Jasper van Kuijk – Den Helder en de Provinciale Statenverkiezingen + Uitslag Den Helder

Den Helder en de Provinciale Statenverkiezingen

Afgelopen zondag ontving het college een groot aantal kandidaten voor de verkiezingen van Provinciale Staten in theater de Kampanje.Tijdens deze bijeenkomst werd onderstaande column van cabaretier Jasper van Kuijk voorgelezen.

Goedemiddag, statenleden, raadsleden, kandidaten, lijsttrekkers, Noord-Hollanders, Heldenaren, jutters. Burgemeester Schuiling, dank voor de uitnodiging. Respect. Niet omdat u mij hebt uitgenodigd om vanmiddag wat stekeligheden uit te delen, maar gewoon, iedereen die het aandurft om burgemeester te worden in deze stad, respect.

Sinds 2010 bent u hier alweer. ‘Iemand van buiten’, heette dat toen. Maar ik las laatst een opiniestuk van u in NRC, waarin u uw eigen partij er flink van langs gaf, echt stevig erin, en toen dacht ik: kijk, hij komt van buiten, maar deze man heeft zich de Helderse politieke cultuur helemaal eigen gemaakt.

Ik ben hier opgegroeid en dat was een prima jeugd. Fijne omgeving, fijne scholen, fijne vrienden. Uiteindelijk gaan studeren Delft, maar ik kom hier nog altijd met veel plezier. U zult mij dan ook ‘we’ en ‘ons’ horen zeggen, want zo voelt het nog steeds.
Ik heb dan ook met Burgemeester Schuiling afgesproken, dat ik voor de duur van deze column mezelf weer heel even Heldenaar mag noemen.

Het mooie vind ik, elke keer als ik terugkom in Den Helder, is de stad weer ietsje mooier. Watertoren opgeknapt, Oude Rijkswerf geopend. Julianaplein heringericht. Voor de achttiende keer.

Het Julianaplein, recht tegenover het station, is een aantal jaar geleden door een wereldberoemde landschapsarchitect veranderd in een park met scheve bomen. Want Den Helder, veel wind, dus scheve bomen.
Maar het leuke is: die bomen wilden maar niet scheef groeien. Ze zijn scheef geplant, maar staan inmiddels fier rechtop. En dat is prachtig. Die architect heeft volslagen per ongeluk het meest kenmerkende aspect van deze stad gevangen, en dat is niet de wind, maar dat men hier stronteigenwijs is.
Vertel een Helderse boom, dat ‘ie scheef moet groeien en het eerste wat ‘ie doet is rechtop gaan staan.

Ik ging trouwens net nog even door de kandidatenlijst voor de provinciale staten heen. 411 kandidaten, ik zag negen Heldenaren. Niet slecht.
En ik wil toch één iemand even noemen.
Edwin Krijns. Edwin Krijns, kandidaat namens het CDA?
Je was raadslid in Den Helder, toen wethouder en je bent nu prins carnaval.
Stijgende lijn, stijgende lijn.

Hoewel sommigen misschien zullen zeggen, dat in Den Helder wethouder en prins Carnaval vergelijkbare functies zijn.
Serieus? Vieren we tegenwoordig carnaval in Den Helder?
Krijg je daar een vergunning voor?

Goed, natuurlijk ook een bijzonder warm welkom voor de lijsttrekkers voor de Provinciale Statenverkiezingen. U bent echte volksvertegenwoordigers, want u bent hier, omdat u op weg bent naar het slotdebat op Texel, en er langs rijden op weg naar Texel, dat is ook waar de rest van Nederland Den Helder vooral van kent.

Terwijl de natuur rond Den Helder minstens zo mooi is. En dan zijn er nog de bollenvelden. We hebben hier vaak het grootste aantal zonuren van Nederland. Het Marinemuseum. Het Reddingmuseum. En binnenkort natuurlijk het Rob Scholte Rechtszaak Museum, waar bezoekers alles te weten kunnen komen over de legendarische vete tussen kunstenaar Rob Scholte en de Gemeente Den Helder.
Maar wat je ook zegt, toeristen zeggen toch: “Ja, maar Texel heeft dat eilandgevoel hè.”
En dan vraag je: “Wat is dat dan precies, eilandgevoel?”
“Ja, ik weet niet, de lucht voelt net wat frisser of zo?”
Dan denken wij hier: ja, hè hè, dat haal je de koekoek, in Den Helder staat in de zomer voor de Texelse boot vijf kilometer aan wachtende auto’s met draaiende motor. Met je frisse lucht.
k zeg het maar even hè, ik meen dat provinciale staten íets doen met infrastructuur, ook tussen gemeenten in?

