Een koning zonder rijk De wilde begrafenis van kunstenaar en inspirator Peter Giele eindigde in een drama. Zijn beroemdste creatie, discotheek de Roxy in Amsterdam, brandde af. Of de geest van gangmaker Giele voortleeft, is de vraag. De ‘pomo generatie’ die hij aanvuurde is aan het desintegreren. Subcultureel Amsterdam nam verleden week maandag in grootse stijl afscheid van zijn koning. De uitvaart van Peter Giele was een neo heidens ritueel, een surrealistisch spektakelstuk dat niet zou misstaan in een James Bond film, imposant en onheilspellend tegelijk. Surrealistische taferelen op de Amstel, waar Giele’s open kist op een door de lokale Hell’s Angels beschikbaar gestelde boot werd rondgevaren te midden van een bizarre hedendaagse geuzenvloot, met als pièce de résistance een kanon van Dikke Berta achtige afmetingen, dat in de wijde omgeving een verzengende hitte verspreidde. Al even anarchistisch ging het eraan toe op de begraafplaats, waar het stoffelijk overschot van de op 44-jarige leeftijd aan een hersenbloeding overleden kunstenaar nog even uit de kist dreigde te vallen omdat het reeds gegraven gat te klein bleek. ‘Treur niet!’ riep dichter Jan Willem Berend, alias de duizend dichter, de menigte toe. ‘Beter een dode Giele dan geen Giele.’ De woorden van een … Meer lezen over René Zwaap – Een koning zonder rijk