Kees Engelhart – DE BIJEENKOMST (9)

Marinus en Carlo spreken gedempt met elkaar Tjitske zet nog wat koffie
Rachel neemt een glaasje bier staat op loopt naar Michiel gaat naast hem
Zitten en legt zwijgend haar rechterhand op Michiel zijn schouder ook
Carla is opgestaan en begeeft zich naar de deur waardoor Nel zojuist de
Vergadering verlaten heeft om een sigaretje te roken en na te denken hoewel
Enigszins bedrukt lijkt de sfeer in termen van eensgezindheid nog altijd
Uitstekend wellicht wat stuurloos echter die richting zal ongetwijfeld komen
Daar is een ieder van overtuigd na ongeveer tien minuten betreedt Nel
Opnieuw het zaaltje met Carla in haar kielzog Nel straalt plotseling iets zeg
Maar zeer kordaats uit haar pas is stevig en haar ogen lijken wel ietwat
Te fonkelen haar rug is recht en Nel stevent recht op Tjitske af en vraagt
Haar onomwonden of zij nu Michiel niet verder nog lijkt te gaan spreken
Het woord mag voeren Tjitske kijkt even de kring rond om te eindigen bij
Michiel die instemmend knikt en zegt voorlopig Tjitske ben ik klaar graag
Geef ik het woord aan Nel iedereen is het er mee eens Nel schenkt zich
Een glaasje wijn in en steekt van wal eerst blijft zij even staan alsof zij de
Voltallige raad vanaf het spreekgestoelte toespreekt maar al snel gaat Nel
Weer zitten in een zo klein gezelschap maakt het staande toespreken een
Nogal overdreven indruk en tevens doet het geen recht aan het uiterst
Informele karakter van deze bijeenkomst collegae maar bovenal vrienden
Begint Nel vergeef mij mijn kleine interruptie van deze bijeenkomst maar
Het was echter noodzakelijk voor mij om de zinnen even bijeen te rapen
Ook ik namelijk en daarvoor dank ik de eerdere sprekers ben al voor lange
Tijd in morele nood vanwege zaken waar ik niet mee uit de voeten kon en
Dat terwijl ik toch al heel wat jaren mee loop en al zeg ik het zelf door
Heel wat water gewassen ben maar iets als dit heb ik nog niet eerder
Meegemaakt met als hoogte of zo jullie willen dieptepunt het stuitende
A-viertje ik beken het jullie openhartig ik wist niet wat ik er mee aan moest
Zoals ik ook niet wist en tot op dit moment nog altijd niet weet wat ik
Met de Persoon in Kwestie aan behoor te vangen in mijn belang en dat
Van de burgers van onze toch al zo geteisterde zeestad vandaar dat
Ook ik een bijdrage leveren wil waar het de voorbeelden betreft
Waarin de handel en wandel van de Persoon in Kwestie aan de orde
Komt en daarbij moet ik zoals Tjitske al eerder stelde denken aan de
Balk en het oog te weten ons eigen oog en als zodanig moet mij het
Volgende van het hart hoe is het mogelijk ik vraag het jullie dat een
Volwassen man te weten de Persoon in Kwestie het in zijn hoofd
Haalt om met minderjarige jongens naast hem gezeten voor het
Oog van een ieder die dat maar wil een filmvoorstelling te bezoeken
En die minderjarige jongens zijn niet zoals jullie uiteraard begrijpen
Zullen zijn kinderen sterker nog deze persoon heeft helemaal geen
Kinderen en daarnaast in het bijzonder geldt zijn liefde niet de vrouw
Maar de man dat mag daar is niets op tegen echter misschien ook
Wel gaat zijn liefde uit naar de zeer jonge man die wij in de regel
Gewoonweg kind noemen en dat mag nu juist weer niet en dat
Vinden wij dan allemaal maar heel normaal kom nou toch vrienden
Ik herinner mij hoe Michiel het woord provocatie in de mond nam
En ik moet dat volkomen beamen Nel haar ogen schieten vuur Nel
Haar stem verstikt een ietwat en daarom collegae goede vrienden
Trek ook ik vervuld van schaamte net als Tjitske en Michiel voor mij
Hebben gedaan ruimhartig het boetekleed aan liever laat dan nooit
Mijn mening is dat wij wellicht niet deze avond maar dan toch in
Ieder geval te spoediger tijd tot een concrete aanpak en heldere
Benaderingswijze van deze we kunnen wel stellen absurde en
Surrealistische droomtoestand zeg maar nachtmerrie te komen
Ik dank jullie voor jullie aandacht Nel is wat aangedaan zucht eens
Diep leunt achterover kijkt stuk voor stuk de aanwezigen in de ogen
En nipt van haar wijn dan schraapt Carlo de keel laat even zijn blik
Op Tjitske rusten om opnieuw een enorme jeuk onder zijn voet
Genadeloos op te voelen komen excuseer mij even zegt Carlo om
Voor een korte wijle geheel en al onder de tafel te verdwijnen