Micha Kat – My story (6): Overzicht van alle strafzaken tegen Micha Kat

De hier uitgebreid beschreven zaak over de smaad en de bommeldingen.
Nadat Micha in hoger beroep dus werd vrij gesproken van Holocaust ontkenning – hetgeen merkwaardig genoeg weer niet leidde tot strafvermindering – stelde zijn advocaat cassatie in. Dit zou kunnen betekenen, dat de zaak wordt terug verwezen naar een ander Hof. Maar dat kan niet het Hof te Den Haag zijn, omdat die zich al eerder met deze zaak bezig hielden. Blijven over het Hof te Amsterdam en dat te Den Bosch.

De zaak rond de graffiti op het huis van Joris Demmink, diverse panden van Justitie en op het hoofdkantoor van de Nederlandse Bilderberg organisatie in Leiden.
Ook de interventie van Micha tijdens het verhoor van Nout Wellink, voorzitter van De Nederlandse Bank tijdens zijn verhoor door de commissie De Wit, hoort bij deze zaak. Het hoger beroep loopt al jaren bij het Haagse Hof. Ook hier werd het mij verboden getuigen op te roepen. Ik ben in deze zaak samen verdachte met mijn voormalige cameraman Eric Donk.
In de jaren na het plaatsen van de graffiti op het huis van Demmink en de panden van Justitie zijn er tientallen zaken geweest, waarin sprake is van ‘politieke graffiti’. Onder meer het partijkantoor van de PvdA werd beklad, de deuren van de rechtbank in Assen, huizen van PVV’ers en het huis van een ’topvrouw van Justitie’ ook in Den Haag, niet ver van het huis van Demmink. Zelfs werden de woorden “Fuck de koning” aangebracht op het Paleis op de Dam. In geen van deze gevallen vond vervolging plaats.

De zaak rond de ‘doodsbedreiging’ tegen Telegraaf-journalist Bart Mos.
Nadat ik dus werd veroordeeld door de rechtbank zonder te weten, dat een zitting plaats vond, omdat ik me toen in Laos bevond, ontaardde het hoger beroep in chaos, omdat er opnieuw geen opnames mochten worden gemaakt. De zaak wordt behandeld door het Amsterdamse Hof. Op de agenda staat het horen onder ede van Bart Mos, waarvan reeds vast staat, dat deze heeft gelogen in zijn aangifte. Dit is allemaal uitgebreid na te lezen op internet.

De zaak over het ‘smaadschrift’ jegens Marcel Gelauff, waarin naar alle waarschijnlijkheid ook Marcel Haenen van NRC Handelsblad aangever is. Nadat Micha in eerste aanleg werd veroordeeld tot tien maanden onvoorwaardelijk is hoger beroep ingesteld. Dit wordt waarschijnlijk behandeld door het Amsterdamse Hof.

Dat zijn de nog lopende zaken.

Deze twee zaken zijn ‘afgerond’:

De zaak Jan Vlug.
Ik werd gearresteerd en opgesloten wegens ‘doodsbedreiging’ aan het adres van advocaat Jan Vlug. Later volgde vrijspraak, maar niet nadat Marcel Haenen van NRC in samenspanning met zijn familielid Herman Bolhaar, topman van het OM, een voor mij verwoestend artikel publiceerde in zijn krant. De vrijspraak werd uiteraard niet door hem gemeld.

De volgende zaak verdient extra aandacht door de opeenhoping van delicten zijdens Politie en Justitie:

