Edzard Dideric – Korte geschiedenis (8) van de vieze vaat

Een flinke stapel afwas stond, aangekoekt en wel, al minstens een week op het keukenaanrecht. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Wat kon de reden zijn dat hij niet gedaan werd? Waren er belangrijkere zaken die voorrang verdienden? Geen idee. Omdat er ook nog eens elke dag meer bijkwam, kon je erop wachten dat de keuken ontoegankelijk gebied werd. Geloof me, zoiets moet je gewoon niet willen.
Het echtpaar Zonneschijn liet zich er weinig aan gelegen liggen. Volgens mevrouw was de vaat zonder meer haar mans taak, terwijl meneer in de overtuiging verkeerde dat het omgekeerde het geval was. Omdat dit hun, tot dan toe uiterst harmonieuze, relatie dreigde te verstoren, kwamen ze een wapenstilstand overeen. Waarbij de afwaskwestie voorlopig in de koelkast werd gezet. Een prima oplossing, hoewel de sfeer in huis toch enigszins grimmig bleef.
Desalniettemin, of juist daarom, organiseerden de Zonneschijntjes meerdere keren per week etentjes voor vrienden en kennissen. Die in het begin best bereid waren om na de maaltijd te helpen met het wegwerken van de torenhoog opgestapelde borden en het verzamelde bestek. Toch werden mede hierdoor hun uitnodigingen steeds vaker afgeslagen. De sfeer in huis werd nu echt om te snijden, terwijl de vaat groeide tot zo’n reusachtige berg, dat er geen beginnen meer aan was.
Op een nacht lagen ze te slapen toen er een aanzwellend geraas klonk. Het deed denken aan het geluid van de branding op een kiezelstrand. Het leek van beneden te komen, uit de keuken die zich onder de slaapkamer bevond. Ze schoten overeind en knipten vrijwel gelijktijdig hun bedlampjes aan.
Daar gaat de afwas, mompelde meneer Zonneschijn. Nu hoeven we ‘m geen van beiden meer te doen.
Eindelijk, reageerde zijn wederhelft opgelucht.
Ze kusten elkaar liefdevol op de mond, deden het licht uit en sliepen verder.
De volgende ochtend begonnen ze zingend en fluitend de ravage op te ruimen. Dat scherven geluk brachten, stond als een paal boven water. En in hun geval, omdat het er zo waanzinnig veel waren, helemaal.