Micha Kat – My story (13 = Slot): Epiloog

Er zijn twee beroepen, die als eerste worden geliquideerd als een staat van democratisch over gaat in totalitair: advocaat en journalist. In bovenstaand relaas zien we deze ontwikkeling optreden in extreme vorm. Dat betekent, dat Nederland hard op weg is een totalitaire dictatuur te worden. Eigenlijk al is. De rechtstaat, zoals die ooit is bedoeld en zo prachtig is weergegeven in wetboeken, handboeken en jurisprudentie bestaat niet meer. Een vast omlijnde ‘elite’ heeft alle touwtjes en kaarten in handen en laat de rechters voor zich dansen als trekpoppen. Deze hele ontwikkeling is top down aangestuurd door het Koninklijk Huis.
Hoezeer ons staatshoofd de rechterlijke macht aan zich persoonlijk heeft onderworpen, werd voor het eerst zichtbaar in de zaak van Edwin de Roy van Zuydewijn. Micha heeft Edwin gekend en hem ook geadviseerd, toen hij zich tot hem wendde om advies over hoe hij verder moest met al die advocaten, die voorgaven voor hem op te treden, maar in werkelijkheid niets deden of zelfs met de dossiers in de achterbak naar Huis ten Bosch reden om daar met Beatrix en haar staf te ‘overleggen’ over hoe de ‘verdediging’ van De Roy moest worden voortgezet (dit is gebeurd met Peter Nicolai).

Op 21 april 2009, toen Micha Edwin adviseerde, publiceerde hij onderstaand artikel op de Advocaten website http://advocatie.nl onder de kop ‘De Roy van Zuydewijn: eindelijk een winnende advocaat?’:

Mark Meijjer – de elfde advocaat, die Edwin de Roy van Zuydewijn bijstaat sinds maart 2003, toen zijn ‘affaire’ uitbrak via een serie publicaties in HP/De Tijd – is de eerste, die een substantieel succes heeft weten te behalen: Nationale Ombudsman Alex Brenninkmeijer heeft aangekondigd een onderzoek in te stellen naar tegenwerking door de staat van De Roy, zo werd begin deze maand bekend. Heeft De Roy van Zuydewijn met Meijjer eindelijk een ‘winnaar’ – en een blijvertje – gevonden?

Door Micha Kat

Wanneer er resultaten te verwachten zijn is niet helemaal duidelijk, maar advocaat Meijjer (van Meijjer Advocatuur te Amsterdam) geeft aan, dat de ‘aangeklaagde’ overheidsinstantie, in dit geval het Kabinet van de Koningin, in de regel vier weken krijgt om op vragen van de Ombudsman te reageren.

Meijjer kreeg De Roy als cliënt in mei 2007 en behaalde twee eerdere successen: radiozender 538 moest De Roy € 25.000 betalen wegens het onrechtmatig gebruik van een afbeelding van hem voor een advertentie en presentator Albert Verlinde werd voor hetzelfde bedrag aangeslagen, omdat hij De Roy onder meer ‘een oplichter’ had genoemd. Ook voerde Meijjer voor De Roy (medio 2007) met succes zaken tegen diens voormalige ‘zaakwaarnemer’ Patric Roctus; in de belangrijkste daarvan vorderde hij, dat Roctus enkele documenten terug gaf, die hij in een kluis bewaarde.
Heeft Edwin de Roy van Zuydewijn met Mark Meijjer (41) eindelijk de ‘winnaar’ gevonden met wie hij zich zal weten terug te knokken? Met de tien advocaten, die hem eerder bij stonden, is dat in elk geval niet gelukt. Hieronder een overzicht van de ‘Edwin advocaten’ en de ‘Edwin procedures’.

1 en 2: Michiel Gorsira en Wiek Slagter (Simmons & Simmons Trenité):
Dit koppel was het eerste, dat werkte aan een schadeclaim tegen de staat wegens onrechtmatige tegenwerking. Wiek Slagter (toen 79) werd door zijn kantoor als adviseur stante pede op straat gezet, toen bekend werd dat hij optrad voor De Roy. Jaren later werd de relatie tussen Slagter en Simmons & Simmons ‘glad gestreken’ met een special daartoe belegd diner in top restaurant Parkheuvel. Gorsira schreef brieven over de kwestie aan toenmalig premier Wim Kok en werkte aan een klacht bij de (toenmalige) Nationale Ombudsman R. Fernhout, die echter nimmer in actie is gekomen.