De zaak Korver.
Ik werd gedagvaard, omdat ik met een megafoon iets had geroepen voor het kantoor van advocaat Richard Korver aan de Amsterdamse Herengracht (formeel was er sprake van het overtreden van een APV, Algemene Politie Verordening). Nadat de Amsterdamse rechtbank deze zaak seponeerde, bracht het OM dit enorme delict, dat de samenleving zo ‘diep heeft geschokt’ begin september 2015 opnieuw voor de rechter. Die kon dus niet anders, dan het OM niet ontvankelijk verklaren wegens het aanbrengen van een reeds geseponeerde zaak. Dat het OM deze zaak twee keer aanbracht, wordt nog stuitender als we constateren, dat de politie reeds bij mijn arrestatie op de Herengracht door had, dat het allemaal niet klopte. Een motoragent, die kwam aanscheuren, zei (voor de camera; het is allemaal opgenomen) tegen mij, dat hij ook niet begreep, waarom ik werd gearresteerd en zei daarbij: het zijn mysterieuze krachten binnen Justitie. Op het bureau werd een andere agent – de fameuze Bous, die later aangifte zou doen, daartoe gedwongen door Vogelenzang – betrapt, toen hij tegen het OM per telefoon de bereidheid uitsprak creatief te willen gaan tegen mij. Niet deze agent werd veroordeeld, maar ik wegens ‘smaad’ tegen deze diender. Onderstaande mail schreef ik over deze gang van zaken aan mijn toenmalige advocaat Gerard van der Meer:

From: micha kat <drsmkat@yahoo.com>
Subject: info aangifte Bous
To: “gerard van der meer” <info@drummenvandermeer.nl>
Date: Tuesday, May 22, 2012, 11:39 AM

Op 15 mei 2011 werd ik door ondermeer agent Bous gearresteerd op de Herengracht bij het kantoor van Korver & Van Essen.
De onrechtmatigheid van deze arrestatie is later erkend door de motoragent op het filmpje op het bureau Prinsengracht. Deze agent bood zijn excuses aan.
Na de arrestatie werd ik ingesloten en zat ongeveer ander half uur vast in de ophoudkamer. In deze periode was mijn cameraman E. Donk naar de Prinsengracht gegaan. Terwijl ik in de ophoudkamer zat, trof Donk agent Bous aan, terwijl deze zat te bellen, kennelijk met Justitie over wat ze met mij moesten doen. Eric constateerde, dat Bous onder meer zei: “We kunnen er wettelijk niets mee, maar we verzinnen wel wat” en “Dan gaan we wel creatief, yes!” Hiervan zijn opnames te zien op het onderstaande filmpje. Uit dit filmpje blijkt tevens, dat Justitie mij via de Politie op ongekende wijze probeerde te bedreigen en te intimideren niet in de buurt te komen van het advocatenkantoor. Deed ik dat wel, dan zouden er ‘bepaalde krachten loskomen’ vanuit Justitie.

http://www.youtube.com/watch?v=9P35nDvXFEE&feature=relmfu

Tien dagen later probeerden we aangifte te doen tegen agent Bous. Hoe deze poging verliep is te zien in onderstaand filmpje. We konden geen aangifte doen, maar werden verwezen naar het Bureau Integriteit van de Politie op de Elandsgracht. Ook daar konen we echter niet verder worden geholpen, omdat het ons werd verboden opnames te maken van het gesprek met de Politie functionarissen. Een laatste poging de ongekende corruptie van agent Bous aan de orde te stellen gebeurde via een rechtstreekse brief aan korpschef Welten, die maanden onbeantwoord bleef, waarna een niets zeggende reactie volgde vanuit het Bureau Juridische Zaken.

http://www.youtube.com/watch?v=cX1XQZc4A_4

Bij deze doe ik aangifte tegen agent Bous wegens samenspanning en ambtelijke corruptie. Hij heeft uit eigen beweging aangeboden bereid te zijn de wet te willen overtreden ten einde een onschuldige burger te kunnen criminaliseren. Tevens doe ik aangifte tegen Bous wegens het doen van een valse aangifte tegen mij, die niet anders kan worden gezien dan als opnieuw een onrechtmatige poging van hem mij te criminaliseren, kennelijk in opdracht van Justitie.
Deze hele gang van zaken vormt een niet te miskennen bewijs voor de vendetta, die Justitie over mij heeft afgeroepen en die aan de basis staat van een recente aangifte, die bestaat uit een pakket bijeen geraapte non-events en uitingen.

Deze bizarre gang van zaken rond het kantoor van Korver & Van Essen had alles te maken met de rol van Richard Korver in de zaak Robert M. Hier trad Korver zogenaamd op voor de ouders van de (honderden) misbruikte kinderen, maar in werkelijkheid voor de pedofielen zelf, waaronder talrijke hoogwaardigheidsbekleders, ook van Justitie, precies zoals in het fameuze Rolodex onderzoek uit 1997 en 1998.

