Theo Knippenberg – Leugens (12): (I can’t get no) Satisfaction

Doelgericht seksueel verlangen kan wreed en genadeloos zijn. Zelfs romantische liefde gaat vaak volledig voorbij aan ieder gevoel voor fatsoen of eerlijk spel buiten de ban van zijn eigen betovering. Liefde is maar al te vaak oorlog.
Veel overspeligen zoeken de reden voor hun ontrouw in hun relatie, in hun partner. En niet zelden is succes bij het bedriegen aanleiding om die bedrogen partner te minachten. `Je moest eens weten. Je zou ons dankbaar moeten zijn dat we zoveel moeite nemen om jouw gemoedsrust niet te verstoren´.
Maar niet altijd krijgt de partner de schuld. Mona, een soort van schoonzusje in een eerdere relatie, zei dat ze het deed omdat ze niet klaar kon komen.
Ze deed het, vertelde ze, met elke man bij elke gelegenheid, gisteren nog met een taxi chauffeur op de achterbank, want ze kon niet klaarkomen. Ze had nog nooit een orgasme gehad. “Zelfs geen piepkleintje” zei ze met haar duim en wijsvinger bijna tegen elkaar. Dus bleef ze proberen.
“En wat als het je een keer lukt?”. Ik dacht dat ze dan wel eeuwig bij die man wilde blijven en zijn bed niet meer uit te slaan zou zijn.
“Oh nee, zo ben ik niet”, zei ze. “Als ik eenmaal een orgasme heb gehad is mijn zoektocht voorgoed voorbij. Dan kan ik de rest van mijn leven trouw blijven aan mijn man. Ik houd van hem!”
Dat was dertig jaar geleden. Onlangs hoorde ik dat Mona al jaren een pizza restaurant heeft, ergens in Zuid Afrika, waar ze verliefd werd op een van haar koeriers, toen een meisje van zeventien, en daar nu al lang en gelukkig mee samenleeft.

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Leugens