Micha Kat – Lees mee met vluchteling Micha Kat (86): Sabine Dardenne | Ik was twaalf en fietste naar school

Als ik aan dit stuk begin, eind juli 2019, is de wereld in de ban van de zaak Epstein. Er komen steeds meer aanwijzingen, dat er op zijn ‘pedo-island‘ onbeschrijfelijke gruwelen plaatsvonden, gepleegd door Epstein en zijn ‘vrienden‘. Wellicht zijn vele van deze ‘vrienden‘ terug te vinden in zijn adresboekje, dat door zijn butler openbaar is gemaakt en thans op internet staat. In dit boekje vinden we de namen van drie Nederlanders: Charlene de Carvalho, de dochter van Freddy Heineken, Freddy Heineken zelf en Bernhard Dreesmann, de kleinzoon van V&D oprichter Anton Dreesmann. Tevens staat in het rijtje namen onder de kop ‘massage UK‘ ‘Barry (Amsterdam)’. Het gaat hier duidelijk om iemand, die seksuele diensten verleende omdat we ook koppen aantreffen (met daaronder weer namen) als  ‘massage Florida’, ‘massage Paris‘ en ‘massage California‘. Bekend is, dat Epstein modellen en anderen liet opdraven om hem ‘massages‘ te geven, die dan uitdraaiden op verkrachting. Daarnaast is er de fascinerende link met Nobelprijs winnaar Gerard ’t Hooft, die pedo eiland bezocht in het kader van een door Epstein betaalde en georganiseerde wetenschappelijke conferentie in 2006. Voor de stelling, dat op ‘pedo-island‘ gruwelen hebben plaatsgevonden is hard bewijs. De linken tussen Epstein en de Clintons zijn namelijk overweldigend. Epstein is zelfs genoemd als een van de ‘oprichters‘ van de Clinton Foundation. In het eerste rapport van Michael Horowitz, inspector general van het Department Of Justice (juni 2018) is op twee plekken sprake van ‘crimes against children‘ gepleegd door Hillary Clinton en de Clinton Foundation. Hierover gaan we binnenkort meer horen.

Terug in de tijd. In het voorjaar van 1996 interviewde ik de destijds bekende hypnose artiest Rasti Rostelli voor NRC Handelsblad. Het stuk is nog te lezen via deze link: https://www.nrc.nl/nieuws/1996/06/01/rostelli-7312060-a591524. Het moment van dit interview was krankzinnig, want een jaar daarvoor, op 22 augustus 1995, werden de Vlaamse meisjes An en Eefje ontvoerd na het bijwonen van een show van Rostelli. Ze belandden in handen van Marc Dutroux en werden in september 1996, dus enkele maanden na mijn interview, opgegraven onder een loods bij Charleroi. Er was een sterke verdenking tegen Rostelli, dat hij op enige wijze deel zou hebben uitgemaakt van het complot van de groep Dutroux. ‘Omdat op videobeelden te zien was, dat ze verward uit de show buitenkwamen, was die een tijdje verdachte‘ zo lezen we op Wikipedia. Of de link tussen Rostelli en Dutroux op het moment, dat het interview plaatsvond, al bekend was, kan ik me niet meer herinneren – waarschijnlijk niet, want de artikelen, waarin deze relatie werd gelegd, verschenen juist iets later, in augustus van dat jaar, zoals dit stuk in De Groene (https://www.groene.nl/artikel/rasti-rostelli). Maar ik herinner me nog wel de sfeer tijdens het gesprek: nooit heb ik zo veel negatieve en satanische energie ervaren als toen. Steeds dreigde het gesprek te worden beëindigd door agressie van zijn kant. Een monsterlijk figuur. Weer Wikipedia: ‘Zijn shows werden erg goed bezocht en in 1995 heeft dit zelfs geleid tot een televisieprogramma bij Veronica (https://nl.wikipedia.org/wiki/Veronica_Omroep_Organisatie). Zijn carrière raakte echter in het slop door de zaak Dutroux (https://nl.wikipedia.org/wiki/Zaak-Dutroux), waarbij hij zelfs even verdachte was, omdat An Marchal en Eefje Lambrecks (https://nl.wikipedia.org/wiki/Zaak-Dutroux#An_en_Eefje) het laatst gezien waren in zijn show in Oostende (https://nl.wikipedia.org/wiki/Oostende). In 2004 was hij niet langer verdacht; zijn technisch assistent getuigde nog wel in de rechtszaak’. Dat Rostelli uiteindelijk van de haak werd gehaald als medeplichtige zegt niets, want we weten, dat alles wat fout kon gaan in het onderzoek in de zaak Dutroux ook fout ging en dat uiteindelijk alle medeplichtigen – het complete netwerk – is witgewassen, net als in Nederland het geval was met het Demmink netwerk van ‘hooggeplaatste pedofielen’. Dit lezen we ook nog over Rostelli: ‘Op 22 oktober 2015 ging een truc van Rostelli mis toen hij met een kruisboog (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kruisboog) geblinddoekt een student van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (https://nl.wikipedia.org/wiki/HAN_University_of_Applied_Sciences) in zijn kin schoot. De studenten waren in shock en de workshop werd meteen afgelast, al viel de wond mee. De organisatie zei niet van tevoren van de stunt te hebben geweten.’