De civiele zaken, zoals de zaak Westenberg (die nog steeds loopt) als mede de tuchtzaken tegen diverse advocaten, blijven hier buiten beschouwing.

Op 15 juni 2015 schreef Micha’s advocaat de onder staande brief aan het OM:

Edelgrootachtbare Dame, Heren,

Hierbij vraag ik uw aandacht voor verschillende strafzaken, die momenteel aanhangig zijn tegen mijn cliënt, de heer M. (Micha) Kat. Het betreft de volgende strafzaken:
De zaak met parketnummer 16/ 660002-14, aanhangig bij de Rechtbank Midden Nederland, waarin cliënt wordt verdacht van smaad, laster en belediging, gepleegd jegens M.W.M. Gelauff;
De zaak met parketnummer 23/ 004346-11, aanhangig bij het Gerechtshof Amsterdam, waarin cliënt wordt verdacht van bedreiging, gepleegd jegens B. Mos;
De zaak met parketnummer 21/ 004090-14, aanhangig bij het Gerechtshof Arnhem Leeuwarden, waarin cliënt wordt verdacht van smaad, laster en belediging, valse bommeldingen, bedreigingen, opruiing en belaging gepleegd jegens verschillende personen.
Cliënt heeft gedurende de afgelopen jaren als journalist allerlei misstanden binnen de rechtspraak en binnen de organisatie van het Openbaar Ministerie aan de kaak gesteld, zoals bijvoorbeeld over “de liegende rechter” Westenberg en het vermeende seksueel misbruik van minderjarigen door de voormalige Secretaris Generaal van het Ministerie van Veiligheid en Justitie, de heer J. Demmink.
Omdat cliënt dit soort op zijn zachtst gezegd gevoelige kwesties onder de aandacht brengt van een groot publiek, en zich daarbij soms wellicht niet heel diplomatiek heeft uitgelaten, hebben het Ministerie van Veiligheid en Justitie en/of het Openbaar Ministerie verschillende pogingen ondernomen om cliënt het zwijgen op te leggen, althans hem het leven als journalist en mens in Nederland onmogelijk te maken. Gevolg daarvan is, dat cliënt zich momenteel niet meer binnen Nederland kan begeven, omdat hij bij binnenkomst naar verwachting onmiddellijk zal worden aangehouden in verband met de bovenstaande tegen hem aanhangige strafzaken. Overigens hebben de genoemde strafzaken een langdurig en onregelmatig verloop: met name de zaken, aanhangig bij het Gerechtshof Amsterdam en het Gerechtshof Arnhem Leeuwarden willen maar niet tot een einde komen en slepen nu reeds meer dan vijf jaar voort. Het lijkt er daarmee op, dat ook het Openbaar Ministerie zelf inziet, dat haar positie niet al te sterk is.
Daarnaast zal cliënt kunnen worden aangehouden, omdat in verband met een strafzaak, waarin hij reeds is veroordeeld, is besloten, dat hij zijn DNA zal moeten afstaan. Cliënt heeft dat altijd geweigerd en blijft dat weigeren, hetgeen kennelijk ook een reden is, waarom het Openbaar Ministerie een aanhoudingsbevel heeft doen uitgaan.
Naar mijn overtuiging begint de hele kwestie rond cliënt behoorlijk uit de hand te lopen en ik vraag mij dan ook af, of er niet op een of andere manier een oplossing bereikt kan worden, waarbij cliënt verder met rust wordt gelaten en de lopende zaken tegen hem worden geseponeerd. Dat klinkt misschien wat ver gaand, maar dat is het niet, als men bedenkt, dat het toch vooral gaat om uitingsdelicten, waarbij cliënt ervan wordt verdacht zich op een beledigende manier te hebben uitgelaten over bepaalde personen. Juist in het licht van de recente ontwikkelingen, waaronder bijvoorbeeld het sepot in de recente “Fuck de Koning” zaak, zou het merkwaardig zijn cliënt nog verder te vervolgen. Namens cliënt vraag ik u dan ook om een onderzoek te doen naar de mogelijkheid om ook de verschillende tegen cliënt aanhangige strafzaken te seponeren.
Uiteraard zijn cliënt en ik graag bereid om daar over met u, of met een daartoe geschikte andere vertegenwoordiger van het Openbaar Ministerie, van gedachten te wisselen, maar dan wel op voorwaarde, dat cliënt bij binnenkomst in Nederland niet door Politie of Marechaussee zal worden aangehouden en hij zich met mij in vrijheid naar het gesprek kan begeven.
Met belangstelling zie ik uit naar uw berichten.

