Edzard Dideric – Korte geschiedenis (2) van de onderklasse

Ooit was de aarde zo plat als een dubbeltje. Door het ontbreken van een verschil tussen hoog en laag, was iedereen even belang- of onbelangrijk. De samenleving, hoewel toen waarschijnlijk niemand geweten zal hebben wat het begrip inhield, stond destijds nog in de kinderschoenen. Dingen gingen zoals ze gingen, ofwel stom toeval was hetzelfde als leven. Structuur ontbrak volledig en er was al helemaal geen enkele sprake van zich van elkaar onderscheidende klassen. Soms had je mazzel, een andere keer domme pech. Toch moet het idee van een onderklasse ergens in het onderbewustzijn gesluimerd hebben. Waarom? Nou, omdat achteraf gezien eigenlijk zo’n beetje iedereen er destijds deel van uitmaakte.
Hoe dan ook, op zeker moment is er toch iemand voor de eerste keer van doordrongen geraakt dat er zoiets als een onderklasse bestond. Wellicht dat, mocht het een man geweest zijn, deze zo vaak zijn kop stootte, dat hij op een gegeven moment dacht: dit is geen toeval, hier is meer aan de hand. Al kan het voor hetzelfde geld zijn vrouw geweest zijn, die tijdens het bedrijven van de liefde constateerde dat manlief iedere keer bovenop lag, waardoor ze steeds duidelijker een soort van onderklasse vertegenwoordigde.