Theo Knippenberg – Leugens (49): The saliva of Nietzsche

Mijn vriend Dyl was, in zijn merkwaardige manier van praten met de nadruk op élke lettergreep, en een neiging tot slissen, erg royaal met rondvliegend spuug.
Hij had ook een briljant talent om mensen na te doen, alsof ze voor een spiegel stonden toonde hij hen de eigenaardigheden van hun houding, bewegingen, gedrag en uitdrukking.
Dyl kon zo iedereen die voor hem stond imiteren op een erg pijnlijke en vernederende manier.
Ik heb hem mensen tot op het bot zien afbreken met dat talent.
Dus toen hij het die keer bij mij deed was ik gewaarschuwd en voorbereid. Toch kwam het onverwacht hard aan, toen hij mij die behekste spiegel voorhield.
“Rot op!”, kon ik nog net uitbrengen. “Jij kunt zelf niet eens de naam behoorlijk uitspreken van jouw idool Nietzsche!”, waarbij ik zijn tongval imiteerde en daarbij een fluim produceerde die hem midden in zijn gezicht trof. Hij was beduusd.
Daar hebben we het allebei bij gelaten.

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Leugens