Mr. T. Stapel

Op deze brief volgde uiteraard weer een vrij niets zeggende bureaucratische reactie, al zou het wel kunnen, dat hij mede heeft geleid tot het eisen van vrijspraak in de smaad onderdelen van de Vogelenzang strafzaak bij het hoger beroep. Maar het OM en ik go a long way back: reeds in 2002, toen ik nog volop opereerde als ‘algemeen gerespecteerd’ mainstream journalist voerde het OM reeds campagne tegen mij, omdat ik weigerde de oekazes vanuit het Parket Generaal kritiekloos over te nemen.

Hierover schreef ik op mijn site op 29 mei 2016 het volgende artikel:

Reeds in 2002, zo blijkt uit een schokkende brief, die ik was vergeten, maar via http://niburu.co/ weer boven water kwam, probeerde het OM mij pootje te lichten en mijn loopbaan te vernietigen. Toenmalig hoofd voorlichting Eric Stolwijk schreef achter mijn rug om een brief aan Karin van Gilst, toen hoofdredacteur van Intermediair, die niet anders kan worden gezien als een poging tot een Berufsverbot. Van Gilst legde de brief naast zich neer, maar het Berufsverbot kwam er enige jaren later alsnog.
Stolwijk schreef Van Gilst als reactie op een artikel van mij, waarin het OM voor het eerst werd ontmaskerd als een criminele organisatie:

De heer Kat heeft blijkbaar in de afgelopen jaren een aversie ontwikkeld tegen het OM, die er de oorzaak van is, dat van objectieve verslaggeving geen sprake is. Zijn artikelen onderscheiden zich door een litanie van onrechtvaardige verwijten en suggestieve mededelingen. Deze ratjetoe maakt het zelfs onmogelijk fatsoenlijk te reageren, zo is al eerder gebleken.

Sindsdien heeft het OM een contra aversie ontwikkeld tegen ‘de heer Kat’, die heeft geleid tot meer dan tien strafzaken – allemaal op niets gebaseerd -, waarbij het OM in blinde haat tegen mij zelfs zaken aanbracht, die het zelf eerder reeds had geseponeerd. OvJ Nicole Vogelenzang werd uitverkoren om ‘definitief’ met Micha af te rekenen via een monster zaak met elf ten laste leggingen en met als aangevers de hele pedo en plunder elite tot en met het Koninklijk Huis aan toe. Van deze elf ‘delicten’ is Micha reeds vrij gesproken van de ‘doodsbedreiging’ aan het adres van Marcel Gelauff (dat gebeurde reeds in eerste aanleg) en recent van ‘Holocaust ontkenning’. De andere negen ‘feiten’ mogen niet worden onderzocht. Hoe serieus kunnen we het OM nemen, als het zegt: ‘Micha heeft Gelauff met de dood bedreigd’ (quod non) en ‘Micha heeft de Holocaust ontkend’ (quod non), terwijl ook de rechters niets liever wilden, dan Micha opknopen? Let wel: in beide gevallen was nog geen aanzet aanwezig voor mogelijke schuld, maar toch zette Vogelenzang beide zaken in de dagvaarding. Dit werd zelfs de rechters te gortig. Deze handelswijze van het OM is misdadig, zeker in het geval van de ‘Holocaust ontkenning’, waar ik enorm veel last van heb (gehad), zeker als Jood. Dat probleem wordt door de vrijspraak niet opgelost, want die wordt door geen enkele medium genoemd, dus niemand weet dat. Wellicht komt ik op dit punt met een schadeclaim aan het OM. Maar nu we de brief kennen uit 2002 wordt veel, zo niet alles, duidelijk: het OM is bezig met een niets en niemand ontziende hetze tegen Micha en in het kader van deze hetze moeten we ook de hele DNA farce zien.