Rob wil dat ik Jezus zal zijn; ik heb ja gezegd

De Vlaamse kunstenaar Jan Fabre laat collega Rob Scholte Antwerpen zien.
De Volkskrant
20 februari 2015, 02:00

Jan Fabre – Nachtboek 1985-1991 (fragment)

Antwerpen, 20 februari 1988

Rob Scholte is me komen bezoeken. Een open, warme, energieke man. Het was de eerste keer dat we elkaar ontmoetten en het klikte meteen.
Hij kwam me vragen of ik in Paradiso (Amsterdam) een ‘laatste avondmaal’ wil regisseren (voor theater en film) met beeldend kunstenaars. Hij heeft tien kunstenaars (Walter Dahn, Georg Dokoupil…) geselecteerd en gesproken, ze hebben hun medewerking toegezegd op voorwaarde dat ik zou regisseren.
Rob wil dat ik Jezus zal zijn. En hij zal Judas zijn. Ik heb ja gezegd.
Verraden worden door een kunstenaar die ook voetbalprentjes verzamelde in zijn jeugd kan nooit een kwade dood zijn.
Je hebt altijd een Judas nodig, dat houdt je alert. En liever iemand met stijl (en Rob heeft stijl) dan een lafaard die me verraadt.

21 februari

Vandaag met Rob mijn eigen stad bezocht. Het Rubenshuis, Van Goghs huis in de Lange Beeldenkensstraat. Het Krabbestraatje van Jan zonder Vrees… Het was misschien plezieriger voor mij dan voor hem (ik wandelde opnieuw door mijn jeugd).
’s Avonds en ’s nachts Rob wat cultuur bijgebracht in het Casino van Knokke. De René Magrittezaal bezocht en Rob blackjack leren spelen.
Een Nederlander geld leren verliezen.
Niet makkelijk.

Uit: Nachtboek 1985-1991. De Bezige Bij Antwerpen, 2014.

http://www.volkskrant.nl/dossier-dagboek/rob-wil-dat-ik-jezus-zal-zijn-ik-heb-ja-gezegd~a3869250/