Mensenlinq.nl – Overlijdensbericht Aat Veldhoen + De Raggende Manne – RIP + Stan van Houcke – Mijn Vriend Aat Overleden + tva – Uitkijken + Humberto Rivera – Falleció
Overlijdensbericht Aat Veldhoen
Het Parool · de Volkskrant
Mensenlinq.nl, 9 december 2018
https://www.mensenlinq.nl/overlijdensberichten/aat-veldhoen-8100715
RIP Aat Veldhoen
Gepubliceerd op 12 dec. 2018
Eerbewijs aan Aat Veldhoen, de kunstenaar die voor ons zo’n 25 jaar terug alweer het kunstwerkje afleverde voor de CD hoes van Naakte Man In Kerstnacht. Ach, die Naakte Man, wie kent hem niet? Kijk rond kerst nog maar eens goed rond, buiten, als iedereen op één oor ligt…
Reacties:
https://youtu.be/SKBKxelhiU8
Mijn Vriend Aat Veldhoen Overleden
Kunstenaar Aat Veldhoen (84) bleef een leven lang recalcitrant
Aat Veldhoen (1934-2018), kunstenaar
De zondag overleden schilder, tekenaar en graficus Aat Veldhoen provoceerde, waar hij kon. Met zijn Rota prenten in hoge oplage wilde hij kunst betaalbaar te maken.
De Amsterdamse schilder, tekenaar en graficus Aat Veldhoen, die zondag op 84 jarige leeftijd aan een herseninfarct overleed, was een provo in de letterlijke zin van het woord. Hij provoceerde, waar hij kon. In de jaren vijftig en zestig maakte hij prenten van onderwerpen, die je in de kunst toen zelden zag: parende paren (onder wie de dichter Simon Vinkenoog en zijn echtgenote), slachtoffers van een ongeval, een naaktmodel met de bovenkant van een vrouw en de onderkant van een man, patiënten onder narcose op de operatietafel, zwangere en zelfs barende vrouwen. In 1975 veroorzaakte hij ophef met een spotprent, waarin koningin Juliana seks heeft met premier Joop den Uyl en de Amsterdamse burgemeester Ivo Samkalden; op de achtergrond is onder meer prins Claus te zien, naakt op damesschoenen en een hakenkruis armband na.
Aat Veldhoen, Paring, 1964, Rota prent
In latere jaren haalde Veldhoen de (schandaal)pers door bij openingen van exposities verkleed als clown met vier blote vrouwen de straat op te gaan, publiekelijk een tableau vivant van halfnaakte danseressen te schilderen en een politieagent een palet met verf in het gezicht te drukken. Hij bleef zijn leven lang recalcitrant. „Op een van mijn laatste tentoonstellingen zijn er nog werken van me verwijderd!”, verkondigde hij drie jaar geleden trots in een interview met NRC.
Al te vaak leidden Veldhoen’s spraakmakende acties en uitspraken de aandacht af van zijn werk, dat althans in de jaren zestig tot de beste figuratieve kunst in Nederland behoorde. Tegelijk was het aan zijn anarchistische karakter te danken, dat hij binnen die figuratieve traditie net wat meer ongewone, wilde dingen deed dan kunstenaars als Nicolaas Wijnberg, Metten Koornstra of Co Westerik.
Betaalbaar
In 1964 besloot hij, dat zijn werk voor iedereen betaalbaar moest zijn en ging hij tekeningen maken op aluminium offset platen, waarvan de afdrukken werden verkocht vanuit een bakfiets op het Spui in Amsterdam. „Met offsetdruk maak je de lithografie van 1964”, beweerde hij destijds in het Rotterdams Parool. „Mijn methode heeft het tempo van deze tijd: in plaats van zoals vroeger tien exemplaren te maken, schakel je even de machine in en je hebt zúlke stapels.” „Rota print heet dat”, legde hij een journalist van de Wereldkroniek uit. „Moet je je eens even voorstellen wat voor consequenties zoiets zal hebben. […] Als mijn plan lukt, kunnen duizenden mensen prenten kopen voor een rijksdaalder.” Maar juist omdat het plan lukte, lukte het uiteindelijk niet. Terwijl half Amsterdam voor drie gulden (de uiteindelijke prijs) een echte Veldhoen verwierf, bleef alle andere kunst even duur. De officiële kunstwereld deed niet aan zijn Rota prentenplan mee. Een illusie armer hield hij omstreeks 1970 op met het maken van grafiek om zich volledig aan de schilderkunst te wijden.
Rota prenten van Aat Veldhoen in het Rijksmuseum, 13 november 2014 (foto Gijsbert van der Wal)
Tegenwoordig worden uitgerekend Veldhoen’s vroege etsen en Rota prenten het hoogst gewaardeerd. Museum Het Rembrandthuis verwierf alle 384 prenten die hij tussen 1956 en 1967 maakte en wijdde er in 2001 een tentoonstelling aan. In 2014 hing een ruime keuze uit de Rota prenten op de afdeling twintigste eeuw van het Rijksmuseum, zowel vanwege hun artistieke kwaliteit als vanwege het tijdsbeeld dat erin was vastgelegd. De prenten verhalen van provo en seksuele revolutie en ze tonen een dwarsdoorsnede van de hoofdstedelijke bevolking in de jaren zestig, zonder onderscheid des persoon: wit en zwart, ether snuiver en rechter, motoragent, kunsthistoricus, transseksueel en groentevrouw. Een bonte portretten galerij.
