Kees Engelhart – Fantastische Vertellingen (11): ZWART

De zware poortdeuren sluiten zich achter je daar sta je dan
De hitte van de middag slaat je tegemoet wat ga je doen
Deze middag je gaat met iemand vechten totdat de dood
Erop volgt dat ga je doen de gedachte daaraan bevreemdt
Je en nog even kijk je achterom de poort is gesloten daar
Staan ze stil op de kantelen je keert terug of niet daarom
Ga je vechten er is geen andere weg dan deze dit stof dit pad

Daar een zandwolk daar is hij en alles in hem straalt moordlust
Uit hij wil je ziel offeren aan de goden en met zo iemand
Moet je vechten totdat de dood erop volgt hij een onkwetsbare
Halfgod en jij een arme prins levendig en al je moet maar je
Nutteloze best doen er zit niets anders op hij staat al voor je
Je denkt eraan hoe kort je nog te leven hebt en je begint

Je doet het eigenlijk best aardig merk je tegen die onkwetsbare
Halfgod een paar maal heb je hem aardig in de knel en
Ook om toe te steken maar dat doe je niet vanwege
De krachtverspilling hij onkwetsbaar en jij wilt nog zo
Lang mogelijk leven en inderdaad je ziet hoort en voelt
In die luttele minuten ontzettend veel rijk en overdadig

Het blauw van de lucht een raaf daar zwart tegenaan
Het omzichtige gedraai waarom van je tegenstander
De krekels de hitte van de middag alles absorbeer je het
Laatste alles dat je tot je neemt je trekt naar achter
Een rots op maar hij drijft je er vanaf het dorre veld in
Naar een dorre boom en daar uiteindelijk steekt hij toe