De medeplichtigheid van politie en justitie met de daders in de zaak Dutroux ging zelfs zo ver, dat agenten twee andere slachtoffers van het netwerk, Julie en Melissa in hun ‘onderzoek‘ naderen tot op een meter. Dit lezen we hierover in de krant De Morgen in een reconstructie (https://www.demorgen.be/nieuws/de-affaire-dutroux-het-grootste-blunderboek-ooit-voor-belgische-politiediensten~b4b6fc7a/?referer=https://www.google.com/) uit 2015:

“Diezelfde ochtend zijn politiemensen tot op minder dan een meter van Julie en Mélissa genaderd. Marc Dutroux is gearresteerd vanwege de diefstal en de schoten in Jumet. Opperwachtmeester René Michaux, een politieman met een alcoholprobleem, is binnen de rijkswacht aangeduid als chef voor operatie Othello. Hij gaat zelf het huis in Marcinelle doorzoeken, perfect wetend, dat hij moet zoeken naar verborgen ruimten. Hij hoeft er slechts het grondplan van het huis bij te nemen of wat elektrische draden te volgen. Maar hij zal de kelder niet vinden, ook al horen hij en de slotenmaker op zeker ogenblik de stemmen van de meisjes. “Des chuchotements”, zal Michaux later verduidelijken. Gefluister. Zodra ze het horen, roept hij zo hard als hij kan: “Stilte!”

Het doet sterk denken aan de rol van politie topman Aalbersberg in de zaak Demmink. De lichamen van Julie en Melissa werden opgegraven op 17 augustus 1996, vier dagen na de arrestatie van Dutroux en twee dagen na de bevrijding van Sabine en Laetitia, de twee laatste slachtoffers van het netwerk en de enigen, die het mochten overleven. Sabine Dardenne heeft over haar helletocht als slachtoffer van Dutroux een aangrijpend boek geschreven, dat verplichte kost zou moeten zijn voor alle Nederlandse jongeren, zeker in deze tijd van pedo horror, netwerken, zoals die van Demmink en Epstein en steeds weer vermoorde mooie jonge vrouwen, waarbij het overduidelijk is, dat het onderzoek is gemanipuleerd en dat de werkelijke moordenaars compleet buiten schot blijven.

Terug naar het heden. De parallellen tussen de netwerken van Dutroux, Demmink en Epstein zijn niet te negeren of te ontkennen. Dat er directe linken bestonden tussen Demmink en Dutroux werd door mij aangetoond in dit artikel (https://www.klokkenluideronline.is/breaking-link-demmink-dutroux/) uit 2009. Het Epstein netwerk was al actief in dezelfde periode. Gezien de Nederlandse namen, die nu met Epstein in verband kunnen worden gebracht, kan het bijna niet anders, of er bestaan ook direct verbanden tussen Joris Demmink en Jeffrey Epstein.

Tot slot nog de vraag: wat doet het met mijn leven, dat ik me nu al zo lang bezighoudt met deze gruwelen? Hier wil ik niet al te diepgaand op ingaan, maar ik moet wel constateren, dat het heeft geleid tot een ongekende hetze tegen mijn persoon, een terreur zonder precedent in Nederland, waarbij ik zelfs als enige persoon ooit door een landelijk medium als ‘paranoïde gek‘ ben bestempeld, omdat ik de zaak Demmink onderzoek. Het is meer deze hetze, die wat met mijn leven doet, dan het onderzoeken van deze zaken zelf. Daarnaast heb ik altijd voldoende afstand kunnen nemen, ook omdat ik me met tal van andere onderwerpen bezighoud. Nu ben ik zelfs trots en dankbaar, dat ik deze rol heb mogen vervullen nu – met name door de zaak Epstein – wellicht een ‘overwinning‘ op de pedo netwerken in het verschiet ligt. Waar ik wel moeite mee heb zijn de weerzinwekkende contra-acties van de ‘media mafia‘ van de pedofielen, die proberen mijzelf te ‘ontmaskeren‘ als pedofiel en kindermisbruiker. Om te spreken met Q Anon (die ook een cruciale rol speelt in de strijd tegen de pedo netwerken): ‘This is pure evil’.

Shivahara – Sabine Dardenne: Ik koos te leven

Gepubliceerd op 23 mei 2011

Ze vroegen voor school om een ego document te lezen, ik las voor deze opdracht Ik was twaalf en ik fietste naar school. Dit is mijn werkje, ik heb zo hard mijn best gedaan om de essentie van het boek te vertegenwoordigen. Met alle respect heb ik dit boek behandeld, omdat het mij tot denken heeft gebracht. daarom is het een eer om deze video voor te schotelen en dit met anderen te kunnen delen.

Copyright aan alle reportages, die ik heb gebruikt om deze video te maken.

Reacties:
https://youtu.be/UeZUrybLHp4

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Micha+Kat
https://mijnlevenin100boeken.com/
https://robscholtemuseum.nl/?s=Epstein
https://robscholtemuseum.nl/?s=Heineken
https://robscholtemuseum.nl/?s=Demmink
https://robscholtemuseum.nl/?s=Dutroux