Maar als toeristen beginnen over dat eilandgevoel, dan zeggen wij: “Ja, maar wij hebben de beste bibliotheek ter wereld.” School 7, een prachtig gerenoveerd oud schoolgebouw, onlangs in Kuala Lumpur uitgeroepen tot Beste Bibliotheek ter wereld.
Maar nu de vraag, geachte lijsttrekkers, nu u toch de kans had, bent u ook binnen geweest bij deze Beste Bibliotheek ter Wereld? Nee? U bent er langsgereden. Precies.

Verder heeft Den Helder natuurlijk ook nog een van de mooiste theaters van Nederland, hier, De Kampanje. Dat weet u allemaal, want de provincie ontwikkelt Willemsoord samen met de gemeente Den Helder via projectontwikkelaar Zeestad.

Zeestad. Beetje een pijnpuntje. Ik moet zeggen, prachtig, dat Willemsoord, ik vind het echt fantastisch, maar het is wel apart, dat als twee democratisch gekozen instituties gaan samenwerken om een stad te verbeteren, burgers er zo weinig over te zeggen hebben. De inspraak van burgers in Zeestad is beperkt, gemeenteraad heeft er nauwelijks grip op, financiën zijn lastig boven water te krijgen.

Als u zich afvraagt waarom de opkomst bij de provinciale statenverkiezingen hier de vorige keer rond de 26% lag, dat zou íets te maken kunnen hebben met het ‘ze doen toch wat ze willen’ gevoel.
In alle eerlijkheid moet Den Helder de provincie misschien ook wel dankbaar zijn voor haar bemoeienis, want net dat ene project, waar de Gemeenteraad volledige zeggenschap over heeft, het stadhuis, dat er na 12 jaar nog steeds niet.
Hoewel het besluit nu dan eindelijk genomen is, ook het stadhuis komt naar Willemsoord.

En dan vraag je je af, als je als provincie dan toch investeert in de herontwikkeling van deze prachtige oude Rijkswerf, zou het dan niet een idee zijn om ‘m ook bereikbaar te maken, bijvoorbeeld via – ik noem een wild plan – een busverbinding.
De dichtstbijzijnde bus stopt op het station. En ik heb als cabaretier best wel wat steden gezien, maar ik moet zeggen, het zijn er niet veel, waar de dichtstbijzijnde bushalte vanaf het stadhuis, theater, bioscoop, restaurants en musea, een kilometer lopen is.

Kijk, we zijn hier natuurlijk superblij dat de provincie miljoenen heeft geïnvesteerd om luchthaven De Kooy open te houden voor helikopters. Werkgelegenheid, offshore, uitstekend. Maar goed OV is ook belangrijk.

Kijk, in de rest van Nederland werkt het misschien anders, maar hier in Den Helder zijn we wel zo bescheiden, dat als we een avondje naar het theater gaan, we zeggen: ‘Nee, laten we vanavond een keer niet de helikopter pakken, we gaan gewoon met de bus. Kunnen we ook nog een glaasje drinken. Ja toch, heeft de piloot ook een keer een avondje vrij.’

Dus een vraag aan de lijsttrekkers: hoe bent u hierheen gekomen? Wie is er met de trein?
Bus?
De auto?
Nog iemand met de helikopter?

En het maakt eigenlijk niet uit met welke manier van vervoer u gekomen bent, u hebt sowieso gezien, dat u werk te doen heeft. De provinciale weg de N9: twee rijbanen, langs het kanaal, laatste stuk 80 km per uur. Dat is niet het soort infrastructuur, dat bedrijvigheid of toerisme aantrekt.
Onze weg, maar ook uw weg.
De trein, enkel spoor vanaf Alkmaar. U heeft daar invloed op.
En dan de bus. Vroeger, als ik in het weekend vanuit Delft thuiskwam bij mijn ouders, kwam ik om half tien aan op Station Den Helder Zuid en dan pakte ik de bus naar Julianadorp. Die bus, waarde lijsttrekkers, rijdt tegenwoordig nog maar om het uur. De NS is zo vriendelijk om om het half uur te blijven rijden en als dank daarvoor besluit de provincie om in de helft van de gevallen geen busaansluiting te leveren. In Julianadorp wonen zo’n 14.000 mensen, ongeveer een kwart van de inwoners van Den Helder.
U weet allemaal: de beste stap richting opheffing van een buslijn is de frequentie halveren. Mensen zien dit.