3 en 4: Jurjen Pen en Peter Nicolaï (De Roos & Pen en Nicolai Advocaten):
Waren actief als raadslieden inzake de (voorlopige) getuigenverhoren, die de claimzaak tegen de staat in de steigers moesten zetten. Nicolaï raakte in conflict met De Roy, omdat hij hem ‘in de val zou hebben gelokt’ van de Rijksrecherche: Nicolaï zette De Roy onder druk zich samen met zijn toenmalige vrouw Margarita te laten verhoren. Tevens was De Roy van mening, dat Nicolai hen te zeer ‘benutte’ voor het genereren van publiciteit voor zichzelf, zonder daar ‘concrete acties’ tegen over te stellen.

5: Frits Kemp (Fort Advocaten):
Trad op voor Margarita inzake de 100.000 euro, die van haar bankrekening bij MeesPierson was weg gehaald ten faveure van haar vader. Margarita -toen nog getrouwd met De Roy- verloor.

6 en 7: Victor Koppe en Britta Böhler (Böhler Franken Koppe Wijngaarden):
Adviseerden net als Pen en Nicolaï inzake (voorlopige) getuigenverhoren. Het koppel kondigde aan onder meer Prins Bernhard te zullen oproepen, alsmede Felix Rhodius, Maartje van Weegen, Carlos Hugo de Bourbon de Parma en Sybrand van Hulst. Trokken hun handen van De Roy af.

8: Pim de Vos (Pim de Vos Advocaten):
Stond De Roy bij in de zogeheten ‘Trix tapes’ zaak, waarin een bandopname centraal stond met een ruzie tussen Beatrix en Margarita. De Roy, zo bepaalde de rechter, mocht de tapes niet openbaar maken en indien hij (opnieuw) in het bezit zou raken van de tapes, diende hij deze ’terug te geven’ aan Margarita, op dat moment reeds zijn ex vrouw. Later diende De Roy een tuchtklacht in tegen Pim de Vos, onder meer wegens diffamerende uitlatingen aan zijn adres in een roddelblad. Op dit punt werd zijn klacht gegrond verklaard. Trad ook voor De Roy op in een kort geding om een omgangsregeling af te dwingen met de hond Paco.

9: Stefan Kalff (Kalff Katz Advocaten):
Trad op (medio 2003) voor het toenmalige echtpaar in twee procedures tegen Audax (HP/de Tijd) en uitgeverij Vassalucci. In één ervan werd de uitgevers gevorderd af te zien van publicatie van een boek ‘Oranjebitter’, waarin de artikelen serie, waarmee de hele affaire begon, centraal zou komen te staan. Het echtpaar verloor en het boek kwam in september 2003 uit bij Vassalucci . Per augustus 2004 stapte Margarita voor media zaken over naar Germ Kemper, die tevens de scheiding bekend maakte. Kalff staakte toen zijn bijstand aan De Roy om tegengestelde belangen te vermijden.

Boek aanstaande

De affaire De Roy kan een nieuwe impuls krijgen als er in de loop van dit jaar een nieuw boek over zijn zaak verschijnt: Dossier Edwin de Roy van Zuydewijn door Patric Roctus, Ton Biesemaat en Karel Hille. Nog niet duidelijk is in hoeverre de auteurs hierbij gebruik zullen maken van de documenten, die De Roy eerder in kort geding van Roctus terug vorderde. Daarnaast is er het onderzoek door de Ombudsman. Een ding staat als een paal boven water: na zes jaar is de affaire nog spring levend.

Net als bij Micha Kat weigerden ook in de zaken van De Roy advocaten serieuze stappen te zetten. Idem bij Erwin Lensink. No further questions, your honour! Merk op, dat zowel Micha als Edwin incidentele successies behalen, maar dat het ‘grote plaatje’ altijd in stand blijft. Bewust in stand wordt gehouden, moeten we zeggen, door de kongsi van advocaten, rechters, officieren van Justitie, politici, journalisten en het Koninklijk Huis, die allemaal aan dezelfde kant van het schaakbord zitten. Een enorme parallel in de zaken van mij en De Roy, naast de lijst van corrupte advocaten, is natuurlijk de rol van de ‘kwaliteitspers’.
Als ware bloedhonden stort de Main Stream Media zich op de reeds aangeschoten paria’s en kent geen groter genot, dan de reeds op de grond liggende burgers nog harder in het gezicht te trappen. Feiten, omstandigheden, journalistieke codes en maatschappelijk fatsoen spelen daarbij geen enkele rol. Edwin heeft tegenover Micha in dat verband ooit de term ‘mort civile’ gebruikt. Een bepaalde groep mensen kunnen door de Koning op een black list worden geplaatst met als gevolg, dat inzake deze personen geen enkele regel of wet meer in acht hoeft te worden genomen. Dit gaat zelfs zo ver, zo heeft Erwin ooit verteld, dat zelfs het bedrijfsleven aan deze geheime code is gebonden! Toen hij wat geld kon bijverdienen door op te treden in een reclamespotje, werd dat ‘van hogerhand’ verboden. Voor deze mensen is het afsluiten van een bankrekening in het ‘vrije’ Nederland niet meer mogelijk. Precies om die reden heeft Micha reeds in 2008 moeten emigreren. Zijn terugkomst naar Nederland is nog altijd onmogelijk, omdat het OM hem direct zal arresteren om zijn DNA te stelen. Dat zal dan worden gebruikt, zo heeft Micha alle recht te vrezen, om hem te veroordelen voor een moord, die hij uiteraard niet heeft gepleegd. Hij zal niet de eerste zijn.