Aat Veldhoen, Portret van Bart Hughes, 1965, Rota prent, 42 x 31,5 cm
In een portret van de medicijnenstudent Bart Hughes, die in 1965 met een tandartsboor een gaatje in zijn voorhoofd maakte in de hoop daarmee zijn geest te verruimen, trekt eerst de muts van wit verband om zijn hoofd de aandacht. Maar meteen daarna valt op hoe kundig het gezicht daaronder getekend is, met arceringen in allerlei gradaties grijs, hoe lekker het bovenlijf in het donkere colbertje zit (met de scheve stropdas als leuk detail) en hoe virtuoos de gekruiste onderarmen en handen zijn weergegeven. Aat Veldhoen wist nieuwe tijden te verslaan in een traditioneel tekenkunst idioom. Hij tekende de Sixties in een stijl van alle tijden.
https://www.nrc.nl/nieuws/2018/12/10/kunstenaar-aat-veldhoen-bleef-een-leven-lang-recalcitrant-a3060083
Ik heb jarenlang met Aat Veldhoen een radioprogramma gemaakt voor de regionale zender Stad/Radio Amsterdam. Hij was een unieke man. In de ogen van het kleinburgerlijke NRC: ‘recalcitrant,’ oftewel: bokkig, dwars, haatdragend, koppig, Evan, onbuigzaam, ongehoorzaam, onverzettelijk, opstandig, rebellerend, recalcitrant, stijfhoofdig, stijfkoppig, stug, taai, verbeten, weerbarstig, weerspannig.
https://nl.wiktionary.org/wiki/recalcitrant
Dat is de zienswijze van de hedendaagse journalist, die de macht dient. Het enige, dat ik herken in deze kwalificatie is, dat Aatje een rebel was, zoals elke kunstenaar rebelleert tegen de macht van het kwaad. Maar juist dat kunnen de opportunisten en conformisten van de mainstream media absoluut niet begrijpen.
Zie voor Aat in Actie: https://www.youtube.com/watch?v=Tj5sE3Zu1LI
Stan van Houcke, maandag 10 december 2018
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2018/12/mijn-vriend-aat-veldhoen-overleden.html
Uitkijken
Gepubliceerd op 4 jan. 2018
14 januari 1987 Stan van Houcke en Aat Veldhoen maken een wekelijkse live radioshow waarin beeldende kunst centraal staat, deze week bij het Lieverdje op het Spui. Simon Carmiggelt opent een tentoonstelling van Veldhoen.
Reacties:
https://youtu.be/Tj5sE3Zu1LI
Falleció: Artista visual Aat Veldhoen a los 84 años
Artista visual Aat Veldhoen murió el domingo 09 de Diciembre del 2018.
Así lo afirma su familia. Murió a la edad de 84 años en presencia de su esposa e hijos en su ciudad natal de Ámsterdam. Este año, Veldhoen diseñó el cartel de la edición jubilar del festival Film by the Sea, que ha existido durante veinte años.
El artista Aat Veldhoen (foto RCENI)
Una herencia familiar
Aat Veldhoen creció en Ámsterdam y aprendió el oficio del padre de su padre, que fue el primer pintor publicitario y luego un pintor. Veldhoen comenzó su carrera como dibujante, pero pronto estableció su nombre como artista libre.
Aat Veldhoen le gustaba hacer dibujos detallados y pinturas de paisajes de dunas, autorretratos, mujeres desnudas y parejas independientes. Aprendió mucho como pasante en Binnengasthuis , donde dibujó pacientes y operaciones
Veldhoen se hizo un nombre como grabador, una técnica que él mismo había aprendido. Adquirió fama en los años sesenta cuando hizo su arte accesible a una gran audiencia a través de grabados de rock.
El trabajo de Aat Veldhoen está incluido en las colecciones de varios museos, incluyendo la Casa Rembrandt, el Museo de Ámsterdam y el Rijksmuseum. Su trabajo está estrechamente vinculado a la emancipación y liberación del individuo de la camisa de fuerza opresiva de la iglesia y el estado sobre la base del tema y el realismo sin trabas.
El artista Aat Veldhoen (foto RCENI)
Los convulsivos años 60
A finales de los años setenta aprendió sobre las posibilidades creativas de la fotografía polaroid. Vio en esto una manera rápida y efectiva de hacer estudios preliminares para sus pinturas y se puso a trabajar con polaroides manipuladas. de las cuales ganaría alrededor de 3500. Estos han sido adquiridos recientemente por el Rijksmuseum.
Aat Veldhoen sufrió un derrame cerebral a principios de este siglo, como resultado de lo cual perdió el control de su mano derecha.
En el centro de rehabilitación, por lo tanto, comenzó a dibujar con su mano izquierda no entrenada. La necesidad de trabajar era simplemente demasiado grande.
Con motivo del setenta aniversario de Aat Veldhoen en 2004, el Museo Rembrandthuis exhibió una colección de su obra.
RCENI.com, Radio Centroamérica International, 9 diciembre, 2018