Ik kan u vertellen, het probleem van Den Helder is niet de afstand, het is de bereikbaarheid.

Dit is geen zielige stad.
Anders dan vooringenomen journalisten en bijdehandte cabaretiers u misschien zullen willen doen geloven.
Zoals de minister van Defensie Ank Bijleveld, die hier onlangs op bezoek was, zei: dit is geen krimpregio, maar een regio met kansen. De marine breidt weer uit, er is genoeg werk.
Dit was altijd al een eigenwijze stad en het wordt nu ook een steeds mooiere en een steeds trotsere stad.

Dus we hoeven medelijden. Dat hebben we namelijk ook niet met onszelf. We willen dat u ons een kans geeft.
We vragen van u medewerking op die punten, waar Den Helder van de provincie afhankelijk is om de kansen te pakken, waar minister Bijleveld het over had.

Goed OV naar en in Den Helder.
Een goede bereikbaarheid via de weg. Iets waar ze op Texel ook blij me zullen zijn.
Een oplossing voor de files naar de Texelse boot.
Een effectieve herinrichting van de haven.
De komende 4 jaar hebben we de tijd om deze zaken aan te pakken. Of in ieder geval een begin te maken.
U. En wij.
Ik denk dat de provinciale staten en het Helderse stadsbestuur dit samen kunnen.

Want in een enquête in het blad Binnenlands Bestuur omschreven gemeenteraadsleden de provinciale staten als ‘afstandelijk’, ‘bureaucratisch’ en ‘onzichtbaar’.
En vraag het de gemiddelde Heldenaar en die zal je zeggen, dat het Helderse stadsbestuur ook afstandelijk en bureaucratisch is, en dat ze wat onzichtbaarder zouden mogen zijn.
Waarmee ik maar wil zeggen, dat het Helderse gemeentebestuur en de Provinciale Staten een uitstekende gemeenschappelijke basis hebben.
Constructief samenwerken. Dat is wat er nodig is in Den Helder.

En in dit kader heb ik een tweetal oplossingen uitgewerkt om de positie van deze stad te verbeteren.

Mijn eerste punt is infrastructureel van aard. Om Den Helder ook te laten profiteren van het ‘eilandgevoel,’ dat Texel zoveel heeft gebracht stel ik voor om de zeesluis bij IJmuiden – een project, dat niet bijzonder soepel loopt – overbodig te maken door het volledige Noordzeekanaal 20 kilometer breed te maken langs de lijn Castricum-Volendam, zodat Noord Holland-Noord verder kan als eiland mét bijbehorend eilandgevoel.

Ik meen de directeur van de Teso te kunnen enthousiasmeren om voortaan ook een bootverbinding te onderhouden tussen dit nieuw ontstane eiland en de provinciehoofdstad Haarlem.
En ik heb even gekeken: bij het provinciehuis in Haarlem is meer dan genoeg ruimte voor een enorme rij auto’s, die met draaiende motor staan te wachten op een boot.

Mijn tweede punt betreft het inschakelen van de VN. En hoewel de gedachte verleidelijk is, wil ik geen VN macht vragen om de politieke situatie in deze stad te stabiliseren.
Mijn voorstel zou zijn om deze politieke situatie bij de VN werelderfgoed organisatie UNESCO te nomineren als immaterieel erfgoed.

Dat hele image van politieke vechtstad, je kunt je ertegen verzetten, maar je kunt het ook omarmen en zeggen: dit is traditie.
Hier in deze stad bedrijven wij politiek op het scherpst van de snede. Wie hier slaagt, die is geschikt voor het grotere werk. If you can make it in Den Heldèr, you can make it anywhere.
Dames en heren lijsttrekkers, ik wens u veel succes en plezier bij het slotdebat op Texel, maar ik zie u graag terug in Den Helder.

20 maart 2019

https://www.denhelder.nl/actueel/nieuws/column-jasper-van-kuijk-den-helder-en-de-provinciale-statenverkiezingen

Uitslag Den Helder

Uitslag Den Helder Provinciale Verkiezingen (foto Harry Spek:Twitter)

Uitslag Den Helder Provinciale Verkiezingen (foto Harry Spek/Twitter)

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Jasper+van+Kuijk
https://robscholtemuseum.nl/?s=Koen+Schuiling
https://robscholtemuseum.nl/rtv-noordkop-noordkop-kietelt-enthousiasme-lijsttrekkers/

1 Comment

  1. “Kritiek is de hoogste vorm van vriendschap”. Den Helder heeft weinig vrienden…

Reacties zijn afgesloten bij dit onderwerp.