From: Erwin Lensink <erwin_lensink@hotmail.com>
To: olympiczion@yahoo.com; Erwin Lensink <erwin_lensink@hotmail.com>
Sent: Friday, November 16, 2012 9:33 PM
Subject: getuigenverklaring Erwin Lensink m.b.t. zaak Micha Kat

Gerrit Willem (Erwin) Lensink
Beukeveld 26
7104 BD Winterswijk – Meddo

Winterswijk, 16 november 2012

Beste Micha Kat,

Graag krijg ik even een bevestiging van jou terug, of je deze e-mail al dan niet gehad hebt. Bij deze bevestig ik schriftelijk aan jou en de rechtbank Den Haag, dat ik bereid ben te getuigen onder ede, dat ik van mijn zeer goede advocate M.R. Van Essen heb gehoord meerdere malen in persoonlijke gesprekken in de PI Vught en de PI Grave, dat OVJ Vogelenzang en/of politiefunctionarissen en/of leden van het Openbaar Ministerie (Justitie) wel zeer actief en creatief op zoek zijn gegaan naar mogelijkheden en dus vooral aanklachten om jou, Micha Kat te kunnen aanhouden en in de gevangenis te zetten. Wettelijk gezien is dit uitlokking en verboden voor zowel leden van politie en justitie volgens het EVRM Verdrag en het Europese Hof van Justitie in Straatsburg. Aan mijn advocate M.R. Van Essen is meerdere malen gevraagd, dan wel dringend verzocht om aangifte of aanklachten in te dienen tegen Micha Kat en Micha Kat zou toen al gezocht worden via een opsporingsbevel vanwege een bommelding, tenminste dit heeft mijn advocate laten weten. Dit was in ieder geval meerdere, zo niet vele weken, voordat Micha Kat daadwerkelijk op Schiphol werd aangehouden. M.R. Van Essen heeft continu en consequent geweigerd om aangiften, dan wel aanklachten, in te dienen tegen Micha Kat, ofschoon ze naar mijn mening wel enigszins onheus werd bejegend door wel heel erg kritische journalistieke waarheidsvinding. Ik ben bereid te getuigen hierover in de strafzaken, maar ik ga er ook vanuit, dat deze e-mail en dit bericht voldoende bewijs zijn, dat er in de strafzaken van Micha Kat dubieuze zaken spelen en dit riekt en lijkt in alle aangiften en aanklachten naar uitlokkingspraktijken om Micha Kat ernstig te benadelen op oneigenlijke gronden en niet integere eerlijke handelswijze volgens bijvoorbeeld het Integriteitsstatuut voor Politie en Justitie, maar ook het Wetboek van Strafvordering en het Wetboek van Strafrecht. In al mijn strafrechtelijke procedures speelt er overigens iets soortgelijks en is er zeker en absoluut sprake van UITLOKKING (door leden van het Openbaar Ministerie in Zutphen en leden van politie Noord Oost Gelderland) en derhalve dienen alle strafrechtelijke aanklachten en procedures NIET ONTVANKELIJK verklaart te worden, bijvoorbeeld door middel van een preliminair verweer. Ik ga er vanuit, dat de rechterlijke macht zo eerlijk is om als dit soort praktijken plaats vinden tegen in principe niet criminele burgers dit gedrag van het Openbaar Ministerie en politie keihard wordt afgestraft door vrij spraak, dan wel niet ontvankelijkheid Openbaar Ministerie en/of Politie. Hopelijk is dit voldoende informatie voor a.s. maandag en zo niet kom ik gaarne in deze zaak onder ede de waarheid, die mij hierover bekend is, getuigen.

Met vriendelijke groeten,
Erwin Lensink