goed ding het maakt dat je iemand bent
En niet zomaar iemand die grijs tussen alle anderen leeft
Veel heeft de statige vrouw nagedacht over ijdelheid en van
Niets heeft zij spijt noch van haar verfijnde kleding die anderen
De ogen uitstaken noch van haar opvallende hoeden

Het enige is meent zij de vrouw in het bezit van een
Prachtige collectie laarzen en schoenen dat aan ijdelheid
Een zekere intelligentie gekoppeld zijn moet
Is dat niet het geval dan is ijdelheid leeg en zinloos
Daar is de middelbare vrouw in het bezit van een
Prachtig tuinhuis volledig van overtuigd

IJdelheid is de afgunst van de gemiddelde mens en daar
Valt niets op af te dingen echter in werkelijkheid is
IJdelheid een verheven iets iets dat juist hen verder
Brengen moet en zij juist zij begrijpen daar niets van
Daar vanwege is het beter overdenkt de edele vrouw
Niet al te veel nog buitenshuis haar verfijnde
Kleding en conversatie te tonen en delen met de
Gewone mensen niet omdat zij gewone mensen zijn
Maar alleen aangezien zij het niet begrijpen en
Nooit zullen begrijpen ook nog

Niets in feite begrijpen zij van ijdelheid het
Maakt ze afgunstig de volle rijpe vrouw in haar
Beste jaren weet dat God haar zienswijze steunt
In haar huis in haar verblijven kan en wil zij
IJdel zijn zoals zij maar ijdel zijn kan en vooral
Niet door afgunstige blikken gestoord voelt
Zij zich iedere avond weer op haar allerbest