Theo Knippenberg – Duizend dagen…

…heeft Rob Scholte nu al zijn levensenergie gestopt in dit museum, een uniek initiatief, dat openlijk wordt toegejuicht door alle kunstmuseum directies en andere kunstliefhebbers in Nederland en de omringende landen.

En duizend dagen alweer heeft het College van Burgemeester & Wethouders van Den Helder dit museum nu gedwarsboomd op elke mogelijke manier, zowel openlijk bot (tot op het bot), als stiekem en achterbaks.

Er zijn in die duizend dagen – zowel mondeling als zwart op wit – de nodige toezeggingen door de gemeente gedaan, die Rob aanmoedigden verder te investeren, alles te investeren!
Maar niet één van die toezeggingen is nog door de gemeente nagekomen.

En waarom???

Wil de burgemeester op die plek nog steeds het liefst een nieuw stadhuis neerzetten (hoewel de Raad van State dat plan radicaal van tafel heeft geveegd), wellicht omdat ie verder aan niemand iets na te laten heeft?

Waarom wordt de wethouder die – als énige gemeentevertegenwoordiger in de afgelopen duizend dagen – wél komt overleggen met Rob, meteen daarna de laan uitgestuurd?

En waar halen twee andere wethouders de onvoorstelbare normvervuiling vandaan om op de sociale media naar elkaar grappen te maken over Rob´s ontbrekende voeten?

En hoe kan in dit land de betrokken wethouder onroerende zaken op een schaamteloze manier zijn wethouderschap combineren met zijn privé bedrijf als projectontwikkelaar???
Zelfs in Limburg is dat tegenwoordig niet meer denkbaar!
Waarom mag jij van die wethouder het pand trouwens ineens niet meer kopen, hoewel jouw bod al door de gemeentevertegenwoordiger geaccepteerd was?
Is die wethouder er wellicht stiekem op uit om straks als een Keizer aan beide kanten van de tafel te zitten (desnoods via een stroman), wanneer het pand verkocht wordt?

Proficiat Rob, dat je het tegen dit soort malafide stadsbestuurders nu al duizend dagen hebt vol gehouden!
Op naar de tienduizend dagen!
En ik verzeker jou, dat steeds meer mensen, en steeds meer instanties, vanuit de rest van Nederland met groeiende verbazing meekijken naar dit ‘Palermo aan het Marsdiep’.